Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι – Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)

Ντοκουμέντο Νο #11 (και τελευταίο) στη νέα σειρά στοιχείων ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’. Τα ντοκουμέντα αυτά αποτελούν συνέχεια ή νέα και συμπληρωματικά στοιχεία στο βασικό σώμα των στοιχείων της υπόθεσης για την εμπλοκή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην σφαγή της Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995. Εδώ η πρώτη έρευνα του Ιουνίου 2015 σε αρχείο e-book/pdf. Δημοσιεύτηκαν έντεκα report με νέα άγνωστα τεκμήρια, ένα τη μέρα, από την 1η Ιουλίου μέχρι σήμερα, 11 Ιουλίου, την επέτειο της σφαγής. Οποιος, θέλει, μπορεί να διαβάσει όλα τα δημοσιεύματα με τα νέα ντοκουμέντα συγκεντρωμένα στη σελίδα ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή‘.

Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται αριστερά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.

Το τελευταίο report έχει τίτλο: ‘Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι‘. Μαζί, η απαραίτητη Βιβλιογραφία και ‘Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον‘.

Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι

Λέγαμε στο υποκεφάλαιο ‘Η Πινακοθήκη των εθελοντών: Οταν έβγαιναν σε τακτική βάση στην τηλεόραση και στις εφημερίδες’, στο B’ Μέρος της έρευνας

«# Τέλος, πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθεί και το εξής: Τον Ιούνιο του 2005, το παράρτημα Σαράγεβο του ICTY έκανε το λάθος να στείλει στις ελληνικές αρχές ένα έγγραφο με ημερομηνία 12/06/2005 και υπογραφή ‘Ολε Χάικε‘. Το έγγραφο αυτό είχε στηριχτεί σε μια αναφορά εν είδει κατηγορητηρίου με ημερομηνία 16/05/2005 και υπογραφή ‘Κάρλα Ντελ Πόντε‘, και εντός του υπάρχουν επτά απ’ τα γνωστά μας ονόματα με πολλά λάθη, όμως (π.χ. ο Τζανόπουλος αναγράφεται Canapulas), συν τρία άγνωστα ονόματα, τα οποία όμως, μπορεί να είναι και απλά λάθη στη μεταγραφή, τα εξής:

– Stefanos Makrakis
– Dimitrios Sotiris
– S. Kanelopoulos

Απλά το αναφέρουμε. Δεν είναι τα ονόματα αυτό που έχει ενδιαφέρον εδώ. Είναι οι περιγραφές των πράξεων των δέκα αυτών Ελλήνων, και, παν’ απ’ όλα, είναι η τύχη του εγγραφου αυτού».

Γράφει το Vice.gr (‘Οι Έλληνες που Κατηγορήθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη για τη Σρεμπρένιτσα’)

‘Υπάρχει κάτι κρίσιμο. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, ICTY), είχε επίσης συντάξει ένα προ-κατηγορητήριο για συμμετοχή Ελλήνων στην ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Το έγγραφο παραθέτει ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής», Σταύρος Τζίμας, στο βιβλίο του με τίτλο «Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις. Ελλάς-Σερβία-Ορθοδοξία» (2014, εκδόσεις Επίκεντρο, σελ. 107). Το έγγραφο του ICTY μάλιστα κατονομάζει δέκα Έλληνες, αναφέροντας:

«[…] ελληνικές παραστρατιωτικές ομάδες, μαζί με άλλες μονάδες του σερβοβοσνιακού στρατού και του Υπουργείου Εσωτερικών και μονάδες που αναφέρονται σε αυτό το κατηγορητήριο, συμμετείχαν σε Κοινή Εγκληματική Οργάνωση, κύριος στόχος της οποίας ήταν -μεταξύ άλλων: η δια της βίας μεταφορά γυναικών και παιδιών εκτός του θύλακα της Σρεμπρένιτσα, προς το Κλάντανι, στις 12 και 13 Ιουλίου 1995, η σύλληψη, κράτηση και μαζική εκτέλεση, από εκτελεστικό απόσπασμα, ο ενταφιασμός και ο επανενταφιασμός χιλιάδων μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών, ηλικίας 16 έως 60 ετών, από τον θύλακα της Σρεμπρένιτσα, από τις 12 έως τις 19 Ιουλίου 1995 […]».

Άγνωστο για ποιον λόγο, το ICTY δεν προχώρησε την υπόθεση. Το κρίσιμο είναι ότι το παραπάνω έγγραφο συντάχθηκε τον Μάιο του 2005, δηλαδή πολύ πριν το χρονικό διάστημα της κύριας ανάκρισης από τις ελληνικές αρχές, που θα μπορούσαν επομένως να το αξιοποιήσουν. Ωστόσο, από τη σύγκριση προκύπτει ότι μόνο τρία πρόσωπα στο έγγραφο του ICTY ταυτίζονται με εκείνα που εξέτασε η Ελληνική Δικαιοσύνη και περιλαμβάνονται στο βούλευμα. Να σημειωθεί ότι Έλληνες που φέρονται να πολέμησαν στη Βοσνία εμφανίστηκαν αργότερα ως μέλη της Χρυσής Αυγής και άλλοι εμπλεκόμενοι σε ποινικές υποθέσεις’.

Το Vice.gr έθεσε υπόψη ανώτερων δικαστικών το έγγραφο με το οποίο η εισαγγελέας της πρώτης δικογραφίας του 2005 πρότεινε «να μη γίνει κατηγορία» σε βάρος των επτά ‘πολεμιστών’, τα ονόματα των οποίων είχαν προκύψει από την τότε έρευνα, με δηλωμένες τότε διευθύνσεις κατοικίας σε Γέρακα, Ζωγράφου και Καλλιθέα Αττικής, Γιάννενα, Πάτρα, και δύο στην Ορεστιάδα. Θυμίζουμε ότι η πρόταση της εισαγγελέως υιοθετήθηκε από τους τρεις δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, οι οποίοι εξέδωσαν απαλλακτικό βούλευμα. Αυτοί οι ανώτεροι δικαστικοί στους οποίους το VICE έθεσε υπόψη το έγγραφο, δήλωσαν «έκπληξη από τον μικρό αριθμό σελίδων του βουλεύματος», αλλά και το σκεπτικό των δικαστών, που «αφιέρωσαν μόλις δώδεκα γραμμές για μία τόσο σοβαρή υπόθεση».
http://www.vice.com/gr/read/srebrenica-ellhnes-bosnia

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, Πρόταση Εισαγγελέα 2233/2011 και Απαλλακτικό Βούλευμα για 7 κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή στην Σρεμπρένιτσα ως μέλη της ‘ομάδας Μλάντιτς-Ντρίνα’ (τόσο καλά, ούτε το όνομα του στρατού που υποτίθεται ερευνούσαν δεν ήξεραν). Κατόπιν αυτού, συσκέφθησαν κ.λπ. κ.λπ. Σε μόλις επτά σελίδες, και η απόφαση σε μόλις 12 γραμμές. Η όγδοη σελίδα είναι η απάντηση που είχε πάρει σε ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης η Μαρία Γιαννακάκη, 15/07/2014, με θέμα ‘Δικαστική διερεύνηση για συμμετοχή Ελλήνων σε μη παραγραφόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Σρεμπρένιτσα’.

Επίσης, ο συντάκτης του Vice.gr απευθύνθηκε μέσω ημέηλ στον δικηγόρο του Κάραζιτς. Οπως διαβάζουμε:

‘Τη δική του εκδοχή, μιλώντας αποκλειστικά στο VICE, δίνει ο δικηγόρος του Κάραζιτς, Πίτερ Ρόμπινσον. Ο Αμερικανός νομικός, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, εξηγεί ότι επικοινώνησε με τον πρώην ηγέτη των Σερβο-βόσνιων, πριν απαντήσει στα ζητήματα που τού τέθηκαν. «Ο πρόεδρος Κάραζιτς είναι πολύ απογοητευμένος από την καταδίκη του και την ποινή και έκπληκτος από το σκεπτικό των δικαστών. Είμαστε σε διαδικασία να προσφύγουμε κατά της απόφασης», δήλωσε αρχικά ο Ρόμπινσον. Στην ερώτηση, αν υπήρχαν ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995, καθώς επίσης ποιος ήταν ο διοικητής και η κωδική τους ονομασία, ο ίδιος απάντησε: «Δεν υπήρχαν στη Σρεμπρένιτσα. Ίσως υπήρχαν μια ντουζίνα Έλληνες στρατιώτες στην περιοχή της Βλασένιτσα. Ο πρόεδρος Κάραζιτς δεν γνωρίζει ποιος ήταν ο διοικητής τους και η κωδική ονομασία τους». Υπάρχουν έγγραφα του ICTY σχετικά με Έλληνες στη Σρεμπρένιτσα; ρωτήσαμε. «Κανένα» απάντησε μονολεκτικά ο Ρόμπινσον. Επίσης μονολεκτικά απάντησε στην ερώτηση αν υπήρξε οποιαδήποτε σχετική αναφορά κατά τη διάρκεια της δίκης, από τον Κάραζιτς, τους δικαστές ή στρατιωτικούς-μάρτυρες: «Ποτέ», είπε’.

Αλλά δεν είναι ακριβές αυτό το ‘ποτέ’ του Ρόμπινσον. Και έγγραφο του ICTY υπήρξε (βλ. λ.χ. Σταύρος Τζίμας, ‘Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις. Ελλάς-Σερβία-Ορθοδοξία’, εκδόσεις Επίκεντρο, 2014, σελ. 107), και αναφορές υπήρξαν στις δίκες, και μάλιστα πάνω από δύο φορές. Μία στην κατάθεση Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, και μία στην κατάθεση Vujadin Popovic, -δείτε αναλυτικά :

– Ντοκουμέντο #03: Το βίντεο από την κατάθεση του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ του Ράντοβαν Κάρατζιτς στη Χάγη και η πιεστική ανάκριση από τον κατήγορο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Βοσνία’)

Ντοκουμέντο #03: Το βίντεο από την κατάθεση του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ του Ράντοβαν Κάρατζιτς στη Χάγη και η πιεστική ανάκριση από τον κατήγορο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)

– Ντοκουμέντο #04: Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Βοσνία’)
https://xyzcontagion.com/2016/07/04/srebrenica-more-evid-04/

Αλλά και άλλες πολλές αναφορές υπήρξαν στον πρώτο τόμο από την απόφαση για τον Κάρατζιτς, -αυτός εκδόθηκε μέχρι στιγμής-, με ημερομηνία 24/03/2016. Με λίγα λόγια, το περιστατικό με την ΕΕΦ, την κάμερα, τον Μπάγιαγκιτς και τον Popovic έχει κυρωθεί και επίσημα, αφού αναφέρεται παραπάνω από μία φορές στην ετυμηγορία για Κάρατζιτς:

«[Σε τρία αποσπάσματα, όπως είχαμε δείξει και εδώ, ‘Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba‘]: Στο πρώτο, σελίδα 2144 βλέπουμε την περιγραφή του γεγονότος. Στο δεύτερο, το οποίο ασχολείται με το ταξίδι του Μπάγιαγκιτς στο Πάλε τη νύχτα 14 προς 15 Ιουλίου, για να συναντήσει τον Κάρατζιτς και να τον ενημερώσει για την πρόοδο των εκτελέσεων, το δικαστήριο είναι απολύτως βέβαιο πως, άσχετα με το τι κατέθεσαν, η συνάντησή τους είχε αυτό ακριβώς το αντικείμενο και πως γνώριζαν και οι δύο, αλλά προσπαθούν να εξαπατήσουν τους δικαστές. Και στο τρίτο, σελίδα 491, ο Ζβόνκο, από την πρώτη φορά που αναφέρεται, ανακηρύσσεται πανηγυρικά ο πλέον αναξιόπιστος, ανειλικρινής και ψεύτης από τους μάρτυρες. Μεγάλη τιμή για έναν άνθρωπο που υποχρέωνε ολόκληρο το δικαστήριο να ακούσει πριν κάθε του κατάθεση προσευχές και ευχές και άλλα παρόμοια παραπλανητικά θρησκευτικά, αν θυμάστε από τη βασική μας παρουσίαση του Ζβόνκο».

Συγκλονιστική φωτογραφία του forensic photographer Tim Loveless με όνομα ‘Excavations 1996’. Αυτό το θέαμα αντίκρυσαν οι ανθρωπολόγοι που έψαχναν μαζικούς τάφους. Φέτος, στην καθιερωμένη τριήμερη πορεία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων με κατάληξη το μνημείο στο Potocari, για να τιμήσουν τη μνήμη των δολοφονημένων, άλλα 127 θύματα θα προστεθούν στο νεκροταφείο, με το μικρότερο στην ηλικία των 14 ετών. Μαζί του, ο παππούς του, 77 ετών τότε και ο εξάδερφός του, 16 ετών. Οι συγγενείς θάβουν τους ανθρώπους τους ‘σε δόσεις’, πολύ συχνά με ένα ή δύο οστά μόνο. Διαβάστε στη συνέχεια την ιστορία της μητέρας που έχασε 22 μέλη της οικογένειάς της, με το κουτάκι κρέμα NIVEA, όπως και της συγχωριανής της που έθαψε μόνο έξι οστά ή θραύσματα τα οποία είχαν βρεθεί σε πέντε διαφορετικούς μαζικούς τάφους, με απόσταση 32 χιλιομέτρων μεταξύ τους. Στην Ελλάδα φέτος, σχεδόν κανείς δεν θυμήθηκε την επέτειο, με τη φωτεινή εξαίρεση του κόμματος ‘Πράσινοι-Αλληλεγγύη’. Η αλήθεια, όμως, -και συγχωρέσετε μας την παρομοίωση εδώ-, όπως και τα δεμένα με χειροπέδες οστά των αδικοχαμένων, και ειδικά των αθώων παιδιών, πάντοτε θα ξεπροβάλλει από το έδαφος και από όπου αλλού προσπαθούν κάποιοι να την κρύψουν.

Για επίλογο, και προτού περάσουμε στις πολιτικές πτυχές του ζητήματος για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται (βλ. τη μεγάλη έρευνα με τίτλο ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα’), αφήσαμε μια πολύ ωραία ιστορία.

(περισσότερα…)