Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο και το επόμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται (ή θα βρίσκεται) αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.
Δείτε πρώτα:
Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ με τον δικέφαλο αετό και τον ήλιο της Βεργίνας, που φοράνε στα μανίκια τους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Πρόκειται για άντρες της ΕΕΦ.
Διακρίνονται όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην πτώση της Σρεμπρένιτσα, εκτός από τον Βασίλη Σχιζά, που φαίνεται δεν τον έπιασε η κάμερα (υπάρχει, όμως, σε άλλη φωτογραφία από εκείνη τη μέρα, όταν μαζί με δύο άλλους κάνουν κάτι αηδιαστικά αστεία με μια κεφαλή γουρουνιού, ύψιστη προσβολή για τους Μουσουλμάνους), και τον διοικητή της ΕΕΦ Αντώνη Μήτκο με τον βοηθό του Καλτσούνη Κωνσταντίνο, που εκείνες τις ώρες, σύμφωνα με στοιχεία από τις δίκες στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, συνόδευαν στις μετακινήσεις του τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ και υψηλόβαθμο στέλεχος-κλειδί στον σερβοβοσνιακό στρατό Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) ή ‘Duga puska’.
Στη σκηνή από την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, βλέπουμε τους Ελληνες της ΕΕΦ, να ετοιμάζονται για διασπορά στις περιοχές γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα όπου είχαν καταφύγει οι άντρες πρόσφυγες και οι υπερασπιστές της πόλης. Πρόκειται για επιχειρήσεις, κυρίως για στήσιμο ενεδρών κυνηγιού μουσουλμανικών κεφαλών, από σερβικά αποσπάσματα θανάτου, όπως αποδείχτηκε τις επόμενες μέρες.
Διακρίνεται να περνάει δεύτερος ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, τρίτος ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν και οι άλλοι τρεις είναι οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
Στη δεύτερη σκηνή του Associated Press (απ’ το 0.44′ και μετά), την ίδια μέρα, διακρίνονται οι άνδρες της ΕΕΦ μαζί με ένοπλους και άλλους παραστρατιωτικούς από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment). Πρώτος περνάει ο υποδιοικητής Βασιλειάδης Τρύφων, ο οποίος αποστρέφει ελαφρώς το πρόσωπό του μόλις αντιλαμβάνεται την κάμερα, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ακολουθούν ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν, οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ., Δημουλάς Xαράλαμπος, και τελευταίος με το τσιγάρο ο αρχιλοχίας της ΕΕΦ Ζαβιτσάνος Δημήτριος.
Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο από τους Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος, ήταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική παραστρατιωτική μονάδα (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).
Το σημερινό report έχει τίτλο:
Ντοκουμέντο #06: Νέα βίντεο από ειδησεογραφικά πρακτορεία με τους εθελοντές της ΕΕΦ τις ημέρες των επιχειρήσεων, να φυλάνε σκοπιά και να μεταφέρουν εξοπλισμό
Μιλώντας για χαμένα βίντεο, μπορούμε σήμερα να παρουσιάσουμε άλλες δύο σκηνές από λήψεις πραγματικών γεγονότων, αυτή τη φορά, με πρωταγωνιστές και πάλι τους εθελοντές της ΕΕΦ. Πρόκειται για δύο σκηνές με ημερομηνία 11 Ιουλίου 1995, η πρώτη από ειδησεογραφική εκπομπή της σερβικής τηλεόρασης (Dnevnik SRT) και η δεύτερη από το γαλλικό κρατικό κανάλι France 2, αξιοποιώντας υλικό του Associated Press.
Στο πρώτο βίντεο, απλά φαίνεται ένας από τους γνωστούς μας εθελοντές, εκείνος με το μαντήλι (‘μπαντάνα’) στο κεφάλι να φυλάει κάπου σκοπιά και να παρατηρεί με άγχος τι συμβαίνει γύρω του.
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Αλλη μια σκηνή με πρωταγωνιστή μέλος της ΕΕΦ, αυτή τη φορά σε κοντινό πλάνο, από τις επιχειρήσεις της Σρεμπρένιτσα. Προέρχεται από ειδησεογραφική εκπομπή της σερβικής τηλεόρασης (Dnevnik SRT). Ασφαλείς πληροφορίες κάνουν λόγο για δύο ακόμη βίντεο, τα οποία θα πρέπει να αναζητηθούν από την ελληνική δικαιοσύνη. Το πρώτο μεταδόθηκε σε τοπικό κανάλι της Θεσσαλονίκης λίγες μέρες μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα και είχε γυριστεί στο τζαμί της πόλης. Το δεύτερο είχε βγει στον αέρα από την σερβική τηλεόραση SRT ακριβώς τις ημέρες της πτώσης της πόλης, όταν οι μαζικές εκτελέσεις δεν είχαν τελειώσει ακόμα.
Στο δεύτερο βίντεο διακρίνονται η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου (των οποίων το κανονικό όνομα ήταν ‘Podrinjre Detachment’) και το γνωστό μας από την συμμετοχή σε αυτό του εθελοντή Αγγελου Λάτσιου ή Andjelko Todorovic, αιμοσταγές και διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred), όλοι μαζί να παίρνουν μέρος σε επιχειρήσεις όπως ενέδρες, πυρπόληση σπιτιών, μεταφορά εξοπλισμού κά γύρω και μέσα στην Σρεμπρένιτσα.
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Σκηνές από το Associated Press και το France 2 από τις επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, 11 Ιουλίου 1995: Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ σε ενέδρες, πυρπόληση σπιτιών, μεταφορά εξοπλισμού και άλλες επιχειρήσεις γύρω και μέσα στην Σρεμπρένιτσα. Στην επιχείρηση κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, φτιάχτηκαν ειδικά και έκτακτα σώματα, αποκλειστικά για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Λ.χ. ο αντισυνταγματάρχης Παντούρεβιτς της Zvornik Brigade έφτιαξε ένα επίλεκτο σχηματισμό με το όνομα TG-1 (Tactical Group 1) και υπέδειξε για διοικητή τον λοχαγό Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda), τον διοικητή των ‘Λύκων του Δρίνου’, ο οποίος διακρίνεται με τα γυαλιά ηλίου. Διακρίνονται, επίσης, τα μέλη της ΕΕΦ Τζανόπουλος, Σχιζάς, Φλορίν, Ζαβιτσάνος κά. στο στρατόπεδο, μαζί με τους ‘Λύκους τους Δρίνου’ να μεταφέρουν εξοπλισμό.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι Λύκοι του Δρίνου (που διακρίνονται μαζί με τους Ελληνες της ΕΕΦ στο δεύτερο βίντεο) με τα χαρακτηριστικά γαλάζια αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα περιβραχιόνια στο αριστερό μπράτσο, με τα insignia στα σερβικά χρώματα μπλε-κόκκινο-άσπρο και το σήμα της μιλίτσιας, το κεφάλι του λύκου που ουρλιάζει, είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα που εμφανίζονται στις σκηνές από την αναφορά και την ξεκούραση πριν την διασπορά για το στήσιμο ενεδρών, στο βίντεο του XYZ Contagion (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 0.47′), αλλά είναι επίσης ακριβώς οι ίδιοι άνδρες που συνόδευαν τον Μλάντιτς, μαζί με τον διοικητή τους Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda), κατά τη θριαμβευτική είσοδο στη Σρεμπρένιτσα την 11η Ιουλίου 1995, στις πολύ γνωστές σκηνές με τον Μλάντιτς να βάζει τις φωνές στους υφιστάμενους του στρατηγούς «Γρήγορα στο Ποτοτσάρι, γρήγορα, Ποτοτσάρι, Μπρατούνατς, άηντε» (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 7.09′), ακριβώς με τα ίδια γιλέκα και με τα ίδια insignia. Μάλιστα, αμέσως μετά ακούγεται ο Μλάντιτς να συζητάει με τους επιτελείς του και να ρωτάει «για ποιον προορίζεται το φορτίο με τα πυρομαχικά;» και να του απαντάνε τα μέλη των Λύκων «για τον Legenda».
Οι παρακάτω φωτογραφίες και still-frames το αποδεικνύουν:
[Σ.Σ.: Το κείμενο συνεχίζεται μετά τις εικόνες. Για τις περιγραφές, κλικ σε κάθε εικόνα για μεγέθυνση].
Οι Λύκοι του Δρίνου στην αναφορά. Σε πρώτο πλάνο, τα χαρακτηριστικά γαλάζια αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα περιβραχιόνια στο αριστερό μπράτσο.
Οι Λύκοι του Δρίνου ξεκουράζονται πριν τις επιχειρήσεις και καπνίζουν.
Οι Λύκοι του Δρίνου ξεκουράζονται. Με τα γυαλιά ηλίου, ο διοικητής τους λοχαγός Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda).
Οι Λύκοι του Δρίνου καθ’ οδόν για το στήσιμο ενεδρών, μαζί με την ΕΕΦ.
Οι Λύκοι του Δρίνου και εμπρησμοί σπιτιών. Σε πρώτο πλάνο, τα χαρακτηριστικά γαλάζια αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα περιβραχιόνια στο αριστερό μπράτσο.
Ενας ακόμη Λύκος του Δρίνου, επάνω σε άρμα μάχης, γεμίζει τα πυρομαχικά του άρματος μάχης.
Ο αντισυνταγματάρχης Βίνκο Παντούρεβιτς (Vinko Pandurevic), καταδικασμένος σε 13 χρόνια κάθειρξη για εγκλήματα πολέμου, διοικητής της Ταξιαρχίας Ζβόρνικ στη οποία ανήκε οργανικά και η ΕΕΦ, και στο βάθος οι Λύκοι του Δρίνου, που έχουν σηκωθεί απ’ τις στιγμές ξεκούρασης και ετοιμάζονται να ‘ουρλιάξουν’, όπως ζητούσε ο Legenda.
Ωρα 16.00 στις 11 Ιουλίου 1995: Οι πρώτοι που μπαίνουν στην Σρεμπρένιτσα είναι οι συγκεκριμένοι Λύκοι του Δρίνου, κι εδώ αλληλοσυγχαίρονται με τον Μλάντιτς. Σε πρώτο πλάνο, τα χαρακτηριστικά γαλάζια αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα περιβραχιόνια στο αριστερό μπράτσο.
Ωρα 16.00 στις 11 Ιουλίου 1995: Οι πρώτοι που μπαίνουν στην Σρεμπρένιτσα είναι οι συγκεκριμένοι Λύκοι του Δρίνου, κι εδώ αλληλοσυγχαίρονται με τον Μλάντιτς.
Ο λύκος που ουρλιάζει σε πρώτο πλάνο, στο περιβραχιόνιο του Milan Jolovic (Legenda). Μαζί με τον Μλάντιτς επιθεωρούν το στρατόπεδο της Βλασένιτσα τον Δεκέμβριο του 1995.
ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Βλέπουμε τα χαρακτηριστικά γαλάζια αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα περιβραχιόνια στο αριστερό μπράτσο, με τα insignia στα σερβικά χρώματα μπλε-κόκκινο-άσπρο και το σήμα της μιλίτσιας, το κεφάλι του λύκου που ουρλιάζει. Αν εστιάσουμε στα πρόσωπα, είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα σε όλα τα στιγμιότυπα, ακόμα και σε εκείνο με τον Συνταγματάρχη Παντούρεβιτς σκυφτό, διακρίνονται τα γαλάζια αλεξίσφαιρα στο βάθος.
Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις
Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία
https://xyzcontagion.com/2016/04/11/yugo-11/
[Σ.Σ.: Απαραίτητη σημείωση: Επειδή οι συντάκτες του XYZ Contagion έχουν αλλεργία με τις γενικεύσεις, τις ρατσιστικές κρίσεις και τις συλλήβδην δαιμονοποιήσεις, πρέπει να διευκρινίσουμε ξανά πως όπου υπάρχει ο όρος ‘οι Σέρβοι’ ή ‘η σερβική πλευρά’ δεν εννοούμε ολόκληρο το σερβικό λαό και το σερβικό έθνος, ούτε όλους τους πολίτες της πρώην Γιουγκοσλαβίας με σερβική καταγωγή. Εννοούμε εκείνες τις ελίτ στο σερβικό κράτος, οι οποίες, προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους και πάνω απ’ όλα την ‘Μεγάλη Σερβία’, συνέστησαν ‘εγκληματική οργάνωση’ (‘Joint Criminal Enterprise’ στην σχετική ορολογία) και προέβησαν στα γνωστά εγκλήματα, όπως επίσης και όλους εκείνους που υποστήριξαν ή υποκίνησαν τον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και παρείχαν υλική βοήθεια και ψυχική συνδρομή σε αυτόν. Και, ασφαλώς, υπάρχουν κλιμακώσεις στην κατανομή ευθυνών: Δεν είναι το ίδιο ο υψηλόβαθμος κρατικός αξιωματούχος που έχει σκοπό να γίνει ολιγάρχης και για αυτό συνεργάζεται με τον μαφιόζο που οργανώνει παραστρατιωτικά αποσπάσματα θανάτου και πλιάτσικου, σε σύγκριση με τον απλό ανώνυμο Σέρβο που πίστεψε όλες τις κινδυνολογίες και τα συνωμοσιολογικά σενάρια της τηλεόρασης του Μιλόσεβιτς και τελικά πήγε να καταταγεί εθελοντής. Βέβαια, η τραγική μοίρα για τα θύματα και τους διωκόμενους είναι ευθύνη και αποτέλεσμα της αγαστής συνεργασίας όλων των παραπάνω μελών της εν λόγω Joint Criminal Enterprise για την επίτευξη των κοινών εγκληματικών τους στόχων, αναμφισβήτητα, ωστόσο το ποσοστό ευθύνης είναι διαφορετικό ανά περίπτωση.
Υποστηρίζουμε ότι την περίοδο 1987 έως (τουλάχιστον) 1995 στη Σερβία συγκροτήθηκε το μεγαλύτερο και πιο αιματηρό εθνικιστικό κίνημα στη μεταπολεμική Ευρώπη και ότι ο λόγος για τον οποίο αυτό το φασιστικό κίνημα υποστηρίχτηκε από την Ελλάδα, και μάλιστα σε ποσοστά της τάξης του 99%, οφείλεται στο γεγονός πως οι Ελληνες, πλήρως παραπληροφορημένοι από την ιδιωτική τηλεόραση και όμηροι ενός μεσαιωνικού φανατισμού, είδαν στο πρόσωπο του ‘Σέρβου ορθόδοξου αδερφού’ τον τιμωρό που θα έπαιρνε εκδίκηση από Τούρκους, Αλβανούς και ‘Σκοπιανούς’ και αυτόν που θα έδινε ένα μάθημα στη Δύση -και θα τα αποδείξουμε όλα αυτά στη συνέχεια, στοχεύοντας στο να αναδείξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του θέματος.
Μιλώντας για γενικεύσεις και δαιμονοποιήσεις, θα πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι δεν πρόκειται να απαντήσουμε στα γνωστά γελοία ‘επιχειρήματα’ πως δήθεν όποιος δείχνει τις ευθύνες του ολοκληρωτικού μεγαλοϊδεατικού καθεστώτος Μιλόσεβιτς-Κάρατζιτς-Μλάντιτς-Σέσελι-συζύγου Μιλόσεβιτς, την ίδια στιγμή «παίζει το παιχνίδι των ιμπεριαλιστών και δικαιολογεί τις ‘ανθρωπιστικές επεμβάσεις’». Γι’ αυτόν τον αστείο ισχυρισμό, που συχνά συνοδεύεται από ανάλογη συκοφαντία τύπου «πληρωμένοι από το ΝΑΤΟ» κ.λπ., δεν αξίζει να σπαταλήσει κανείς ούτε ένα λεπτό, ειδικά με ανθρώπους που δεν μπορούν να καταλάβουν κάτι πάρα πολύ απλό: Το ενδεχόμενο να είναι δύο τα καθάρματα σε μία σύγκρουση (ΚΑΙ το ΝΑΤΟ, ΚΑΙ το καθεστώς Μιλόσεβιτς), άραγε δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό των τηλεθεατών οπαδών του δήθεν αριστερού ‘αντιιμπεριαλισμού’;].
Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ
Σαράγεβο. Φωτογραφία του Chris Leslie. Graffiti in downtown Sarajevo about Srebrenica. In July 1995 over 8000 men and boys were massacred by Bosnian Serb forces.
— $$$ Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα
Αμέσως μετά την πρόσφατη καταδίκη Κάρατζιτς, ολόκληρη σχεδόν η δημόσια σφαίρα θυμήθηκε μεν τη Γιουγκοσλαβία, όχι όμως για τους πολέμους 1991-1995 και την εθνοκάθαρση ή την Σρεμπρένιτσα, αλλά … για τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999. Και βρήκε ευκαιρία, πάλι, ο μέσος Ελλην να δείξει το μίσος του για τη Δύση (και το ‘ισλαμικό τόξο’, δηλαδή τους ‘Τούρκους’, Αλβανούς, Βόσνιους, ‘Σκοπιανούς’, δεν έχει σημασία). Οπως επίσης και την πλήρη απάθεια ή άγνοιά του για τα πάνω από 100.000 θύματα των πρώτων πολέμων. Αλλά και στην υπόθεση του Κοσόβου που θυμήθηκαν, όλοι εστίασαν στα 500 θύματα που είχαν οι Σέρβοι από τις βόμβες του ΝΑΤΟ, και ουδείς στους περίπου 10.000 αμάχους Αλβανούς που πήγαν από τη συμμορία του Μιλόσεβιτς πριν να ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί. Κουβέντα και για το γεγονός πως τότε, το 1999, τη Σερβία συγκυβερνούσε σαν αντιπρόεδρος ο νεοναζί τσέτνικ Σέσελι, που ομολόγησε ανοιχτά ότι ετοίμαζε ‘Τελική Λύση’ για το αλβανικό πρόβλημα. Κουβέντα και για το γεγονός πως τον κοσοβάρικο άγριο εθνικισμό τον εξέθρεψε ο προϋπάρχων σερβικός εθνικισμός, όταν ο Μιλόσεβιτς επέλεξε το 1986-1987 να παίξει το χαρτί της δήθεν θυματοποίησης, όταν αποφάσισε να ανακαλέσει τα προνόμια του Κοσσυφοπεδίου (εκπαίδευση, γλώσσα, ΜΜΕ, αιρετή τοπική διοίκηση κ.ο.κ.), για να στρέψει την προσοχή του κόσμου από την οικονομική κρίση και την μεγάλη πτώση του βιοτικού του επιπέδου, λόγω των (καπιταλιστικών) του ‘μεταρρυθμίσεων’, προς το ‘εθνικό καθήκον’ να ‘σωθεί το σερβικό έθνος’ από την ‘σιωπηρή γενοκτονία των Σέρβων από τους Αλβανούς’, που έκαναν πολλά παιδιά. Κουβέντα πως όλη η ιστορία του Κοσόβου άρχισε στη δεκαετία του 1980, μετά το θάνατο του Τίτο. Μέχρι τότε, οι Αλβανοί είχαν δικαιώματα και δουλειές, και γι’ αυτό επί Μιλόσεβιτς διαδήλωναν οι εκεί εργάτες με πορτρέτα του Τίτο και γιουγκοσλαβικές σημαίες με το κόκκινο αστέρι στα χέρια και τραγουδούσαν εν χορώ ‘Γιουγκοσλαβία, Γιουγκοσλαβία’. Οταν, όμως ο Μιλόσεβιτς ανακάλεσε τα δικαιώματά τους, άλλαξε την ηγεσία, σκότωσε 24 απεργούς, έστησε προβοκατόρικα επεισόδια για να έχει δικαιολογία να στείλει στρατό εκεί (μιλάμε για το 1989-1990 τώρα) και απέλυσε 13.000 Αλβανούς εργάτες από τα ορυχεία Trepca και το σύνολο σχεδόν του υπόλοιπου εργατικού δυναμικού της περιοχής για να το αντικαταστήσει με Σέρβους, και να φτάσει έτσι η ανεργία στο 90%, τι θα περίμενε κανείς; Οτι δεν θα δημιουργηθεί εθνοφυλετικό και θρησκευτικό μίσος ανάμεσα στις δυο κοινότητες; Ειδικά όταν όλοι γνωρίζουν ότι οι υλικοί λόγοι και οι ανάγκες των ανθρώπων με σάρκα και οστά καθορίζουν τα γεγονότα, και όχι οι ανοησίες για το «λίκνο του σερβικού πολιτισμού» και για την «πνευματικότητα» των 5-10 μοναστηριών εκεί; Στα ορυχεία αυτά, στα οποία στη δεκαετία του 1990 δούλευαν μόνο Σέρβοι, έποικοι Σέρβοι και κάποιοι Βόσνιοι αιχμάλωτοι των Σέρβων, μεταφέρονταν με φορτηγά, και κατόπιν καίγονταν πτώματα δολοφονημένων Αλβανών αμάχων, για να μην βρεθούν ποτέ, όπως είχαν γράψει οι εφημερίδες Μοντ και Ομπσέρβερ το 1999. Αυτά όλα, είναι βέβαιο, δεν γράφτηκαν πουθενά αυτές τις μέρες. Και είναι λογικό.
Διότι, μέσες άκρες, αυτό γνωρίζει ο μέσος Ελληνας όταν του μιλάει κανείς για τη Γιουγκοσλαβία: Το ΝΑΤΟ, που βομβάρδισε τη Σερβία το 1999. Τίποτε άλλο. Και από κει και μετά, όλες οι ‘αναλύσεις’, από δεξιά κι αριστερά, βασίζονται κυρίως στη φαντασία, στους ευσεβείς πόθους και στις θεωρίες συνωμοσίας. Και όλα, μέσα από τα μονόπλευρα σερβικά φίλτρα πληροφόρησης. Είμαστε ο λαός με τις περισσότερεις εκδόσεις στα ‘Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών’. Και αυτός είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο. Γι’ αυτό μας άρεσε τόσο πολύ το παραμυθάκι με τους ‘ορθόδοξους αδερφούς’ που μάχονται ενάντια σε Τούρκους και σε ιμπεριαλιστές. Αλλά δεν ήταν αλήθεια.
«Οσο κι αν αυτό ξαφνιάζει όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το τέλος της Γιουγκοσλαβίας γράφτηκε το 1991 από τους Γερμανούς και λοιπούς δυτικούς μας εταίρους, η ωμή αλήθεια είναι πως τη διάλυση της τιτοϊκής πολυεθνικής κληρονομιάς ευαγγελίστηκαν πρώτοι απ’ όλους οι ίδιοι οι Σέρβοι εθνικιστές που σήμερα παρουσιάζονται από κάποιους σαν οι ύστατοι, απεγνωσμένοι, υπερασπιστές της!»
Η επινοημένη αφήγηση του εθνικιστικού καθεστώτος των Μιλόσεβιτς-Κάρατζιτς-Μλάντιτς-Σέσελι-συζύγου Μιλόσεβιτς για τη δεκαετία του 1990, πως δήθεν «η κακιά δύση επιτέθηκε στους καλούς και αμυνόμενους Σέρβους και διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία» κ.ο.κ., ήταν ένας προπαγανδιστικός μύθος, που όμοιός του μάλλον δεν υπήρξε άλλος στο τέλος του 20ού αιώνα. Είχε στόχο να δικαιολογηθούν οι Σέρβοι θύτες:
– για την προμελετημένη δολοφονία πάνω από 8.000 Βόσνιων Μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών της Σρεμπρένιτσα, μέσω οργανωμένων και προσχεδιασμένων μαζικών εκτελέσεων.
– για τις εθνοκαθάρσεις, στις οποίες οι Σέρβοι εθνικιστές είναι υπεύθυνοι για το θάνατο πάνω από 100.000 ανθρώπους και για την προσφυγοποίηση πάνω από 3.000.000 αμάχων (ενώ αντίθετα, οι απώλειες των επιτιθέμενων και υπεροπλισμένων Σέρβων ήταν ελάχιστες χιλιάδες, οι περισσότεροι στην πρώτη γραμμή, εκ των οποίων μόλις και μετά βίας ο αριθμός των αμάχων Σέρβων έφτανε σε τετραψήφιο αριθμό),
– για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την αιχμαλωσία δεκάδων χιλιάδων Βόσνιων Μουσουλμάνων και Κροατών της Βοσνίας, σε συνθήκες διαβίωσης που αποσκοπούσαν στη φυσική τους εξόντωσή,
– για την εισβολή και ισοπέδωση και αντικατάσταση πληθυσμού ολόκληρων χωριών, συστηματικά και ένα προς ένα, μέσω της τρομοκρατίας (πολιορκία, περικύκλωση, κατάληψη, κατοχή και εξόντωση),
– για τις πολιορκίες στο Σαράγεβο και άλλες πόλεις μεταξύ Απριλίου 1992 και Νοεμβρίου 1995, επί 3 ή 4 χρόνια,
– για τις δολοφονίες αμάχων και αθώων πολιτών, πράξεις που αποτελούσαν τμήμα της εκστρατείας τρομοκράτησης, μέσω ελεύθερων σκοπευτών και χρήσης βαρέων πυροβόλων,
– για τους νοικιασμένους σνάιπερ που έριχναν σε παιδιά (1.601 παιδιά νεκρά μόνο στο Σαράγεβο),
– για τον βομβαρδισμό σχολείων και νοσοκομείων,
– για το πλιάτσικο που ακολουθούσε πάντα τις σφαγές αμάχων από τους ‘γενναίους’ Σέρβους,
– για την εκβιαστική ομηρία Κυανόκρανων και αξιωματούχων του ΟΗΕ,
με λίγα λόγια για την επεκτατική επιθετικότητα και τον εξοντωτικό ρατσισμό στη χειρότερη μορφή του.
Οποιος μιλάει για τα γεγονότα στην πρώην Γιουγκοσλαβία και ‘ξεχνάει’ να αναφέρει τη λέξη ‘Μεγάλη Σερβία’, όποιος αποφεύγει να μιλήσει για το οργανωμένο σχέδιο εθνοκαθάρσεων, όποιος επιδεικτικά αγνοεί το μνημόνιο (‘μεμοράντουμ’) του 1986 της Σερβικής Ακαδημίας, το RAM Plan, τη γραμμή ‘Karlobag-Ogulin-Karlovac-Virovitica’, τους ‘έξι στρατηγικούς στόχους του σερβικού έθνους’, το έγγραφο με τον τίτλο ‘Variants A and B’, -και ειδικά για το θέμα Βοσνία και Σρεμπρένιτσα-, το τελεσίγραφο της 17 Απριλίου 1992, τη ‘ντιρεκτίβα 7’ και τη ‘ντιρεκτίβα 7.1’, και φυσικά όποιος ‘ξεχνάει’ να μιλήσει για τη ‘Velika Srbija’, τότε είτε δεν ξέρει τα γεγονότα, είτε είναι συνειδητός παραχαράκτης που προσπαθεί να κρύψει το επεκτατικό σχέδιο της σερβικής ηγεσίας να διαλύσει τη χώρα και να καταλάβει τα καλύτερα κομμάτια για τον εαυτό της, αφού πρώτα προβεί στα χειρότερα -ναζιστικού τύπου- εγκλήματα: Επεκτατική επιθετικότητα, με μέσο τον εξοντωτικό ρατσισμό, στη χειρότερη μορφή τους.
Τη Γιουγκοσλαβία δεν τη διέλυσε ούτε ο καπιταλισμός, ούτε ο ιμπεριαλισμός. Τη διέλυσε ο εθνικισμός. Ο καπιταλισμός επωφελήθηκε αργότερα.
Φυσικά, η χώρα είχε χρεωκοπήσει (και όχι μόνο οικονομικά) και οι παλιές ελίτ έψαχναν τρόπο να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και να εξασφαλίσουν πόρους και υλικά οφέλη στη νέα εποχή ώστε να γίνουν και επίσημα οι νέες ‘αστικές τάξεις’ στις νέες εθνικές αγορές, κι έτσι η αναβίωση εθνοφυλετικού και θρησκευτικού μίσους και το blame game ήταν η καλύτερη (και η πιο προδοσοφόρα) εφεύρεση που θα μπορούσαν να σκεφτούν, πρώτα ο ηγέτης της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και στη συνέχεια και ο αντίστοιχος της Κροατίας Φράνιο Τούτζμαν. Ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν ο συνεχιστής της τιτοϊκής σοσιαλιστικής αυτοδιαχείρισης. Ηταν ο νεκροθάφτης της -και θα το αποδείξουμε στη συνέχεια. Εκεί ακριβώς επενέβησαν οι Δυτικοί (αλλά και η Ρωσία) και φυσικά προώθησαν τα συμφέροντά τους -όπως ήταν φυσικό, αφού αυτό κάνουν οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις-, αλλά πολύ μετά τη διάλυση, την οποία ανακοίνωσε ο Μιλόσεβιτς αυτοπροσώπως πολύ πριν αρχίσει τις εχθροπραξίες, τον Μάρτιο του 1991 (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 41.14′).
Η Δύση ποτέ δεν είχε ενιαία, ούτε σταθερή στάση απέναντι στη διάλυση. Ανάλογα με την εποχή και τις εξελίξεις:
– Αν είχε ελπίδες οι αποπληρωμές των δανείων να γίνουν με ενωμένη τη χώρα, τότε ήταν υπέρ της ακεραιότητας της χώρας με κάθε μέσο.
– Αν το άνοιγμα νέων αγορών προϋπέθετε εθνικά οργανωμένα κράτη, τότε ήταν υπέρ της σταθεροποίησης στα παλιά εσωτερικά σύνορα.
– Αν το κόστος ήταν μικρότερο, και προκειμένου να μην σπαταλήσουν πολλά σε άχρηστες και μη προσοδοφόρες ‘επιχειρήσεις ειρήνης και σταθεροποίησης’, τότε προωθούσαν την καντονοποίηση.
Αυτό ακριβώς δεν μπορούν να εννοήσουν οι εγχώριες ‘αντιιμπεριαλιστικές’ αναλύσεις της κακιάς ώρας: Δεν υπήρχε καμία ‘αντισερβική ιμπεριαλιστική συνωμοσία’. Ηταν, κάθε φορά, τα συμφέροντα μίας μερίδας ιμπεριαλιστικών παραγόντων εναντίον κάποιας άλλης: Ευρώπη ενάντια στην Αμερική, Γαλλία και Αγγλία ενάντια σε Γερμανία, Ιταλία ενάντια σε Ελλάδα, Ρωσία ενάντια σε ΕΟΚ και ΗΠΑ κ.ο.κ. Και φαίνεται ότι ειδικά στην περίπτωση της Σερβίας, η δημαγωγία, ο εθνολαϊκισμός και η ρητορική της δήθεν ‘υπεράσπισης’ του έθνους, με τις θεωρίες συνωμοσίας και την κινδυνολογία, όχι μόνο λειτούργησαν, αλλά λόγω της διστακτικότητας της Δύσης και του αισθήματος ατιμωρησίας που αυτή δημιούργησε, επανατροφοδότησαν το εθνικιστικό μίσος με αποτέλεσμα συνεχώς κλιμακούμενα όργια βίας και σφαγών με αποκορύφωμα το μεγάλο μακελειό στη Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995.
Τότε ακριβώς (και αφού οι αμετανόητοι Σέρβοι έδειξαν για τελευταία φορά τα δόντια τους κατά την σφαγή στην αγορά Markale τον Αύγουστο του 1995) αποφάσισε η Δύση να επέμβει δυναμικά, και πράγματι μέσα σε ένα μήνα ο -καταδικασμένος πλέον από το Διεθνές Δικαστήριο- ηγέτης των Σερβοβόσνιων και εγκληματίας πολέμου Ράντοβαν Κάρατζιτς εκλιπαρούσε να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί και έσπευδε από την ψευτοπρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska, στο εξής RS) Πάλε στο μέγαρο του Μιλόσεβιτς στο Βελιγράδι, για να εξουσιοδοτήσει τον μέντορα-αφέντη του να διαπραγματευτεί με τις άλλες ηγεσίες και με τη Δύση και να σώσει ό,τι προλάβαινε να σώσει. Οι Σέρβοι καταλάβαιναν ότι δεν τους έπαιρνε άλλο και ότι ο χρόνος τους είχε τελειώσει, κι έτσι, ο Μιλόσεβιτς σερνόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του Dayton, έχοντας χάσει τον τρίτο κατά σειρά πόλεμο -αν και ο καιροσκοπισμός του θα οδηγούσε εντός ολίγου τον σερβικό λαό και σε έναν τέταρτο πόλεμο, εκείνον του Κοσόβου, και μαζί και σε μία τέταρτη τραγωδία.
Αυτή είναι η ιστορία σε λίγες γραμμές.
Οχι, οι Σέρβοι δεν ήταν σε άμυνα, ούτε αντιμετώπισαν ποτέ κάποια ‘συνωμοσία’ από κάποιο ‘τόξο’ ή κάποιο ‘σχέδιο από το εξωτερικό’. Το εγκληματικό επεκτατικό καθεστώς του Μιλόσεβιτς και των τσέτνικ, το οποίο είναι υπεύθυνο για τέσσερις πολέμους (κατά της Σλοβενίας, της Κροατίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και του Κοσόβου), προετοίμαζε από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 την εγκληματική πολιτική του που κατέληξε σε θηριωδίες. Οι Σέρβοι ήταν αποφασισμένοι, προετοιμασμένοι και έδρασαν ταχύτατα. Τελικά, η υπόθεση γύρισε μπούμερανγκ στον απλό Σέρβο και κατέληξε τραγωδία για όλους. Θα πρέπει να είναι υπερήφανοι για την κατάληξη αυτή, ειδικά εκείνοι που ενίσχυσαν τους σφαγείς στο έγκλημα των εγκλημάτων, στην κρατικά σχεδιασμένη ρατσιστική βία εναντίον ολόκληρων κοινοτήτων εκατομμυρίων αθώων αμάχων:
Αν ήταν εθνοκάθαρση ή γενοκτονία, μικρή σημασία έχει, και προτιμότερο να μην μπλέξουμε πάλι με τους ορισμούς. Είναι γεγονός πως στις αρχές του Δεκεμβρίου του 1992, με το ψήφισμα A/RES/47/121, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών είχε κατηγορηματικά χαρακτηρίσει την εθνοκάθαρση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη με τη λέξη ‘γενοκτονία‘ («in pursuit of the abhorrent policy of ‘ethnic cleansing’, which is a form of genocide»). http://www.un.org/documents/ga/res/47/a47r121.htm
Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και δύο διεθνή δικαστήρια που ίδρυσε ο ΟΗΕ για να δικάζουν εγκληματίες πολέμου, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) και το International Court of Justice (ICJ). Το ίδιο και με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (European Court of Human Rights, ΕΔΑΔ). Ολοι αυτοί οι κορυφαίοι διεθνείς οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών μελέτησαν όλα τα στοιχεία και βρήκαν όλες τις αποδείξεις -και υπογραμμίζουμε ξανά την πολύ σημαντική για τη Δικαιοσύνη φράση ‘Beyond reasonable doubt‘-, για να χαρακτηρίσουν με τον όρο ‘γενοκτονία’ την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, και, μέχρι σήμερα, δικάζουν και καταδικάζουν, με την κατηγορία της ‘γενοκτονίας’. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χαρακτήρισε με τον όρο αυτό και ολόκληρο τον πόλεμο 1992-1995 στην Βοσνία.
Από το 2015, με απόφαση του ΟΗΕ καθιερώθηκε Διεθνής Ημέρα για τα Θύματα των Γενοκτονιών, κι εμείς έχουμε σκοπό να την θυμόμαστε κάθε 9η Δεκεμβρίου. Μπορεί να χρησιμοποιούμε τη λέξη ‘ανθρωποσφαγή’ για την Σρεμπρένιτσα -περισσότερο για λόγους αποφυγής υποβάθμισης του εγκλήματος των εγκλημάτων, του Ολοκαυτώματος-, όμως ολόκληρος ο πόλεμος 1991-1995 με όλα του τα επεισόδια εις βάρος ειδικά των Βόσνιων έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας. Μα και στην ‘εθνοκάθαρση’ να μείνει κανείς, όταν συμβαίνει βιομηχανικά σε εκατοντάδες περιοχές, με σχέδιο και προετοιμασία, όπως συνέβη στη Βοσνία το 1992-1995, ποιος μπορεί να διακρίνει τη διαφορά επί της ουσίας;
Κι όσο κι αν φανεί παράξενο σε ορισμένους, εμείς, που είμαστε εναντίον του καθεστώτος Μιλόσεβιτς και τσέτνικ, μπορεί να του κάνουμε σκληρή κριτική, ακριβώς και μόνο, όμως, διότι είμαστε υπέρ του σερβικού λαού, όπως πολύ εύστοχα έχει σημειώσει και ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης στον πρόλογό του στο βιβλίο του Σταύρου Τζίμα ‘Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις, Ελλάς-Σερβία-Ορθοδοξία’, εκδόσεις Επίκεντρο, 2014:
«Ο πόλεμος άρχισε τον Ιούλιο του 1991, με τον τεχνητό πόλεμο υπεράσπισης των συνόρων της Γιουγκοσλαβίας, στη Σλοβενία, για να επιστρέψει ο σερβικός στρατός στις περιοχές της Κράινα, στην Κροατία, και να καταλάβει το 28% του εδάφους της έως τα τέλη του έτους. Αφού τον Ιανουάριο του 1992, με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, υπογράφτηκε ανακωχή, ο σερβικός στρατός κινήθηκε προς τη Βοσνία, όπου από τον Απρίλιο έως το τέλος του έτους κατέλαβε το 70% των εδαφών, ουσιαστικά χωρίς αντίσταση. Ουσιαστικά πόλεμος με την αντιπαράθεση στρατευμάτων δεν έγινε ποτέ στη Γιουγκοσλαβία. Ηταν πόλεμος εναντίον αμάχων κατευθυνόμενος από τα γραφεία. Ολη εκείνη η συνωμοσιολογία για προετοιμασία των Κροατών και των μουσουλμάνων, για τόξα και γερμανική βοήθεια δεν άξιζαν ούτε για ανέκδοτα.
Η μόνη πλευρά που ήταν προετοιμασμένη και έδρασε ταχύτατα χωρίς να βρει αντίσταση ήταν η σερβική, γι’ αυτό και κατέλαβε τόσο σύντομα τα εδάφη στην Κροατία και τη Βοσνία.
[…]
Δυστυχώς ακόμα και όταν ο χειραγωγός Μιλόσεβιτς κατάλαβε τα όριά του και συγκρούστηκε με τα προϊόντα του Κάρατζιτς και Μλάντιτς το 1994, οι Έλληνες πολιτικοί και τα ΜΜΕ στράφηκαν εναντίον του, αφού φαντασιώνονταν ότι εγκαταλείπει τη μάχη κατά του ιμπεριαλισμού. Τελικά, αποδείχθηκε ότι όλη αυτή η αγάπη για τον Μιλόσεβιτς και τους Σέρβους ήταν καταστροφική, αφού έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα: την υποβάθμιση της Σερβίας, τον ακρωτηριασμό της, την οικονομική και κοινωνική επιστροφή της σε περασμένες δεκαετίες και την επιβάρυνσή της με εγκλήματα στο όνομά της.
Αποδείχθηκε ότι αυτοί που ήταν κατά του Μιλόσεβιτς και της πολιτικής του ήταν οι καλύτεροι υποστηρικτές των συμφερόντων του σερβικού λαού. Αυτά για την ιστορία, όπου αποδείχθηκε, μια ακόμη φορά, ότι ο φανατισμός, η ιδεολογική βεβαιότητα και αποκλειστικότητα είναι εγγύηση αποτυχίας, όπως τα παραδείγματα του ναζισμού και του σταλινισμού το επιβεβαιώνουν».
– Πηγή: Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Πρόλογος στο βιβλίο του Σταύρου Τζίμα Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις, Ελλάς-Σερβία-Ορθοδοξία, εκδόσεις Επίκεντρο, 2014.
http://www.epikentro.gr/PDF.php?pdf=9789604585571-E02
Ο λόγος για τον οποίο πρέπει να μας ενδιαφέρει αυτή η ιστορία της δεκαετίας του 1990 είναι προφανής. Μας αφορά, και όχι μόνο γιατί όλα αυτά συνέβησαν στην αυλή μας. Ούτε επειδή είδαμε να συμβαίνουν γεγονότα που έφερναν στο νου τις θηριωδίες του Β’ΠΠ, μόλις πενήντα χρόνια μετά, και μάλιστα σε ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ η διεθνής κοινότητα στάθηκε ανίκανη να τηρήσει εκείνο το ‘Ποτέ ξανά’.
Θέλουμε να αποκλείσουμε την περίπτωση να πει πάλι κάποιος «Δεν ήξερα». Ηξερες.
Εμείς κάναμε μια πρώτη προσπάθεια να τελειώσει η εποχή που μόνο η μία πλευρά μονοπωλούσε την πληροφόρηση και μας φόρτωνε ψέματα και προπαγάνδα, και να βοηθήσουμε εκείνους που ψάχνουν την επιμελώς κρυμμένη αλήθεια να την πλησιάσουν επιτέλους, έπειτα από 25 χρόνια ελληνικών φαντασιώσεων και φιλοφασιστικής πλαστογράφησης της Ιστορίας, από δεξιά κι από αριστερά, βλ. ‘Η πέμπτη μεγάλη έρευνα: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής‘.
[Σ.Σ.: Το κείμενο συνεχίζεται μετά τις εικόνες. Για τις περιγραφές, κλικ σε κάθε εικόνα για μεγέθυνση].
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές.
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Στο τραπέζι.
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Ολοι όρθιοι πίνουν.
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Στο τραπέζι
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Στο τραπέζι
Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές.
ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Ράντοβαν Κάρατζιτς, Μομτσίλο Κράιζνικ, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, τα μέλη της Χρυσής Αυγής Κουσουμβρής Σωκράτης, Μπέλμπας Απόστολος και Μαυρογιαννάκης Μιχαήλ, και οι Μήτκος Αντώνης, Ζαβιτσάνος Δημήτρης, Φλορίν Αννα, Μουρατίδης Γιώργος, Σπουργίτης Ελευθέριος, Μαρονικολάκης Ιδομενέας, Δημητρίου Χρήστος κά.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Νίκος Παρασκευόπουλος απάντησε στις 15/07/2015 στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστου Καραγιαννίδη και Βασιλικής Κατριβάνου, με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα‘, ως εξής:
«Σύμφωνα με το υπ’ αριθμόν 168.696/02-07-2015 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η δικογραφία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης».
Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
Οπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη, κάτι που όλοι λένε ότι μάλλον πρέπει να είναι καλό.
Με την ένδειξη ‘Ω’ χαρακτηρίζονται οι εμπιστευτικές δικογραφίες, τις οποίες χειρίζονται οι ίδιοι/ες οι εισαγγελείς.
Το σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών είναι το 168.696/02-07-2015.
Το σχετικό με αριθμό εισερχ. πρωτ. 29719/22-06-2015 αφορά το δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος’ με τίτλο ‘Εγκλήματα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής – Τα ελληνικά τάγματα πολέμου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα’:
Θυμίζουμε, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Καραγιαννίδης και Βασιλική Κατριβάνου, με αφορμή την έρευνα του XYZ Contagion, είχαν καταθέσει στη Βουλή στις 25/06/2015 την υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 ερώτηση, προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα‘. Βέβαια, προηγουμένως είχε ήδη διαταχτεί προανάκριση, όπως γνωρίζουμε (δείτε παρακάτω το Δελτίο Τύπου από το Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, 22/06/2015 ή διαβάστε ‘Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015‘).
Ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
25/06/2015
Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα
Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Η ερευνητική ομάδα «xyz contagion» δημοσίευσε πρόσφατα στον ιστότοπο που διατηρεί (https://xyzcontagion.wordpress.com) έρευνα σχετικά με την εμπλοκή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας. Με πλήθος ντοκουμέντων, βίντεο και άλλου εποπτικού υλικού τεκμαίρεται πέρα από κάθε αμφισβήτηση η παρουσία συγκεκριμένων ανθρώπων στο δεκαήμερο της δολοφονικής φρενίτιδας και η βαθιά συνάφεια εκείνου του δολοφονικού εθνικιστικού παροξυσμού με το οργανωμένο έγκλημα.
Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα για ένα δεκαήμερο τον Ιούλιο του 1995 αποτελεί αναμφίβολα το μεγαλύτερο έγκλημα στο έδαφος της Ευρώπης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. 8000 άνθρωποι, κυρίως άντρες και αγόρια, δολοφονήθηκαν στη μικρή κωμόπολη της Βοσνίας από τον σερβοβοσνιακό στρατό και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, χωρίς οι κυανόκρανοι οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με την προστασία του μουσουλμανικού αυτού θύλακα να κάνουν το παραμικρό για να σταματήσουν τις μαζικές δολοφονίες. Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα είναι μια ξεκάθαρη γενοκτονία και από μια άποψη, η ολιγωρία των ειρηνευτικών δυνάμεων δείχνει τα όρια της πολιτικής που εφάρμοσε ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση στις πρωτοφανείς τότε συνθήκες των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων. Η γενοκτονία αυτή, ωστόσο, αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Είναι βεβαιωμένη η συμμετοχή στην πολιορκία της πόλης ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής.
Είκοσι χρόνια μετά, δεν έχει ακόμα διεξαχθεί επίσημη εις βάθος διερεύνηση των συνθηκών του γεγονότος. Πολλώ δε μάλλον, δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες σε συγκεκριμένα άτομα, που φέρονται να συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν έχουν αποκαλυφθεί οι μηχανισμοί που την επέτρεψαν, αν όχι την διευκόλυναν. Είναι, ωστόσο, θετικό ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών διέταξε στις 22/6 προκαταρκτική εξέταση για το θέμα, με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας «Εθνος της Κυριακής».
Καθώς διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, η έρευνα των xyz contagion θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μια συντονισμένη προσπάθεια από όσο γίνεται περισσότερους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, δημοσιογραφικές πλατφόρμες αλλά και μεμονωμένους πολίτες με δημόσιο λόγο ώστε να παραπεμφθούν όσοι συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσας σε δίκη με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η αποκάλυψη των παραστρατιωτικών και εγκληματικών δομών της ναζιστικής συμμορίας με όλο το ιστορικό τους βάθος δεν θα είναι μόνον κάποιου είδους κάθαρση. Θα είναι και η επούλωση μιας συνολικής τραυματικής εμπειρίας. Ακόμη περισσότερο, οφείλει να διερευνηθεί η συνολική τοποθέτηση πολιτικών ή παραπολιτικών φορέων της εποχής και να διαπιστωθεί, ο τρόπος με τον οποίον επηρέασε συστηματικά την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας, διότι το κράτος που διευκόλυνε τότε τη συστράτευση των δολοφόνων στον σερβικό εθνικισμό είναι ενδεχομένως το ίδιο που έχει έκτοτε εμποδίσει την ποινική και πολιτική διαλεύκανση του τρομακτικού αυτού εγκλήματος.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός:
Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί, ώστε να διαλευκανθεί η συμμετοχή στελεχών του κόμματος της Χρυσής Αυγής στη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και να αποδοθούν συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες στους συμμετέχοντες;
Οι ερωτώντες βουλευτές/ίνες: Καραγιαννίδης Χρήστος Κατριβάνου Βασιλική
Σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως (και χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης) η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Είναι η δεύτερη φορά που σχηματίζεται δικογραφία. Η πρώτη δικογραφία ΑΒΜ Α2005/2734, επί υπουργού Δικαιοσύνης Αναστάση Παπαληγούρα (κυβέρνηση ΝΔ Κώστα Καραμανλή), η οποία είχε ανατεθεί στην Εισαγγελέα κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου, έκλεισε, ως γνωστόν, διότι «δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών». Με λίγα λόγια, η προηγούμενη έρευνα του 2005 είχε μεν διαγνώσει αδικήματα, αλλά δεν προσωποποιήθηκαν οι ευθύνες. Αυτή τη φορά, και με τα νέα στοιχεία που φέραμε στο φως τον Ιούνιο του 2015 και με όσα συμπληρωματικά αποκαλύπτουμε στην επέτειο, υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις για να αποδοθούν, επιτέλους, ευθύνες σε συγκεκριμένα πρόσωπα -ελπίζουμε δηλαδή.
Στη νέα δικογραφία, την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη. Με την ένδειξη ‘Ω’ είναι οι εμπιστευτικές δικογραφίες τις οποίες χειρίζονται οι ίδιοι οι εισαγγελείς.
Το σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών είναι το υπ’ αριθμόν 168.696/02-07-2015. Το αναφερθέν σχετικό έγγραφο με αριθμό εισερχομένου πρωτωκόλλου 29719/22-06-2015 αφορά το δημοσίευμα στις 14/06/2015 της εφημερίδας ‘Εθνος’ με τίτλο ‘Εγκλήματα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής – Τα ελληνικά τάγματα πολέμου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα‘.
Η 11η Ιουλίου είναι μια θλιβερή επέτειος. Πριν από ακριβώς είκοσι χρόνια, εκείνη τη μέρα έγινε η μεγάλη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, ένα μεγάλο έγκλημα των σερβοβοσνιακών δυνάμεων σε βάρος 7.000-8.000 Βόσνιων μουσουλμάνων, στη μεγάλη πλειονότητά τους αμάχων. Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα συγκλόνισε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς χαρακτηρίστηκε το χειρότερο έγκλημα πολέμου που σημειώθηκε μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Ελλάδα πέρασε στο ντούκου, λόγω του φιλοσερβικού κλίματος που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή.
Μια κρυφή πτυχή εκείνου του πολέμου, η συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών (35-40 άτομα και τρεις αγνοούμενοι), ήρθε πρόσφατα στο φως με συγκλονιστικά ντοκουμέντα, με ονόματα και επώνυμα, με περισσότερες από εκατό φωτογραφίες και δέκα βίντεο, δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο, καθώς και στοιχεία από τις σχετικές δίκες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Η πιο συμπαγής παρουσία ήταν η ‘Ελληνική Εθελοντική Φρουρά’ (ΕΕΦ), συγκροτημένη με πλήρη ιεραρχία – διοικητή, υποδιοικητή, αρχιλοχία και λοχία. Ελληνική συμμετοχή σημειώνεται και στο στυγερό ’10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ’, την πιο ακραία μορφή παραστρατιωτικής δομής. Πολλοί από αυτούς ήταν αποδεδειγμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής, ασχέτως αν αργότερα η οργάνωση επέλεξε να αφήσει στη σκιά αυτήν της τη δραστηριότητα. Δεν αποκλείεται να υπήρχαν και μισθοφόροι (όχι ότι το ένα αποκλείει απαραιτήτως το άλλο).
Η έρευνα φιλοξενείται στο site ΧYZ Contagion (xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/) και αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι «οι Έλληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι, ήταν παρόντες όλες τις ημέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στη Σρεμπρένιτσα. Όχι γενικά και αόριστα, απλά ‘στη Σρεμπρένιτσα’ ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους…».
Μια ντροπιαστική ελληνική συμμετοχή που δεν έχει αποτιμηθεί επαρκώς – μια πληγή ανοιχτή, με τους ενόχους να κυκλοφορούν ανάμεσά μας ατιμώρητοι, και την πολιτεία, τότε και τώρα, να κάνει τα στραβά μάτια.
Χριστόφορος Κάσδαγλης, Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής, περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος 26 (Περίοδος Β’), Ιούλιος 2015. Στήλη ‘Αντίλογος Εφημερίδα αμφισβήτησης’, σ. 118.
Αλλο ένα άρθρο στον ελληνικό τύπο, στην ‘Καθημερινή‘ της Τετάρτης 08 Ιουλίου 2015, από τον Διονύση Γουσέτη αυτή τη φορά, με τίτλο ‘Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα‘ και με αναφορά στην έρευνα του XYZ Contagion για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή. Φυσικά, δεν είναι το πρώτο άρθρο για το θέμα αυτό από τον κ. Γουσέτη· είναι από τους πιο συνεπείς και επίμονους αρθρογράφόυς, λ.χ. δείτε και εδώ.
Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα
http://www.kathimerini.gr/822698/opinion/epikairothta/politikh/ellhnes-egklhmaties-sth-sremprenitsa
Καθημερινή, Απόψεις, 08/07/2015, Διονύσης Γουσέτης, Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα.
Σε τρεις μέρες, το Σάββατο, συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη σφαγή των μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας από τους Σέρβους φονιάδες του Μλάντιτς και του Κάρατζιτς. Η σφαγή χαρακτηρίστηκε επίσημα από το Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ «γενοκτονία». Τι είναι γενοκτονία; Είναι το ειδεχθέστερο των εγκλημάτων: σκοτώνεις τον άλλον όχι για κάτι που έκανε, αλλά αποκλειστικά γι’ αυτό που είναι. Στη Σρεμπρένιτσα, στις 11 Ιουλίου 1995, συνέβη η πρώτη γενοκτονία στην Ευρώπη μετά το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και των Ρομά από τον Χίτλερ. Σφαγιάστηκαν 8.000 πρόσφυγες μουσουλμάνοι, μόνο επειδή ήταν μουσουλμάνοι.
Σήμερα αρχίζει, όπως κάθε χρόνο, η τετραήμερη διεθνής πορεία διαμαρτυρίας για τη σφαγή. Στον τόπο του μαρτυρίου κάνουν πορεία 7.000 άτομα στα προβλεπόμενα 104 χιλιόμετρα. Το Σάββατο υπολογίζεται ότι θα παρευρεθούν στο μνημόσυνο των θυμάτων 50.000 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Μπιλ Κλίντον και αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Κινήματος Βάσης (EGAM). Η ίδια η Βουλή της Σερβίας καταδίκασε τη σφαγή και παρέδωσε τους Μλάντιτς και Κάρατζιτς στη Χάγη. Από δίκη πέρασαν και Ολλανδοί κυανόκρανοι φύλακες που δεν απέκρουσαν τους Σέρβους φονιάδες.
Στην Ελλάδα, η δημοσιογραφική έρευνα έχει φέρει στο φως πολλά στοιχεία, ακόμα και ονόματα Ελλήνων που μετείχαν στη σφαγή. Ολα τα στοιχεία είναι συγκεντρωμένα στo ιστολόγιο ΧYZ Contagion, με τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή τής Χρυσής Αυγής». Εκεί μπορεί να δει κανείς 35-40 ονόματα μελών της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ) που συνέργησαν στη γενοκτονία. Επίσης, να δει φωτογραφίες τους στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» με λεζάντα «Ελληνες πατριώτες πολεμούν στο μέτωπο της Βοσνίας στο πλευρό των Σέρβων. Ανάμεσά τους και μέλη της ‘Χρυσής Αυγής’».
Πρωτοσέλιδο εφημερίδας Χρυσή Αυγή, 02/07/1995, τχ #110, Πολεμώντας στη Βοσνία, Εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων.
Για τη διερεύνηση των εγκλημάτων έγιναν αρκετές ερωτήσεις στη Βουλή. Η πιο γνωστή έκκληση είναι «των 200», στην οποία υπήρχαν οι υπογραφές των πολιτικών Μιχάλη Παπαγιαννάκη, Πέτρου Κουναλάκη, Αννας Καραμάνου, Νίκου Μπίστη, Στέφανου Μάνου και Ανδρέα Ανδριανόπουλου. Το αίτημα, δηλαδή, ήταν διακομματικό. Αλλά και η υπεράσπιση του Κάρατζιτς δεν ήταν μόνον έργο των εθνικιστών. Το ΚΚΕ κατήγγειλε τη σερβική κυβέρνηση «για την παράδοση του Pάντοβαν Kάρατζιτς στο ιμπεριαλιστικό δικαστήριο της Xάγης». Επίσης, ο Μανώλης Γλέζος προλόγισε την ελληνική έκδοση ποιημάτων του Κάρατζιτς το 1996.
Η ελληνική δικαιοσύνη ασχολείται με την υπόθεση από το 2005, χωρίς να έχει κατονομασθεί ούτε ένας ύποπτος. Η οφειλόμενη νέμεση αυτής της ύβρεως θα είναι και κάθαρση για τη χώρα μας. Θα συμβάλει στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, η οποία ηττήθηκε στις εθνικιστικές σφαγές της Σρεμπρένιτσα. Οπως ηττήθηκε και στο προχθεσινό αντι-ευρωπαϊκής έμπνευσης διχαστικό δημοψήφισμα. Αυτό το ατυχές δημοψήφισμα οφείλουμε να το αφήσουμε πίσω και να δούμε μπροστά, προς μιαν Ευρώπη που θεμελιώνεται στην άρνηση του θανάσιμου εθνικισμού και στην υπόταξη των επί μέρους εθνικών συμφερόντων στο κοινό δημοκρατικό μέλλον.
Ενα σχόλιο με τίτλο ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;;‘ στη στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015, με το οποίο ο συντάκτης μας θυμίζει (και ορθώς) την στάση της εφημερίδας και του τότε Συνασπισμού απέναντι στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, και κατόπιν απέναντι στον «πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό» και γενικότερα στον πόλεμο.
Αυγή, 28/06/2015, Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα; Στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’
Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη Σφαγή της Σρεμπρένιτσα, κατά την οποία ο σερβοβοσνιακός στρατός, υπό τον στρατηγό Μλάντιτς και τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, κατέσφαξε 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους. Ήταν μια σφαγή και λίγο ‘δική μας’, με την κακή έννοια: όποιος θυμάται την περίοδο, θυμάται και πως τα ελληνικά ΜΜΕ και η ελληνική κοινή γνώμη είχαν αγκαλιάσει τον σερβικό εθνικισμό και είχαν αποθεώσει τον Κάρατζιτς στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ είχαν τον Μλάντιτς και τον μαφιόζο ακροδεξιό Αρκάν συχνά καλεσμένους στα κανάλια.
Η άμεση ελληνική εμπλοκή στη θηριωδία αυτή, στην οποία, κατά το δημοσίευμα του ιστολογίου xyz contagion, που αναδημοσίευσαν προ δεκαπενθημέρου τα ‘Ενθέματα’ της ‘Αυγής’, η Χρυσή Αυγή έπαιξε κρίσιμο ρόλο, είναι ήδη γνωστή και δημοσιευμένη. Εμείς θέλουμε από αυτό το φύλλο να θυμίσουμε πως ήμασταν, αν δεν κάνουμε λάθος, το μόνο καθημερινό φύλλο που, μόλις έγινε με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων γνωστή η έκταση της σφαγής, έσπευσε να καταδικάσει το έγκλημα, μαζί με τον τότε Συνασπισμό της Αριστεράς, τον μεγαλύτερο από τους ‘προγόνους’ του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια εποχή ταύτισης όλων των συστημικών κομμάτων, της ‘ευρωκεντρικής’ Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, πρωτοστατούντων και όλων των ΜΜΕ, με τον πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό, ο Συνασπισμός παρέμεινε τότε ενάντια σε κάθε εθνικισμό και ενάντια στον πόλεμο. Αυτή την πολιτική την υπηρέτησε, μοναχικά τότε ανάμεσα στον ημερήσιο Τύπο, η ‘Αυγή’. Και είναι μια κληρονομιά που συνεχίζουμε να υπηρετούμε.
Η αλήθεια είναι ότι τον Μλάντιτς και τον Αρκάν εμείς δεν τους θυμόμαστε «συχνά καλεσμένους στα κανάλια», θυμόμαστε τον Μλάντιτς με τον Βλάσση Μπονάτσο να φιλιούνται τρεις φορές σταυρωτά (ο σερβικός τρόπος), παρουσία του Λυκουρέζου σε ‘Αλλα κόλπα’ στο Mega Channel (11/12/1995), αλλά και να παρουσιάζεται από τον Παύλο Τσίμα ως «ήρωας που αξίζει τη βοήθεια μας». Αυτά είναι λεπτομέρειες, -θυμόμαστε, όμως, ότι πραγματικά ο Συνασπισμός ήταν το μοναδικό από τα μεγάλα κόμματα που καταδίκασε γύρω στα τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου 1995 την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Ομοίως, και η εφημερίδα Αυγή. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, διεξαγόταν ‘πάλη γραμμών’ εντός του Συνασπισμού, καθώς κάποια μάλλον σχετικά λίγα στελέχη του έδιναν εσωτερικά σκληρές ιδεολογικές μάχες ώστε και το υπόλοιπο κόμμα να δει επιτέλους την πραγματικότητα. Αναλυτικότερα, τα έχουμε καταγράψει όλα αυτά στο κεφάλαιο ‘Οι πολλές μορφές της ελληνικής βοήθειας στον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και στις πρακτικές της εθνοκάθαρσης’ (βρίσκεται μόνο στην πλήρη version, στο Α’ Μέρος), αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε στη συνέχεια, πάντως μας ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός πως η ανάδειξη του θέματος από το XYZ Contagion μάλλον οδήγησε αρκετούς να θυμηθούν την στάση που κρατούσαν 20 χρόνια πριν και να αναλογιστούν τις συνολικότερες ‘ελληνικές ευθύνες’, ή όπως πολύ εύγλωττα σημειώνει για την ανθρωποσφαγή ο συντάκτης του παραπολιτικού σχολίου «ήταν μια σφαγή και λίγο ‘δική μας’, με την κακή έννοια».
Κλικ για μεγέθυνση. Κείμενα και τίτλοι που κάποιοι προσπαθούν να ξεχάσουν. Πολλοί γνωστοί και διάσημοι που τάσσονταν υπέρ του σερβικού δολοφονικού εθνικισμού εκείνα τα ωραία χρόνια της δεκαετίας του 1990.
Αποσπάσματα από το κεφάλαιο ‘Οι πολλές μορφές της ελληνικής βοήθειας στον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και στις πρακτικές της εθνοκάθαρσης’, το οποίο βρίσκεται μόνο στην πλήρη version, στο Α’ Μέρος:
Ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
25/06/2015
Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα
Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Η ερευνητική ομάδα «xyz contagion» δημοσίευσε πρόσφατα στον ιστότοπο που διατηρεί (https://xyzcontagion.wordpress.com) έρευνα σχετικά με την εμπλοκή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας. Με πλήθος ντοκουμέντων, βίντεο και άλλου εποπτικού υλικού τεκμαίρεται πέρα από κάθε αμφισβήτηση η παρουσία συγκεκριμένων ανθρώπων στο δεκαήμερο της δολοφονικής φρενίτιδας και η βαθιά συνάφεια εκείνου του δολοφονικού εθνικιστικού παροξυσμού με το οργανωμένο έγκλημα.
Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα για ένα δεκαήμερο τον Ιούλιο του 1995 αποτελεί αναμφίβολα το μεγαλύτερο έγκλημα στο έδαφος της Ευρώπης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. 8000 άνθρωποι, κυρίως άντρες και αγόρια, δολοφονήθηκαν στη μικρή κωμόπολη της Βοσνίας από τον σερβοβοσνιακό στρατό και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, χωρίς οι κυανόκρανοι οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με την προστασία του μουσουλμανικού αυτού θύλακα να κάνουν το παραμικρό για να σταματήσουν τις μαζικές δολοφονίες. Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα είναι μια ξεκάθαρη γενοκτονία και από μια άποψη, η ολιγωρία των ειρηνευτικών δυνάμεων δείχνει τα όρια της πολιτικής που εφάρμοσε ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση στις πρωτοφανείς τότε συνθήκες των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων. Η γενοκτονία αυτή, ωστόσο, αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Είναι βεβαιωμένη η συμμετοχή στην πολιορκία της πόλης ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής.
Είκοσι χρόνια μετά, δεν έχει ακόμα διεξαχθεί επίσημη εις βάθος διερεύνηση των συνθηκών του γεγονότος. Πολλώ δε μάλλον, δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες σε συγκεκριμένα άτομα, που φέρονται να συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν έχουν αποκαλυφθεί οι μηχανισμοί που την επέτρεψαν, αν όχι την διευκόλυναν. Είναι, ωστόσο, θετικό ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών διέταξε στις 22/6 προκαταρκτική εξέταση για το θέμα, με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας «Εθνος της Κυριακής».
Καθώς διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, η έρευνα των xyz contagion θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μια συντονισμένη προσπάθεια από όσο γίνεται περισσότερους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, δημοσιογραφικές πλατφόρμες αλλά και μεμονωμένους πολίτες με δημόσιο λόγο ώστε να παραπεμφθούν όσοι συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσας σε δίκη με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η αποκάλυψη των παραστρατιωτικών και εγκληματικών δομών της ναζιστικής συμμορίας με όλο το ιστορικό τους βάθος δεν θα είναι μόνον κάποιου είδους κάθαρση. Θα είναι και η επούλωση μιας συνολικής τραυματικής εμπειρίας. Ακόμη περισσότερο, οφείλει να διερευνηθεί η συνολική τοποθέτηση πολιτικών ή παραπολιτικών φορέων της εποχής και να διαπιστωθεί, ο τρόπος με τον οποίον επηρέασε συστηματικά την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας, διότι το κράτος που διευκόλυνε τότε τη συστράτευση των δολοφόνων στον σερβικό εθνικισμό είναι ενδεχομένως το ίδιο που έχει έκτοτε εμποδίσει την ποινική και πολιτική διαλεύκανση του τρομακτικού αυτού εγκλήματος.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός:
Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί, ώστε να διαλευκανθεί η συμμετοχή στελεχών του κόμματος της Χρυσής Αυγής στη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και να αποδοθούν συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες στους συμμετέχοντες;
Οι ερωτώντες βουλευτές/ίνες: Καραγιαννίδης Χρήστος Κατριβάνου Βασιλική
Ο Υπουργός Νίκος Παρασκευόπουλος απάντησε στις 15/07/2015 ως εξής:
«Σύμφωνα με το υπ’ αριθμόν 168.696/02-07-2015 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η δικογραφία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης».
Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
Οπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη, κάτι που όλοι λένε ότι μάλλον πρέπει να είναι καλό.
Με την ένδειξη ‘Ω’ είναι οι εμπιστευτικές δικογραφίες που χειρίζονται οι ίδιοι/ες οι εισαγγελείς.
Από το Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών εκδόθηκε το εξής Δελτίο Τύπου, με ημερομηνία 22/06/2015:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος της Κυριακής’ της 14/06/2015 που αφορούσε εγκλήματα πολέμου που διαπράχθησαν στη Σρεμπρένιτσα και στα οποία φέρονται να συμμετείχαν και Ελληνες υπήκοοι, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση. Επισημαίνεται ότι είχε διενεργηθεί και το έτος 2004 από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έρευνα για το ίδιο ζήτημα που είχε ανατεθεί στην Εισαγγελέα κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου από την οποία όμως δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών.
Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, Γραφείο Διευθύνοντος, Δελτίο Τύπου: Με αφορμή δημοσίευμα στο Εθνος, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015.
Με λίγα λόγια, και αν καταλάβαμε σωστά, λέει ότι η έρευνα του 2005 είχε μεν διαγνώσει αδικήματα, αλλά δεν προσωποποιήθηκαν οι ευθύνες. Αυτή τη φορά, και με τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως, αυτός ο στόχος έρχεται πιο κοντά. Αυτή τη φορά, προφανώς λόγω της δημοσιότητας από την 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, οι ευθύνες είναι πιο εύκολο -και υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις για- να αποδοθούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα (ελπίζουμε δηλαδή) -όπως λέει χαρακτηριστικά «δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών».
Είναι καλό, και συγχαρητήρια κι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους υποσχέθηκαν να βοηθήσουν και το έκαναν, αλλά και σε όσους ανέδειξαν την μεγάλη έρευνα του XYZ Contagion για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα
http://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Το δημοσίευμα που αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου είναι το:
Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής (άρθρο στο Εθνος, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica
Ηλίας Κανέλλης, Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου, Τα Νέα, 19/06/2015, Στήλη [Ενστάσεις]
Σε λίγες εβδομάδες συμπληρώνονται 20 χρόνια από το τελευταίο έγκλημα εθνοκάθαρσης του 20ού αιώνα. Στις 11 Ιουλίου 1995 στη Σρεμπρένιτσα, μια κωμόπολη της Νότιας Βοσνίας, εισήλθε ο εμπόλεμος σερβοβοσνιακός στρατός υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς. Σε ελάχιστο διάστημα οι εισβολείς σκότωσαν εν ψυχρώ περί τους 8.300 βόσνιους μουσουλμάνους, άοπλους, κρατούμενους και αιχμαλώτους, που τους έθαψαν σε ομαδικούς τάφους.
Το επεισόδιο εκείνο, εξαιτίας του οποίου έπεσε η ολλανδική κυβέρνηση (την περιοχή είχαν χρεωθεί ολλανδοί κυανόκρανοι), για την ελληνική κοινή γνώμη μάλλον είναι άγνωστο. Ελάχιστες αναφορές έχουν γίνει – και μόλις τις τελευταίες ημέρες μαθαίνουμε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, χάρη στη συστηματική έρευνα ομάδας ανεξάρτητων ερευνητών, που δημοσιεύουν τα πορίσματά τους (πληθώρα: μαρτυρίες, έγγραφα, φωτογραφίες, βίντεο…) στην ιστοσελίδα xyzcontagion.wordpress.com.
Στις λεπτομέρειες αυτές συγκεκριμενοποιείται και η ταυτότητα ελλήνων μαχητών, που ως μέλη παραστρατιωτικών ομάδων συμμετείχαν στο έγκλημα.
Τα ‘Νέα’ στο παρελθόν έχουν καταγράψει 12 έλληνες εθελοντές. Η νεότερη και πιο ενδελεχής έρευνα κάνει λόγο για πολύ περισσότερους, πολλοί από τους οποίους χρεώνονται (ήταν μέλη ή είχαν σχέσεις) στη Χρυσή Αυγή.
Στην Ελλάδα για πολλά χρόνια δεν γινόταν καν αναφορά σε εκείνο το έγκλημα. Κατά καιρούς εμφανίζονταν μεμονωμένα δημοσιεύματα ή διαμαρτυρίες, με τα οποία ζητούνταν ο καταλογισμός δικαστικών ευθυνών στους έλληνες συμμέτοχους στο έγκλημα. Μόλις το 2005 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσιος Παπαληγούρας μίλησε για το «ενδεχόμενο να υπάρχουν πράγματι ευθύνες ελλήνων πολιτών για τις σφαγές αμάχων στη Σρεμπρένιτσα». Την έρευνα ανέλαβε ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, σημερινός υφυπουργός Δικαιοσύνης, αλλά ποτέ δεν μάθαμε πού έφθασε (αν έφθασε).
Υπενθυμίζω ότι η ίδια η Σερβία έχει καταδικάσει το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα και έχει κινηθεί δικαστικά κατά των πρωταιτίων. Μήπως έφθασε η ώρα, από πιο επίσημη θέση, να ξαναπιάσει ο, όπως μου λένε άριστα πληροφορημένες πηγές, γνωστός για την προσήλωσή του στη διαφάνεια κ. Παπαγγελόπουλος το νήμα;
Este artículo también está disponible en: Greek and English
La masacre de Srebrenica y el papel de los voluntarios griegos: Una investigacion reveladora del blog XYZ Contagion sobre la implicacion de miembros de Aurora Dorada
http://www.x-pressed.org/?xpd_article=the-srebrenica-massacre-and-the-role-of-greek-volunteers-a-revealing-survey-by-xyz-contagion&lang=es
Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β’ ΠΠ. Πρόκειται για σημείο προέλασης προς την πόλη των Σερβοβόσνιων, από όπου προηγουμένως έχει περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του. Διακρίνονται το τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ), ο Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ) και μαζί τους -άλλοι φαίνονται κι άλλοι όχι- βρίσκονται οι Βασιλειάδης Τρύφων, Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
En la imagen:Cargos de la EEF marchan en Srebrenica el 11 de Julio de 1995, día de la caída de la ciudad y del inicio de la masacre (Pripadnici Grcke dobrovoljacke garde VRS ulaze u Srebrenicu 11. jula kroz ulicu Reufa Selmanagica Crnog)
El 11 de Julio de 1955 es un dia negro, no solo para Srebrenica y los bosnios musulmanes, sino tambien para toda Europa y la humanidad. Porque aquel dia, el ejercito serbo-bosnio, bajo el liderazgo de Ratko Mladic, asedia Srebrenica y comienza la ‘limpieza’. Durante los siguientes dias llevo a cabo ejecuciones masivas de jovenes y de adultos musulmanes; las estimaciones hablan de mas 7.000-8.000 personas. La masacre se considera el peor crimen de guerra en Europa desde la Segunda Guerra Mundial y el Tribunal Internacional de la Haya lo califico, en el ano 2007, de ‘genocidio’.
Lo mencionado arriba es conocido al por menor, al menos por el publico europeo. En Grecia el tema nunca fue especialmente “popular”, dentro del marco de amistad griego-serbia, de la Lucha Neomacedonia, del nacionalismo y de las fantasias irredentas de la decada de los 90. Lo que si que queda en la sombra (exceptuando algunos intentos como los del colectivo de periodistas llamado Ios) es el papel de la Armada Voluntaria Griega (EEF), una unidad integrada en el ejercito regular serbobosnio, que participo en la toma de Srebrenica y que incluso alzo la bandera griega, bizantina y de Vergina, al lado de la de Serbia.
Es un caso sobre el cual se desconoce mas de lo que se conoce. ?Cuantos y quienes eran los miembros de EEF? ?Cuales eran sus creencias? ?Como actuaron y que implicacion tuvieron en el crimen? ?Que paso despues de su retorno a Grecia?
El blog ΧYZ Contagion publica estos dias una extensiva e importante investigacion, titulado ‘La masacre de Srebrenica, Armada Voluntaria Griega y la implicacion del Amanecer Dorada‘. El equipo de ΧYZ Contagion busco por todos los sitios: en pruebas y testimonios en la Corte Internacional, en publicaciones, fotografias y videos en internet, en testimonios de los propios miembros de la EEF y recogieron meticulosamente el material. El trabajo de revisar los recortes y de buscar en miles de paginas pequenos (pero quizas cruciales) detalles se completo con el trabajo de volver a revisar, identificar, establecer vinculos y sacar conclusiones (fotografias y nombres, la presencia de los griegos en lugares concretos etc.). Esta investigacion nos ofrece una seria de informaciones muy importantes, entre ellas:
a) La lista completa de los griegos que participaron en la EEF, con toda la informacion que pudieron reunir sobre su vida y acciones (35-40 personas y tres desaparecidos). Tambien, ofrece evidencias sobre las actividades en las que se involucraron tras su vuelta a Grecia (trafico de armas y esteroides etc.).
b) Material fotografico y grabaciones de video que ayudan en la identificacion de los actores y el papel jugado por la EEF. La investigacion, basada en mas de 100 fotografias- desconocidas hasta ahora- y mas de 10 peliculas y videos de Bosnia sigue los pasos de los griegos: “operaciones militares, posiciones de combate, ceremonias en los campamentos con otras milicias, misas, comidas de celebracion tras la caida de Srebrenica y celebraciones y fiestas con el criminal de guerra general Mladic”.
c) Informacion sobre la ideologica de los miembros de la EEF. Como dicen “la mayoria tenian ideales influenciados por el nacionalsocialismo, Amanecer Dorado y el nacionalismo. Por eso, y tambien por razones ideologicas generales, “la revista Amanecer Dorado dedico muchos textos, incluso antes de la masacre, a los miembros y sus directivos que se habian ido a la guerra a ayudar a los serbios pertenecientes a las milicias chetniks. Despues de su entrada en el Parlamento y la adopcion de la “mascara nacionalista”, como dicen los investigadores, “Amanecer Dorado borro de internet todos los videos laudatorios sobre sus voluntarios”.
Todo lo anterior se combina con las evidencias generales sobre el masacre de Srebrenica, el papel del ejercito serbo-bosnio y sobre personas clave, como el general filo-heleno Zvonko Bajagic y uno de los comandantes de la EEF (considerado desde 1992 como criminal de guerra).
La conclusion: la investigacion muestra a traves de datos, documentos, testimonios y pruebas audiovisuales y fotograficas, por primera vez en Grecia e internacionalmente, que “los voluntarios griegos de Amanecer Dorado, fascistas y otros, estuvieron presentes durante toda la semana de atrocidades cometidas en Srebrenica. Estuvieron presentes en los mismos lugares, tierras, almacenes y campos de futbol al mismo tiempo en el que se estaban llevando a cabo las brutales ejecuciones masivas de presos bosnio-musulmanes, durante la apertura de las fosas comunes donde eran llevados hombres y ninos, […]. Tuvieron una relacion estrecha con la elite de mercenarios paramilitares del ejercito serbo-bosnio. De acuerdo con las pruebas de la Corte Internacional de Justicia – que forman parte ahora de pruebas incriminatorias-, no solo estaban en los terrenos donde se llevaban a cabo las ejecuciones y los entierros masivos, sino que tambien sacaron fotografias de los presos que iban a ejecutar y de las ejecuciones en si mismas’.
A pesar de lo detallada que es la investigacion de XYZ Contagion, todavia queda mucho por hacer, especialmente con respecto a la atribucion de responsabilidades. Es obvio que cuando los hombres de la EEF, que se encontraban en los lugares de las ejecuciones y sacaron fotos, no eran turistas. Pero queda por investigar cual fue su implicacion exacta. Para eso hace falta el apoyo de otros investigadores y de la justicia – los crimenes de guerra no prescriben. Como primer paso, investiguemos el material que tan generosamente nos ofrece XYZ Contagion.
El articulo se basa unicamente en la extensa investigacion del blog XYZ Contagion. Agradecemos caldidamente al equipo que nos informo de su contenido.
See also:
Watch a XYZ Contagion video:
Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995(περισσότερα…)
![Ηλίας Κανέλλης, Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου, Τα Νέα, 19/06/2015, Στήλη [Ενστάσεις]](https://xyzcontagion.com/wp-content/uploads/2015/06/2015-06-19-kanellis-original.jpg "Ηλίας Κανέλλης, Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου, Τα Νέα, 19/06/2015, Στήλη [Ενστάσεις] (Αναφορά σε XYZ Contagion)")
