Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής
Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής
Αυτό το κείμενο είναι, ουσιαστικά, ο πρόλογος στο επόμενο (τέταρτο) άρθρο της σειράς ‘Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά‘ με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘, που μπορεί να διαβαστεί σε τμήματα (‘Σκηνές’) αρχίζοντας από την ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)’.
[Σ.Σ: Στο μεταξύ, μπορείτε να δείτε και την παρουσίαση εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘].
Και ο πρόλογος αυτός φιλοδοξεί να απαντήσει σε δυο στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους ερωτήσεις:
– Ενας αιώνας φασιστικές οργανώσεις: Πως τοποθετείται η ναζιστική συμμορία στο timeline της γενεαλογίας της ελληνικής ακροδεξιάς;
– Και πως συνέβη τελικά να εκτιναχτεί σε τέτοιο βαθμό και να φτάσει να έχει κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια;
Τα θύματα επιθέσεων της Χρυσής Αυγής για το διάστημα 2011-2013, μέχρι τον Παύλο Φύσσα. Το γραφικό από την Εφημερίδα των Συντακτών
Φοβόμαστε πως αυτές οι δύο ερωτήσεις δεν είναι ανεξάρτητες η μία απ’ την άλλη, και συνεπώς, δεν είναι εφικτό να απαντηθούν αυτόνομα.
Ας προσπαθήσουμε ένα σχέδιο απάντησης:
# Πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι η μελέτη της ελληνικής ακροδεξιάς στην υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν έχει φτάσει σε ικανοποιητικά επίπεδα και δεν έχουν απαντηθεί τα ιστορικά ερωτήματα με σχετικά ολοκληρωμένο τρόπο. Ή αλλιώς, υπάρχουν πολλά κενά στην σχετική αφήγηση.
Η οποία απαντάται συνήθως με ένα σχήμα που σε γενικές γραμμές μοιάζει κάπως έτσι:
Επίστρατοι ——> Τρία Εψιλον ——> Καθεστώς 4ης Αυγούστου ——> Τάγματα Ασφαλείας ——> Χούντα ——> ‘Τρίτο κύμα’ ακροδεξιάς με Καρατζαφέρη, και τώρα με την χιτλερική, ναζιστική, εθνικοσοσιαλιστική εγκληματική οργάνωση ΧΑ
# Δεν θα διαφωνήσουμε. Απλά θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε -με τις μικρές μας δυνάμεις και όπου αυτό είναι εφικτό- κάποια κενά. Από την δεκαετία του 1910 και μετά, πράγματι, μπορούμε να μιλάμε για φασιστικές οργανώσεις, και μάλιστα μαζικές. Ολοι αρχίζουν από τους Επίστρατους.
Κατόπιν, κάθε δεκαετία (λίγο-πολύ) έχει τα δικά της οργανωμένα φασιστικά μορφώματα:
# Στις δεκαετίες του 1920 (προς τα τέλη) και 1930, έχουμε τα ‘Τρία Εψιλον‘ (Χαλυβδόκρανοι, ΕΕΕ, 3Ε) και διάφορα άλλα μικρά φασιστικά/εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα, κομματίδια και οργανώσεις, πολλά εκ των οποίων απαριθμούνται στο βιβλίο ενός στελέχους των κομμάτων αυτών, του Π. Ι. Στεριώτη, με τίτλο ‘Προσπάθειαι άξιαι τιμής – Τα φασιστικά κινήματα στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου’, στα βιβλία ενός Ιάκωβου Χονδροματίδη, αλλά -κυρίως- στην πολύ προσεγμένη δουλειά που μπορεί να βρει κανείς σε μικρά εναλλακτικά βιβλιοπωλεία με τίτλο ‘Σπουδές στο Γαλανόμαυρο, Ο Ελληνικός Φασισμός στο Μεσοπόλεμο Περί της Ιστορίας του Φασισμού και της σημερινής της χρήσης‘, εκδόσεις Antifascripta, 2013.