Κάποιες λίγες σκέψεις, που γράφτηκαν σε σχόλιο σε μια άλλη σχετική συζήτηση, εδώ, για τις οποίες θεωρήσαμε σκόπιμο να υπάρχουν σε ξεχωριστή ανάρτηση, ίσως για να μπορέσουν να χρησιμεύσουν ως παραπομπή/ές.
Το παράδοξο της ανοχής του Καρλ Πόππερ (Karl Popper)
Σήμερα, είχαμε την τύχη να δούμε σε ένα αρχείο, μια άγνωστη αλλά εντυπωσιακή φωτογραφία:
Τόπος
Οδός Πανεπιστημίου
Πορεία με συμμετοχή μεγάλου πλήθους
Ημερομηνία
7 Απριλίου 1941
Κρατούσαν τουρκικές σημαίες.
Συμπέρασμα;
🙂
Αθήνα Οδός Πανεπιστημίου, 07 Απριλίου 1941 Αθηναίοι με τουρκικές σημαίες και βρετανικές σημαίες
Απάντηση στο κουίζ: ‘Γιατί την 7η Απριλίου 1941 οι Αθηναίοι βγήκαν στους δρόμους με τουρκικές σημαίες;’
Λοιπόν, η Τουρκία είχε υπογράψει δύο σύμφωνα. Ενα με Ελλάδα, Γιουγκοσλάβία και Ρουμανία το 1934, και ήταν (τυπικά) σύμμαχοι με υποχρεώσεις ο ένας να προσέχει την πλάτη του άλλου, και ένα με Βρετανία και Γαλλία το 1939, με υποχρεώσεις αμοιβαίας στρατιωτικής βοήθειας, ειδικά αν οι Γερμανοί μετέφεραν τον πόλεμο στη ΝΑ Μεσόγειο.
Προηγουμένως, το 1938, οι Τούρκοι πρότειναν συμφωνία στον Ρίμπεντροπ, όμως οι Γερμανοί δεν τη δέχτηκαν (με βαριά καρδιά) για να μην αποξενώσουν τους Αραβες. (περισσότερα…)
Ο George Magarian, γεννημένος το 1895 σπούδασε στο ‘Αμερικανικό Κολλέγιο’ στο Ικόνιο (Konya) της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝΘ ΧΕΝ ΧΑΝ(=Χριστιανική Αδελφότης Νέων, ΧΑΝΘ για τη Θεσσαλονίκη, γνωστή ως YMCA, Young Men Christian Association και ΧΕΝ=Χριστιανική Ένωσις Νεανίδων, YWCA, Young Women Christian Association το γυναικείο τμήμα). Αν και η YMCA δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης των θυμάτων της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, την ίδια στιγμή, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 60 και πλέον χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Ολοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο, το έσωσε από τη φθορά του χρόνου, και έτσι, είμαστε τώρα σε θέση να δούμε αυτά τα μοναδικά σπαράγματα της μνήμης:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=GSqsTQJzybA&w=480&h=390]
Από εδώ ξεκίνησε …
Η ‘Μεγάλη Ιδέα’: Εργο Ελληνα καλλιτέχνη
… κι εδώ κατέληξε:
Ριζοσπάστης, 06/09/1918. Φαινόταν από νωρίς τι θα γινόταν.