Ο παπα-Γιώργης Πυρουνάκης
Υπάρχει ένα θολό μη διευκρινισμένο σημείο. Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος Λενής, σύμφωνα με τη Wikipedia, «υπηρέτησε ως ιερέας της Ελληνικής Αστυνομίας από το έτος 1963 μέχρι το 1974». Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας «επί μία δεκαετία υπηρέτησε ως Πρεσβύτερος στο Σώμα της τότε Βασιλικής Χωροφυλακής, ως Ιεροκήρυκας του Σώματος». Και ο γνώστης των εκκλησιαστικών θεμάτων δημοσιογράφος Θωμάς Τσάτσης μας πληροφορεί:
«[…] Άλλωστε οφείλει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα στη θητεία του στη θρησκευτική υπηρεσία της χωροφυλακής, (ναι, ναι της χωροφυλακής!) στη διάρκεια της δικτατορίας. Παρέμεινε στη θέση αυτή από το 1968 έως το 1976. Είναι κάτι που καταγράφει και στο βιογραφικό του, χωρίς όμως να προσδιορίζει χρονικά την περίοδο που ήταν ‘προϊστάμενος’ της θρησκευτικής υπηρεσίας των χωροφυλάκων, υπηρεσία που σήμερα έχει μετονομαστεί σε Θρησκευτική Υπηρεσία της Αστυνομίας. Αυτό όμως είναι ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο».
Από ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο, Γιάννης Γκίνης, ‘Ιεράρχες διάκονοι της χούντας‘, Α έκδοση 1978, Β’ έκδοση από τις εκδόσεις Βασδέκης, 1981, μαθαίνουμε τελικά ότι το επίσημο δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε γράψει τον Σεπτέμβριο του 1976, με αφορμή την χειροτονία του στην ανύπαρκτη Μητρόπολη Ταλαντίου, πως από ιεροκήρυξ είχε λάβει τον βαθμό του Μοιράρχου, και κατόπιν του Ταγματάρχου Χωροφυλακής:
Γιάννης Γκίνης, Ιεράρχες διάκονοι της χούντας, Β έκδοση, Βασδέκης, 1981, σελίδα 116. Βιογραφικό Αμβρόσιος Λενής.
Λόγω της επετείου της Εθνοσωτηρίου, μπορούμε να δούμε μερικά από όσα γράφει ο Γιάννης Γκίνης, πως λ.χ. συγκλονιζόταν ο τότε Αγιος Ταλαντίου, όχι από το πόσο είχαν υποφέρει τα θύματα των βασανιστηρίων της προσφιλούς του Χωροφυλακής, αλλά από τα «ατυχή συμβάντα εν τη ενασκήσει του υπερησιακών του καθήκοντος» που τους αμαύρωναν τον υπηρεσιακό τους φάκελο. (περισσότερα…)
Κλέων Ι. 21 Απριλίου 2016
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Εκκλησία και Χρυσή Αυγή:
Συγχωροχάρτια κι Ευλογίες για τα θεάρεστα έργα, τα πογκρόμ και τα μπραβιλίκια.
Ανήμερα του Ευαγγελισμού.
Αυτή η 25η Μαρτίου ήταν κάπως διαφορετική από τις προηγούμενες χρονιές. Η 25η Μαρτίου είναι, ως γνωστόν διπλή γιορτή: Είναι και θρησκευτική χριστιανική γιορτή (ευκαιρία για όσους πιστεύουν να αναλογιστούν την γλυκύτητα της Θεοτόκου και το μήνυμα της Αγάπης), είναι και εθνική γιορτή (σηματοδοτεί την έναρξη ενός αγώνα για Ελευθερία και Δικαιοσύνη, για Ισοπολιτεία και για Ανθρώπινα Δικαιώματα).
Δύο μικρά περιστατικά -που ελπίζουμε να μην είναι και σημαδιακά για το μέλλον- ήλθαν να βάλουν τη σφραγίδα τους και να πιέσουν περισσότερο παρακάτω τη δημόσια ζωή, προς τον απόλυτο πάτο που ζούμε αυτόν τον καιρό, πιο βαθιά μέσα στη χυδαιότητα και στον σκοτεινό μεσαίωνα που έρχεται με γοργά βήματα καταπάνω μας.
Ο Αγιασμός που δεν κατεύνασε τα πνεύματα
Το πρώτο ήταν μια τελετή εγκαινίων γραφείων της τοπικής οργάνωσης Αχαρνών-Θρακομακεδόνων της ναζιστικής συμμορίας στο Μενίδι. Οι ίδιοι μιλάνε συνεχώς για ‘νέα γραφεία’, αλλά αυτό είναι ψέμα, στα πλαίσια μιας τακτικής να μαζεύουν κόσμο, δήθεν για να κάνουν εγκαίνια σε γραφεία γνωστά που λειτουργούν εδώ και χρόνια, απλά και μόνο για να βάζουν τίτλους του στυλ ‘Λένε ότι διαλυόμαστε αλλά εμείς όχι μόνο δεν διαλυόμαστε, αλλά ανοίγουμε και καινούργια γραφεία συνεχώς’ -μεγάλο ψέμα, καθώς είναι τα ήδη υπάρχοντα γραφεία τους αυτά που εγκαινιάζονται και ξαναεγκαινιάζονται.
Ολόκληρη η εκδήλωση των εγκαινίων της ΤΟ Αχαρνών-Θρακομακεδόνων, βρίσκεται εδώ:
h**p://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/apopse-oloi-1930-sta-egkainia-ths-t.o.-acharnwn-thrakomakedonwn-zwntana-apo
http://www.freezepage.com/1395943919RRAXHYNYAF
και φυσικά, είναι απαραίτητη η παρουσία ιερέα, τώρα που οι παγανιστικοί και οι σατανιστικοί και οι δωδεκαθεϊστικοί σκελετοί μπήκαν προσωρινά στην ντουλάπα, για να κοροϊδέψουν τον μέσο Χριστιανό ψηφοφόρο.
Ο αγιασμός εξελίσσεται ομαλά για 11 και πλέον λεπτά, ο ιερέας ψάλλει το ‘σώσον Κύριε τον λαόν σου’ (με κάποιες χρυσαβγίτικες αγριοφωνάρες να σκεπάζουν το τυπικό δικό του ‘Νϊκας τοις ευσεβεύσι κατ’ εναντίον […]‘ με το ακροδεξιό ‘Νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων […]‘), λέει το ‘υπέρ υγείας, σωτηρίας και βοηθείας’, το ‘δι’ ευχών των Αγίων’ και όλα τα υπόλοιπα, και δεν προλαβαίνει να δώσει την τελική του ευχή και να μαζέψει τα σύνεργά του με τον βασιλικό και το Ευαγγέλιο, όταν οι καραφλοί φουσκωμένοι με στεροειδή μαυροφορεμένοι ευλαβείς θεοσεβούμενοι μπράβοι αρχίζουν να φωνάζουν τα συνθήματά τους, με πρώτο εκείνο που ξεκινάει με το χριστιανικότατο ‘Αίμα’.
Το βίντεο δεν υπάρχει στο YouTube (όπως αυτή εδώ η ομιλία του, που -αντίθετα με την προχτεσινή-, προφανώς, μιλάει σαν άνθρωπος, καθώς κάποιος του την είχε γράψει), κι έτσι θα δανειστούμε ένα λινκ από την ιστοσελίδα με τα βίντεο της συμμορίας.
h**p://new.livestream.com/accounts/4505673/events/2868129
http://www.freezepage.com/1395944018UMXZCRFONN
Οποιος βάλει το βίντεο να παίξει και απλά ακούει, ίσως να παρασυρθεί επί 11 και πλέον λεπτά από το οικείο σε όλους και πράο άκουσμα των ψαλμωδιών και των ευχών του κληρικού, μέχρι που στο 15.20 του βίντεο, εμφανίζεται επίσημος ‘ομιλητής’, ένα τυπικό δείγμα χρυσαβγίτη των γυμναστηρίων, ο παλαιστής Κωνσταντινίδης Ιωάννης του Γεωργίου. ‘Ομιλητής’, ασφαλώς σημαίνει κάποιος που μιλάει, αλλά ο χρυσαβγίτης αθλητής της πάλης (κάτοικος Κορυδαλλού και υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο Παναγιώταρου Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής στις επόμενες εκλογές, που πάντοτε μέσα στις ιδιότητες με τις οποίες συστήνεται, δεν ξεχνάει να τονίσει και την ιδιότητα του ‘Πόντιου’) το μόνο που δεν κάνει είναι το να … μιλάει. Τουλάχιστον σαν άνθρωπος και έλλογο ον.
Λέει στην αρχή ένα ‘χρόνια πολλά συνάμα’, λόγω της ημέρας (είπαμε, Ευαγγελισμός και 25η Μαρτίου), και αμέσως μετά …
… φωνάζει -τι ‘φωνάζει’ λέω;;;
-κραυγάζει -τι ‘κραυγάζει’ λέω
-μάλλον σκούζει σαν να τον σφάζουνε [Σ.Σ. προειδοποιούμε -άγριοι disturbing ήχοι και γρυλλίσματα]:
«Ζούμε σε μια πόλη γεμάτη με ΓΥΦΤΟΥΣ, γεμάτη με ΑΛΒΑΝΟΥΣ, με ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥΣ!!!
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!!!
ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ τα παιδιά μας!!!
Πουλάνε ναρκωτικά!!!
Και τι κάνουμε;;;!!!;;;!!!
Τι κάνουμε εμείς γι΄αυτό;;;!!!;;;!!!
Αλλά ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ!!!»
Στιγμές χριστιανικής ευλάβειας και πραότητας και εθνικής ανατάσεως, με την ευλογία της επίσημης Εκκλησίας. Εικόνα από το μέλλον (;;;)
Αυτή είναι η αποκρουστική οργάνωση-συμμορία. Με τις ευλογίες της επίσημης Εκκλησίας (που, όπως λένε, δεν είναι η Εκκλησία της Αγάπης Θεού και ανθρώπων, αλλά ένας τεράστιος πολιτικοοικονομικός οργανισμός με πολλές οργανώσεις-παρακλάδια), να ετοιμάζει πογκρόμ και να χύνει το μισάνθρωπο δηλητήριό της.
Την ίδια στιγμή, στα υψηλότερα κλιμάκια των δύο ομονοουσών οργανώσεων, της Εκκλησίας και της άλλης, της εγκληματικής …
(περισσότερα…)
Με αφορμή τον επικήδειο του Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιου για τον χουντικό Νίκο Ντερτιλή, στις 31/01/2013:
Μητροπολίτες κι ακροδεξιοί, πόσο μάλλον ακροδεξιοί μητροπολίτες, δεν διακρίνονται συνήθως για το βάθος των ιστορικών τους γνώσεων. Θα περίμενε ωστόσο κανείς να κατέχουν τουλάχιστον τις στοιχειώδεις βιογραφίες των 3-4 εθνικών ηρώων που αποτελούν τα ινδάλματά τους. Αμ δε!
Κηδεία Νικόλαου Ντερτιλή, 31/01/2013
Οπως διαπιστώσαμε από τον επικήδειο λόγο του Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιου πάνω από το φέρετρο του απότακτου χουντικού ταξίαρχου Νίκου Ντερτιλή, και κυρίως από την υποδοχή που επιφύλαξαν στην εν λόγω ομιλία τα ΜΜΕ του «χώρου», το γνωστικό επίπεδο των «εθνικιστών» μας δεν ξεπερνά τους ορίζοντες ενός μέσου ιεροκήρυκα της πάλαι ποτέ Χωροφυλακής.
«Μην ξεχνάς», τόνισε με στόμφο ο ιεράρχης, απευθυνόμενος στη σορό του εκλιπόντος, «ο Σωκράτης τελείωσε τη ζωή του με κώνειο. Ο Κολοκοτρώνης στη φυλακή. Ο στρατηγός Ντερτιλής στη φυλακή. Αυτό και μόνο θα σε παρηγορεί. Στην εκκλησία έχομε μάρτυρες, εις την πατρίδα έχομεν ήρωες. Εγώ θα σ’ έλεγα μάρτυρα της πατρίδος και της ελευθερίας».
Ας παραβλέψουμε την ανάδειξη σε «ήρωα της ελευθερίας» ενός πραξικοπηματία που έβαλε τη χώρα στον γύψο, και σε «ήρωα» (γενικά) του ανθρώπου που το πρωί της 17ης Νοεμβρίου 1973 σκότωσε εν ψυχρώ έναν άοπλο φοιτητή, πυροβολώντας τον στο κεφάλι και καμαρώνοντας για το σημάδι του. Θ’ ασχοληθούμε εδώ με μία μόνο λεπτομέρεια αυτού του αποχαιρετισμού: τη βεβαιότητα του Αμβρόσιου πως ο αρχιστράτηγος της πραγματικής ελληνικής επανάστασης του 1821 είχε την ίδια τύχη με τον απότακτο της «εθνοσωτηρίου» του 1967: να πεθάνει στη φυλακή, όπου τον έστειλαν οι «ανθέλληνες» πολιτικοί αντίπαλοί του.
(περισσότερα…)
