Το έβδομο συνέδριο του ΚΚΕ και το καταστατικό του 1945, όπως ψηφίστηκε στο συνέδριο, 1 έως 6 Οκτωβρίου 1945
Το πρωτοσέλιδο του ‘Ριζοσπάστη’, 02/10/1945, «Αρχισαν χθες οι εργασίες του 7ου συνεδρίου του ΚΚΕ».
Το έβδομο συνέδριο του ΚΚΕ έγινε μεταξύ 1 και 6 Οκτωβρίου του 1945, στην αίθουσα του κινημαογράφου ‘Τιτάνια’ στην Αθήνα. Ηταν ένα πολύ κρίσιμο συνέδριο, τόσο για την πορεία του ΚΚΕ, όσο και για την συνολικότερη πορεία των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα. Στο συνέδριο έλαβαν μέρος 235 σύνεδροι, και τα θέματά του ήταν:
- 1. Λογοδοσία της ΚΕ (=Κεντρική Επιτροπή)
- 2. Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και τα προβλήματα της λαϊκής δημοκρατίας
- 3. Το αγροτικό πρόβλημα στην Ελλάδα
- 4. Το πρόγραμμα του ΚΚΕ
- 5. Το καταστατικό του ΚΚΕ
- 6. Εκλογή ΚΕ και ΚΕΕ (=Κεντρική Επιτροπή Ελέγχου)
[Πηγή: Εξήντα χρόνια αγώνων και θυσιών, Χρονικό του ΚΚΕ, Τόμος ΙΙ, 1945-1978, έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ & Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1979, σσ. 24-27]
Περισσότερα για το συνέδριο, στο άρθρο του Ριζοσπάστη στις 09 Ιανουαρίου 2005, κλικ εδώ, όπου επισημαίνεται:
«Η σπουδαιότερη βεβαίως προσφορά του συνεδρίου έγκειται στο γεγονός ότι με τις επεξεργασίες του κουρέλιασε τη θεωρία της ψωροκώσταινας και της Μεγάλης Ιδέας και απέδειξε με επιστημονική πληρότητα τη δυνατότητα της ανεξάρτητης κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής εξέλιξης στην Ελλάδα, κάτω όμως από λαϊκοδημοκρατικό καθεστώς».
[Σ.Σ.: Πρόκειται για λάθος στο άρθρο του ‘Ριζοσπάστη’; Η φιλομοναρχική οργάνωση ‘ΡΑΝ’ αναφέρεται σαν οργάνωση ‘ΣΑΝ’)
Αξίζει, όμως, (παρά την παρουσίαση που ο ‘Ριζοσπάστης’ του 2005 κάνει στο συνέδριο περί «κουρελιάσματος της θεωρίας της Μεγάλης Ιδέας»), να σταθούμε σε δύο σημεία από τα πολιτικά κείμενα του συνεδρίου:
Στην πολιτική απόφαση του συνεδρίου, όπου «τονίζεται ο πατριωτικός χαρακτήρας του ΚΚΕ, που εκδηλώθηκε ιδιαίτερα στα χρόνια 1940-1945, στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης», διαβάζουμε τα εξής:
«Σήμερα το ΚΚΕ […] σύμφωνα με τις εθνικές διεκδικήσεις, όπως διατυπώθηκαν στο πρόγραμμά μας της λαϊκής δημοκρατίας του ΕΑΜ, διεκδικεί ακλόνητα τα στηριγμένα στις διακηρυγμένες αρχές του πολέμου, δίκαια της Ελλάδας. Πρώτα απ’ όα τις περιοχές εκείνες, όπως η Κύπρος και τα Δωδεκάνησα, όπου η ολότητα σχεδόν του πληθυσμού είναι ελληνική και ζητάει την ένωσή τους με την Ελλάδα».
[Πηγή: Εξήντα χρόνια αγώνων και θυσιών, Χρονικό του ΚΚΕ, Τόμος ΙΙ, 1945-1978, έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ & Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1979, σ. 25]
Στη Διακήρυξη του συνεδρίου διαβάζουμε
[Σ.Σ.: Η ορθογραφία διατηρείται]
«Το ΚΚΕ […] καταγγέλλει σαν έγκλημα κατά των εθνικών συμφερόντων, το διωγμό, που εφαρμόζει η μεταδεκεμβριανή Ελλάδα κατά της σλαβομακεδονικής μειονότητας και κατά των άλλων μειονοτήτων (τσάμηδων, αρμένηδων, τούρκων».
[Πηγή: Εξήντα χρόνια αγώνων και θυσιών, Χρονικό του ΚΚΕ, Τόμος ΙΙ, 1945-1978, έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ & Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1979, σ. 25]
Ο Νίκος Ζαχαριάδης στα γραφεία του ΚΚΕ στην Αθήνα, λίγο μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα από το Νταχάου, το 1945.
Το καταστατικό αυτό, που ψηφίστηκε στο συνέδριο τέθηκε αμέσως σε ισχύ. Το ΚΚΕ θα παρέμεινε νόμιμο για τα δύο επόμενα χρόνια, και, ακολούθως, για 27 ολόκληρα χρόνια θα κινούνταν στην παρανομία, μέχρι τη νομιμοποίησή του το 1974. Το αμέσως επόμενο τυπικά νόμιμο συνέδριο του ΚΚΕ, το δέκατο συνέδριο, θα γινόταν το 1978. Με το καταστατικό αυτό του 1945 καθιερώθηκε ο θεσμός των δόκιμων μελών και η εκλογή Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου.
Τα μέρη του καταστατικού ήταν τα εξής: (περισσότερα…)
