Τάσος Κωστόπουλος – Πανεπιστημιακό άσυλο στο «γύψο» (άρθρο στην “Ελευθεροτυπία” 2011-02-13)
Ο Τάσος Κωστόπουλος, εκ των φορέων του ‘Ιού‘, σε ένα άρθρο του από την Ελευθεροτυπία της Κυριακής 13 Φεβρουαρίου 2011.με τίτλο ‘Πανεπιστημιακό άσυλο στο «γύψο»‘.
Ο πρώτος ιπτάμενος αναρχικός, 18/12/1990, σε οδομαχίες με τα ΜΑΤ.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ «ΑΣΥΛΟΚΤΟΝΟΥΣ»
Πανεπιστημιακό άσυλο στο «γύψο»
Οι διαχρονικές αντιλήψεις και τα στερεότυπα στη χώρα μας για τις καταλήψεις στα πανεπιστημιακά κτίρια
Του ΤΑΣΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Με αφορμή την ειρηνική «κατάληψη» του αχρησιμοποίητου παλιού κτιρίου της Νομικής από τους μετανάστες απεργούς πείνας και τους συμπαραστάτες τους, οι υπέρμαχοι της πλήρους κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου ξεσάλωσαν ακόμη μια φορά από τα τηλεοπτικά παράθυρα.
Κεντρικό επιχείρημά τους, η αναντιστοιχία του θεσμού με τις επιταγές των καιρών μας: η ύπαρξη ενός «ασύλου» στο χώρο των ΑΕΙ, απροσπέλαστου από τα σώματα ασφαλείας χωρίς ειδική άδεια, ισχυρίζονται, έχει νόημα μόνο σε καιρούς ανελεύθερους κι όχι σε μια σύγχρονη δημοκρατία.
Πρόκειται, φυσικά, για καθαρή κι ανιστόρητη στρεψοδικία. Το πανεπιστημιακό άσυλο, όπως και κάθε θεσμικός περιορισμός της κρατικής αυθαιρεσίας, νοείται μόνο σε καθεστώς στοιχειώδους δημοκρατίας, όπου οι διατάξεις προστασίας των ατομικών ελευθεριών ενδέχεται να γίνουν σεβαστές. Στα δικτατορικά καθεστώτα τέτοιοι περιορισμοί δεν υπάρχουν, ούτε πανεπιστημιακό άσυλο. Επί χούντας το «σπουδαστικό» της Ασφάλειας έκανε ό,τι ήθελε στο εσωτερικό των ΑΕΙ, οι φοιτητές με αντιδικτατορική δράση έχαναν βάσει νόμου (Ν. 93/1969) τη σπουδαστική ιδιότητα, ενώ απολυόταν με συνοπτικές διαδικασίες κάθε πανεπιστημιακός που θεωρούνταν έστω και στο ελάχιστο «αντιφρονών».