Σκηνή Εβδομη #07: 12 Απριλίου 1992, Ξενοδοχείο “Caravel”, Οργανισμός Κρατικών Λαχείων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)

Συνεχίζουμε με την επόμενη Σκηνή (Εβδομη) από την σειρά των ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, της μεγάλης έρευνας με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘.

Ο σύνδεσμος για την προηγούμενη σκηνή βρίσκεται ακριβώς επάνω αριστερά από τον τίτλο, το προοίμιο-εισαγωγή βρίσκεται εδώ ‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘, η παρουσίαση βρίσκεται εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘ και η Σκηνή Πρώτη βρίσκεται εδώ ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων‘.

Υπενθυμίζουμε, πως όταν ολοκληρωθεί η δημοσίευση των δέκα σκηνών, αυτές θα συναποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο, που θα δημοσιευτεί ξεχωριστά.

 


 

@@@ Σκηνή Εβδομη: 12 Απριλίου 1992, Ξενοδοχείο ‘Caravel’, Οργανισμός Κρατικών Λαχείων

12 Απριλίου 1992, Ξενοδοχείο ‘Caravel’ [Σ.Σ.: Που αλλού;;;]. Η Χρυσή Αυγή διεξάγει το Β’ συνέδριό της. Το πρώτο συνέδριο είχε γίνει στα γραφεία της οδού Κεφαλληνίας το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 1990 -σημαδιακή για τους νεοναζί ημερομηνία με ιδιαίτερο συμβολισμό, όπως άλλωστε και η ημέρα ίδρυσης του χρυσαβγίτικου τάγματος-‘στοάς’, πάλι η 9η-10η Φεβρουαρίου, που προηγήθηκε, το 1986 [105]-, κάτω από σβάστικες, ρούνους και σήματα των SS [106], χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, όπως θα ομολογήσει ο ίδιος ο Φύρερ λίγα χρόνια αργότερα σε ένα από τα αυτοβιογραφικά του βιβλία.

 

 

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, Μιχαλολιάκος, Παππάς, Περίανδρος και άλλοι, κάτω από τη σημαία με τον ρούνο Wolfsangel, το έμβλημα της 4ης Polizei Division των SS, που ήταν υπεύθυνη για τις σφαγές αμάχων σε Δίστομο και Κλεισούρα, Φωτογραφίες Nicos Economopoulos, Magnum Photos [107].
http://www.magnumphotos.com/C.aspx?VP3=SearchResult&STID=2S5RYDIQ9OB1

Το Β’ συνέδριο ήταν η πρώτη δημόσια συγκέντρωση [108] και έλαβε χώρα (που αλλού;;;) στο ξενοδοχείο ‘Caravel’. Στο μεταξύ, είχε απομακρύνει την φράξια του Γιάννη Περδικάρη, ο οποίος ήταν ο εκφραστής της ‘ιδεολογικής-θεωρητικής τάσης‘ και του ‘ενδοστρεφούς ακτιβισμού‘ [Σ.Σ.: τρέχα γύρευε τώρα, τι σημαίνει αυτό], σε αντίθεση με την εξωστρεφή ‘πολιτική τάση‘ του ίδιου του Μιχαλολιάκου, καθώς, όπως πίστευε ο Φύρερ, «είχε έρθει η ώρα για την άμβλυνση των ιδεολογικών θέσεων» και τον ‘πολιτικό’ αγώνα για την κυριαρχία στο πεζοδρόμιο [109]. Στον εξοβελισμό του Περδικάρη και της ομάδας του, ο Μιχαλολιάκος στηρίχτηκε στον Ιωάννη Γιαννόπουλο (τον οποίο θα ξεφορτωθεί το 1999) και στον ανερχόμενο τότε ‘σκληρό εθνικοσοσιαλιστή και σκληροτράχηλο μαχητή του δρόμου’ Αντώνη Ανδρουτσόπουλου ή Περίανδρο (τον οποίο, επίσης, θα ξεφορτωθεί αργότερα, με τα γνωστά γεγονότα των ετών 1998-2005 και τα όσα ακολούθησαν την δολοφονική επίθεση εναντίον του Δημήτρη Κουσουρή και των δυο άλλων αριστερών νέων) [110]. Ενδεικτικό είναι, ότι πριν την τελική ομιλία για το κλείσιμο του Μιχαλολιάκου, οι δύο προτελευταίοι ομιλητές ήταν ο Χρήστος Παππάς από την παλιά φρουρά και ο Περίανδρος από την καινούργια. Είχε έρθει η ώρα για μια στροφή, κι έτσι τα προηγούμενα 12 χρόνια σκληρού ναζισμού θα δώσουν τη θέση τους σε έναν … ακόμη σκληρότερο ναζισμό, ‘πολιτικό ακτιβισμό’ τον ονομάζουν, εναντίον των «λαθρομεταναστών εισβολέων, των αναρχοκαθεστωτικών συμμοριτών και των αριστερών συνοδοιπόρων» [111]. Το περιβάλλον ‘ευνοεί’ την ναζιστική συμμορία να βγει στο πεζοδρόμιο: από τη μια οι μετακινήσεις μεταναστών από τα βόρεια -κυρίως- σύνορα κι από την άλλη η έξαρση του εθνικισμού με τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία κ.λπ.

Ξενοδοχείο Caravel, 12/04/1992, το Β' συνέδριο της ΧΑ, Μιχαλολιάκος, Περίανδρος-Ανδρουτσόπουλος, ο Γερμανός νεοναζί Στβαν Εντβαντ και ο εκπρόσωπος του νεοναζιστικού κόμματος της Νότιας Αφρικής AWB.

Ξενοδοχείο Caravel, 12/04/1992, το Β’ συνέδριο της ΧΑ, Μιχαλολιάκος, Περίανδρος-Ανδρουτσόπουλος, ο Γερμανός νεοναζί Στβαν Εντβαντ και ο εκπρόσωπος του νεοναζιστικού κόμματος της Νότιας Αφρικής AWB.

 

Στο συνέδριο αυτό είχε μιλήσει ο Γερμανός νεοναζιστής Στβαν Εντβαντ, ο οποίος εν συνεχεία φυλακίστηκε στη Γερμανία [112] και είχε παραστεί εκπρόσωπος του νεοναζιστικού κόμματος της Νότιας Αφρικής AWB, το οποίο είναι υπέρμαχο της ‘λευκής κυριαρχίας’ [113].

(περισσότερα…)


Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].

 

Λάβαμε αυτήν την επιστολή, που δημοσιεύτηκε και σαν σχόλιο στο άρθρο «Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το ‘χρίσμα’ για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’)», όμως πιστεύουμε ότι έχει μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη αξία, και γι’ αυτό θα ήταν προτιμότερο αν υπήρχε και σαν ξεχωριστή ανάρτηση. Η ορθογραφία είναι του πρωτοτύπου· δεν κάναμε καμία παρέμβαση εκτός από κάποια σημεία στίξης και κάποια λάθη πληκτρολόγησης. Τα έντονα γράμματα, απλά για να τονίζονται τα ονόματα μέσα σε κάθε παράγραφο, και τα πλάγια, όταν υπάρχει παράθεση αποσπασμάτων (quoting). Οι τρεις φωτογραφίες είχαν δοθεί σαν λινκ, και ενσωματώθηκαν μέσα στο κείμενο.

 

Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή

Αξιότιμοι κ.κ. γονείς του Γιώργου Φουντούλη,
αξιότιμοι κ.κ. γονείς του Μάνου Καπελώνη,
αξιότιμοι κ.κ. γονείς των παιδιών που πήγαν στην Χρυσή Αυγή,
είμαι ένας απλός συνταξιούχος και πατέρας τριών παιδιών, με μεγάλη ανησυχία για το μέλλον αυτού του τόπου και για το μέλλον των παιδιών μας.

Απόφάσισα να γράψω αυτήν την επιστολή, ώστε να μάθει ο κόσμος λίγα πράγματα από όσα πέρασε η οικογένειά μου το τελευταίο διάστημα, και δεν ζητώ τίποτα από κανένα. Θέλω μόνο να προσθέσω ένα λιθαράκι για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια, την δική μου αλήθεια, έτσι όπως την έζησα.

Αγαπητέ κύριε και κυρία Φουντούλη, αγαπητέ κύρια και κυρία Καπελώνη,
γνωρίζω ότι ο πόνος σας είναι αβάσταχτος και ότι τίποτα δεν μπορεί να τον απαλύνει. Το να χάνει κανείς τα παιδιά του, και να αναγκάζεται να ζει μόνο τις αναμνήσεις και τις μνήμες του απ’ τα παιδιά, και όχι έχοντας τα δίπλα του, να μπορεί να τα αγκαλιάζει όποτε θέλει, σίγουρα είναι κάτι που μόνο όποιος το έχει βιώσει με τον πιο οδυνηρό τρόπο, μόνο αυτός το γνωρίζει.

Σας γράφω αυτές τις γραμμές, για έναν πολύ απλό λόγο: Για μια σκέψη που με βασανίζει και με κατατρώει: Για την σκέψη πως στη θέση τη δικιά σας, θα μπορούσα να ήμουν εγώ, και πως ο πόνος των οικογενειών σας θα μπορούσε να είναι πόνος και της δικής μου οικογένειας. Αν πιστεύετε ότι γνωρίζετε όλη την ιστορία με όλες τις πτυχές της, τότε δεν χρειάζεται να διαβάσετε παρακάτω. Αν όμως έχετε και την παραμικρή υποψία πως δεν σας τα έχουν πει όλα (και ποιό παιδί τα λέει όλα στους γονείς του;), τότε να μου επιτρέψετε να σας παροτρύνω να διαθέσετε τα επόμενα 5 λεπτά για να διαβάσετε αυτά που έχω βιώσει, και ίσως αυτά τα 5 λεπτά να είναι τα σημαντικότερα 5 λεπτά, στην προσπάθειά σας να καταλάβετε γιατί έγινε ό,τι έγινε, και γιατί περνάτε σήμερα αυτόν τον Γολγοθά.
Σκοπός μου δεν είναι να επαναφέρω οδυνηρά συναισθήματα. Σκοπός μου είναι να ενημερωθούν κι άλλοι γονείς, ώστε να αποφύγουν τους σκόπελους που πέρασε και η δική μου οικογένεια.

Βλέπετε, και το δικό μου παιδί είχε πλησιάσει και ήταν στην οργάνωση Χρυσή Αυγή.

(περισσότερα…)