Αυτό το σημείωμα δεν είχε ποτέ τις προϋποθέσεις να γίνει ξεχωριστό άρθρο στο XYZ Contagion, και ο λόγος γι’ αυτό ήταν πως από τότε που κάποιοι σκαρφίστηκαν στο εξωτερικό το hoax με την δήθεν ‘αθώση Μιλόσεβιτς‘, κανένα σοβαρό δυτικό μέσο δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί ποτέ με αυτή την ανοησία. Απασχόλησε κυρίως μόνο περιθωριακές ακροδεξιές, φασιστικές, αντισημιτικές σελίδες, αν και ξεκίνησε από ανθρώπους της ψεύτικης ‘αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς’. Οι μόνες φορές που υπήρξαν αναφορές σε δυτικά σοβαρά μέσα ήταν για την διάψευση του hoax. Ετσι, το XYZ Contagion προτίμησε να γράψει μία ‘Σημείωση’ (‘Note’) στην σελίδα του στο Facebook, αυτήν, «Για τη δήθεν ‘αθώωση Μιλόσεβιτς’ που διακινείται από ψευτοαριστερούς ψευτοαντιιμπεριαλιστές», για όποιον ήθελε να ενημερωθεί σχετικά, και πέραν αυτού ουδέν.

Ανοιξη του 1999, αντιΝΑΤΟϊκές διαδηλώσεις, διοργανωμένες με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Αριστερά οι θρησκόληπτοι και οι ευσεβείς, δεξιά οι ΚΟΒες του ΚΚΕ. Τους ενώνουν τα πορτρέτα του Μιλόσεβιτς.
Δεν υπολογίσαμε όμως στη δύναμη του hoax και σε εκείνη την βασική ιδιότητά τους, που λέει ότι αφού ένα hoax είναι κάτι που ευχαριστεί τους αναγνώστες του να το διαβάζουν, αυτό θα επανέρχεται συχνά. Πράγματι, φαίνεται ότι η ψεύτικη είδηση έχει πολλούς κύκλους ζωής, συχνά σε συνδυασμό με επετείους, κι έτσι το ξαναείδαμε πρόσφατα, από τον Νίκο Μπογιόπουλο και τον Ημεροδρόμο. Ο Μπογιόπουλος, στην πραγματικότητα, έχει το ίδιο άρθρο, τις ίδιες σημειώσεις, λ.χ. εδώ στον Ριζοσπάστη το 2009, εδώ στο Press Project τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν πήρε είδηση πρώτη φορά το hoax, κι εδώ το πρόσφατο στον Ημεροδρόμο.
Είναι η πολλοστή φορά που γράφονται τα ίδια πράγματα, και, συνεπώς, καταλαβαίνει κανείς ότι όλα αυτά που λέει τα περί Κοσόβου το 1999, τα έχει μπαζωμένα κάπου ο κ. Μπογιόπουλος, τα έχει εκεί δίπλα του, έτοιμα να τα χρησιμοποιήσει όποτε του δινόταν ευκαιρία σαν αιχμή του δόρατος των επιχειρημάτων του για την κακιά Δύση. Αυτά είχε, με αυτά μπάζωσε τη στήλη του κατά 99%, αν και υποτίθεται ότι η δήθεν αθώωση αφορούσε μια άλλη εποχή (8 με 4 χρόνια πριν, 1991-1995), σε μια άλλη περιοχή (τη Βοσνία, ίσως και την Κροατία) και άρα κάποια άλλα γεγονότα. Δηλαδή, αφιερώνει το 1% του κειμένου στην αρχή και μας ‘ενημερώνει’ (…) πως ο Μιλόσεβιτς ‘αθωώθηκε’ δήθεν για τη Σρεμπρένιτσα (λάθος, ούτε αυτός ο ισχυρισμός είναι αληθεια, όπως θα δούμε στη συνέχεια) και το υπόλοιπο 99% αφορά ό,τι έγινε από το Ραμπουγιέ και μετά, πράγματα μάλλον άσχετα με την υπόθεση εδώ.
Ηταν άσχημο, όμως, να βλέπει κανείς στη σελίδα του Ημεροδρόμου στο Facebook, τις απαντήσεις και τους χαρακτηρισμούς του κ. Μπογιόπουλου και του διαχειριστή σε όσους επισκέπτες έφερναν αντιρρήσεις και προσπαθούσαν να εξηγήσουν με επιχειρήματα το προφανές: Οτι καμία αθώωση και καμία καταδίκη ενός προσώπου Α δεν μπορεί να συμβεί στη δίκη ενός άλλου προσώπου Β. ‘Γκεμπελίσκοι’, ‘αργόσχολοι’, ‘μην γελοιοποιήστε’, ‘σας παραδίδω στη χλεύη’, ‘κοιταχτείτε στον καθρέφτη αν θέλετε να δείτε Γκεμπελίσκους’ και άλλα τέτοια ωραία. Αλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη ιστοσελίδα ρίσκαρε την αξιοπιστία της, για να το πούμε κομψά. Οποιος θυμάται ένα άλλο μεγάλο hoax, ‘Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλαβία και τα ερωτηματικά για τα έγκριτα ΜΜΕ‘, καταλαβαίνει τι εννοούμε.
Το χειρότερο ήταν το σηκωμένο δάχτυλο του Ημεροδρόμου/Μπογιόπουλου στους σχολιαστές του: «Αν είχες διαβάσει την πολλών χιλιάδων σελίδων απόφαση, τότε θα έβρισκες αναφορές […]» κ.λπ. κ.λπ., θαρρείς και ο Ημεροδρόμος την διάβασε την απόφαση. Το πιο αστείο ήταν η κατηγορία στους επισκέπτες πως χρησιμοποιούν ‘νομικίστικα τεχνάσματα‘, ενώ στην πραγματικότητα ο μοναδικός που επιδίδεται σε αυτό το άθλημα είναι εκείνος που ανακαλύπτει ‘αθωώσεις’ σε άσχετα κείμενα, για να μην αναφέρουμε εδώ και τα διπλά κριτήρια, πως δηλαδή ξαφνικά το ICTY έγινε καλό και αξιόπιστο, τώρα που ‘αθώωσε’ το ίνδαλμά μας, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν το ‘δικαστήριο-καγκουρό’ και προέκταση ‘ΝΑΤΟϊκού σφαγείου’.
Δείγμα:
«Ανθρωπέ μου, είσαι -σε όλες τις γλώσσες- πολιτικά αναλφάβητος. Είναι δύσκολο να αντιληφθείς και τι έγραψα και τι ομολογεί το δικαστήριο. Οσο θα προσπαθείς με νομικιστικές προσεγγίσεις να αντικρούσεις πολιτικά επιχειρήματα και αποδείξεις, φρόντισε τουλάχιστον να μην γελοιοποιείσαι. Τελειώσαμε. Γεια σου.
– Νίκος Μπογιόπουλος»
Λένε ότι μια από τις χειρότερες μορφές δημοσιογραφίας είναι εκείνη στην οποία ο αρθρογράφος προσπαθεί να ‘περάσει’ την άποψή του για γεγονός. Οχι, δεν είναι έτσι, δεν το δεχόμαστε αυτό, κι έτσι αποφασίσαμε να μεταφέρουμε την σημείωση εδώ στο ιστολόγιο, ώστε να υπάρχει και να βρίσκεται από τις μηχανές αναζήτησης. Ακολουθεί το άρθρο, όπως είχε γραφτεί τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 2016, αλλά με σημαντικές προσθήκες, ουσιαστικά ξαναγραμμένο.
Το hoax με την ‘Αθώωση Μιλόσεβιτς’
Λογικά, θα το έχετε δει, και με μεγάλα γράμματα σε πολλά ελληνικά μέσα: ‘Ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε, το κρύβουν, βόμβα μεγατόνων, στα μουλωχτά, ούτε ένα μονόστηλο, διαδώστε‘ κ.λπ. Στο εξωτερικό, κανένα σοβαρό δυτικό μέσο δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί με αυτή την ανοησία.
Στην Ελλάδα, το είπε λ.χ. και η έγκυρη ‘Δημοπρασία‘:
Και αφού το λέει και η ναζιστική συμμορία, δε μπορεί, αλήθεια θα είναι:
«Εν τέλει, σε πλήρη σιγή, ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε μία απόφαση κόλαφο που αριθμεί πάνω από 2600 σελίδες.
Η αθώωση αυτή έγινε στις 24 Μαρτίου του 2016 και προκαλεί πολλά ερωτηματικά το γεγονός ότι δεν αφιερώθηκε σε αυτήν ούτε ένα μονόστηλο. Ούτε μία λέξη δεν γράφτηκε στον Τύπο ή ειπώθηκε στην τηλεόραση ή τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Γιατί άραγε; Πάντως σε κάθε περίπτωση, έστω και μετά θάνατον, ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε. Άραγε πότε θα γίνει η αντίστοιχη δίκη για τα εγκλήματα πολέμου των αμερικανοσιωνιστών στην διάρκεια της νατοϊκής επιχείρησης;»
https://archive.is/yXdrU#selection-761.0-775.125
Καλά, αυτοί που σαν ψεύτες και πλαστογράφοι είναι εντελώς αδίστακτοι, ανακάλυψαν και συγκεκριμένη ‘απόφαση-κόλαφο’ με ημερομηνία 24/03/2016 που αθωώνει αποκλειστικά τον Μιλόσεβιτς και που είναι μάλιστα 2.600 σελίδες. Τα λένε αυτά όλα χωρίς καν να γνωρίζουν ότι αυτά που διάβασαν δεξιά κι αριστερά και αντιγράφουν χωρίς στοιχειώδη έλεγχο, μιλάνε στην πραγματικότητα για την απόφαση Κάρατζιτς. Αλλά δεν είναι οι μόνοι που κάνουν το ίδιο λάθος. Και στην πραγματικότητα, δεν φταίνε οι ναζί σε αυτό· φταίνε εκείνοι οι δήθεν αριστεροί που διαστρεβλώνουν εν γνώσει τους τόσο πολύ την αλήθεια και δίνουν το δικαίωμα στους ναζί να παρουσιάζονται ηθικά ανώτεροι και να βγαίνουν και από πάνω.
Ο Μπογιόπουλος πάλι, σε έναν μνημειώδη φιλιππικό χοντροκομμένης πολεμικής τοποθετεί την ‘αθώωση’ τον Αύγουστο του 2016. Αυτό σημαίνει η φράση ‘πριν ένα μήνα’ που γράφει στο άρθρο του στο Press Project. 17/09/2016.
Continue Reading →
Τελειώνει, με το παρόν κείμενο, η νέα σειρά δημοσιεύσεων, μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία στα χρόνια της δεκαετίας του 1990, από τη νέα μας έρευνα με τίτλο ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘ …
… η οποία απαντά -πιστεύουμε- εις βάθος σε όλες τις πιθανές απορίες και αποδομεί όλα τα ψέματα και τις πλαστογραφίες των ελληνικών ΜΜΕ, των ακροδεξιών θυτών και των απολογητών τους, από δεξιά κι αριστερά.
Ολόκληρη η νέα αυτή σειρά βρίσκεται κάτω από την κατηγορία ‘Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή. Οι προηγούμενες ενότητες, για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται, βρίσκονται εδώ:
Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα
Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #01)
Η ανύπαρκτη και εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη ‘ελληνοσερβική φιλία’
Η ανύπαρκτη και εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη ‘ελληνοσερβική φιλία’ (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #02)
Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’
Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’ (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #03)
Τα γεγονότα: Ο εθνικισμός διαλύει μια χώρα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #04)
Τα γεγονότα: Ο εθνικισμός διαλύει μια χώρα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #04)
Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού
Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #05)
Εθνοκάθαρση και γενοκτονία σε ευρωπαϊκό έδαφος στον 20ό αιώνα: Οταν το ‘Ποτέ ξανά!’ ακουγόταν σαν ανέκδοτο
Εθνοκάθαρση και γενοκτονία σε ευρωπαϊκό έδαφος στον 20ό αιώνα: Οταν το ‘Ποτέ ξανά!’ ακουγόταν σαν ανέκδοτο (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #06)
Ο ρόλος των ΜΜΕ και τα πραγματικά ψέματα της Δύσης
Ο ρόλος των ΜΜΕ και τα πραγματικά ψέματα της Δύσης (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #07)
Τα ρατσιστικά ψέματα της σερβικής προπαγανδιστικής μηχανής
Τα ρατσιστικά ψέματα της σερβικής προπαγανδιστικής μηχανής (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #08)
Η Κράινα, η πρόβα τζενεράλε του Μλάντιτς, η παράνομη κατοχή (κατά τον ΟΗΕ) και η εκδίωξη των Σέρβων – Η τελευταία πράξη του δράματος
Η Κράινα, η πρόβα τζενεράλε του Μλάντιτς, η παράνομη κατοχή (κατά τον ΟΗΕ) και η εκδίωξη των Σέρβων – Η τελευταία πράξη του δράματος (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #09)
Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις
https://xyzcontagion.com/2016/04/10/yugo-10/
Η σημερινή τελευταία ενότητα έχει τίτλο: ‘Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς’. Τμήματά της ίσως έχουν συμπεριληφθεί στο κείμενο με τίτλο ‘Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα: Οι οκτώ συν μία αποδείξεις για το προσχεδιασμένο της οργανωμένης σφαγής‘. Μαζί, σήμερα, βιβλιογραφία και προτεινόμενα αναγνώσματα, ορισμένα εκ των οποίων υπάρχουν σε ψηφιακή μορφή και κατεβαίνουν από το XYZ Contagion, συν δύο μικρά σημειώματα, ‘Ενθετο #1: Μια ιστορία από τον πόλεμο του Κοσόβου‘ και ‘Ενθετο #2: Μια επιστολή στον Noam Chomsky‘.
— $$$ Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς
Είχαμε σημειώσει ότι πάντα μαζί με τα φασιστικά εγκλήματα, μαζί με τον ναζισμό, τις πρακτικές εθνοκάθαρσης και τα εγκλήματα πολέμου, πάει και η άρνηση όλων αυτών. Διαχρονικά. Στην πραγματικότητα, η άρνηση είναι τμήμα -και μάλιστα πολύ σημαντικό- των ίδιων των εγκλημάτων, είναι έγκλημα η ίδια. Οι αρνητές και οι υποστηρικτές εγκληματιών, και ειδικά όσοι εξ αυτών αμφισβητούν την σφαγή δήθεν ‘εξ αριστερών’ και όσοι, προκειμένου να δείξουν ‘αντιιμπεριαλιστικές’ και ‘αντιΝΑΤΟϊκές’ περγαμηνές, συντάσσονται με τους Σέρβους σωβινιστές και υποστηρίζουν τα εγκληματικά τους πολεμοχαρή καθεστώτα, ασφαλώς μπορούν να συνεχίσουν το άσχημο έργο τους, πηγαίνοντας αντίθετα με τα πορίσματα μιας τεράστιας σειράς διεθνών και ανεξάρτητων οργανισμών που έχουν τεκμηριώσει τις θηριωδίες λεπτό προς λεπτό και σημείο προς σημείο. Κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει το δικαίωμά τους να συμμετέχουν ενεργά στην άρνηση και στην συγκάλυψη, από λ.χ. την Diana Johnstone, τον Edward Herman, τον Michael Parenti (ο οποίος διάλεξε τον Μιλόσεβιτς για να γράψει τον πρόλογο του βιβλίου του ‘To kill a nation, The attack on Yugoslavia’) ή από τους chomskyists και ‘αριστερούς’ αρνητές John Pilger, Ramsey Clark, William Blumand, Harold Pinter, Michel Chossudovsky και όλους τους άλλους ‘προοδευτικούς’ δεινόσαυρους που επέζησαν από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Χωρίς αμφιβολία, θα πρέπει πολύ να στεναχωρέθηκαν όταν έμαθαν πως ο βασικός τροφοδότης τους με αναθεωρητικές ανοησίες και πατριάρχης των αρνητών Stefan Karganovic συνελήφθη πρόσφατα για μεγάλα ποσά φοροδιαφυγής από τις δωρεές της κυβέρνησης του Milorad Dodik στον οργανισμό του ‘Srebrenica Historical Project’.

Ο φιλόσοφος και ο εθνικιστής γκουρού. Ο Noam Chomsky συμφωνεί με τον Dobrica Cosic στο θέμα του Κοσόβου. Ο Cosic ήταν ο ιδεολογικός αρχιτέκτονας των γιουγκοσλαβικών πολέμων και μέντορας και Νο 2 του Μιλόσεβιτς σε όλα τα ‘εθνικά θέματα’. Από εξώφυλλο του σερβικού περιοδικού NIN.
Ειδικά, ο Noam Chomsky, ο οποίος, ασφαλώς είναι αδιαμφισβήτητης αξίας διανοούμενος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι πάντα καλά πληροφορημένος ή ότι έχει δίκιο σε ό,τι κι αν λέει, από τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει καμία ειδίκευση στα βαλκανικά θέματα. Αρα μπορεί κι αυτός να κάνει λάθη, δεν είναι ο Πάπας. Ας μην ξεχνάμε και την υπόθεση στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν υπερασπίστηκε την ‘ελευθερία λόγου’ του Γάλλου αρνητή του Ολοκαυτώματος Robert Faurisson, και μόνο όταν εκείνος χρησιμοποίησε τις δηλώσεις του σαν πρόλογο σε βιβλίο του, ο Chomsky ένοιωσε την ανάγκη να εξηγήσει.
Εχοντας αυτό υπόψη, ίσως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός και να το είχε σκεφτεί καλύτερα, όταν αποφάσιζε να συνταχθεί με τον πιο μαύρο φασισμό του τέλους του 20ού αιώνα, σε μια σειρά δηλώσεων.
Οταν το ακραία εξτρεμιστικό φασιστικό Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του Σέσελι πραγματοποίησε συλλαλητήριο στο Βελιγράδι το Δεκέμβριο του 2006, ζητώντας την απελευθέρωση του χασάπη αρχηγού τους, ο Noam Chomsky έστειλε επιστολή υποστήριξης, η οποία είχε διαβαστεί δυνατά στην εκδήλωση (Der Tagesspiegel, 04/12/2006), ενώ εμφανίζεται να υπογράφει και σε επιτροπή συμπαράστασης για τα ‘ανθρώπινα δικαιώματα’ του Σέσελι.
(περισσότερα…)
Κλέων Ι. 11 Απριλίου 2016