Λάκης Σάντας (1922-2011): «Εμείς είμαστε δρακογενιά» + Τα ντοκουμέντα της κλοπής της σημαίας από την Ακρόπολη

Αυτά τα δύο παιδιά:

Οι φίλοι Μανώλης Γλέζος και Λάκης Σάντας όταν ήταν φοιτητές

Οι φίλοι Μανώλης Γλέζος και Λάκης Σάντας όταν ήταν φοιτητές

 

Ανάγκασαν το σιδηρόφρακτο ναζιστικό καθεστώς και τους ντόπιους φασίστες συνεργάτες τους και δωσιλόγους να βγάλουν αυτές τις ανακοινώσεις:

 

Οσο για το ηλίθιο ακροδεξιό ‘επιχείρημα’ τύπου «αν έχετε πάει στο στρατό γνωρίζετε ότι τη νύχτα έχει ήδη γίνει υποστολή της σημαίας, άρα ποια σημαία βρήκαν οι Γλέζος-Σάντας να κατεβάσουν; είναι ψέματα», εμείς να σημειώσουμε μόνο το εξής, για να ξεκαθαριστεί το θέμα μία και διά παντός:
Σύμφωνα με την εθιμοτυπία του πολέμου, η πολεμική σημαία του κράτους που έχει καταλάβει άλλο κράτος (όπως δηλαδή η πολεμική σημαία της Γερμανίας που κυμάτιζε στην Ακρόπολη) δεν υποστέλλεται ποτέ. Η εθνική σημαία του κράτους είναι αυτή που ανεβαίνει κάθε πρωί και κατεβαίνει κάθε δειλινό.

Βέβαια, πολύ καλύτερα αναλύει το ζήτημα και τις διαδρομές των αμέτρητων hoax και fake που έχουν κατασκευάσει οι ακροδεξιοί, από την εποχή του Μανιαδάκη μέχρι τις σκουπιδοσελίδες του σημερινού διαδκτύου, η καλύτερα έρευνα από τον Δημήτρη Ψαρρά, εδώ:

– Δύο ανεπιθύμητοι ήρωες
https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/70537_dyo-anepithymitoi-iroes

– Δημήτρης Ψαρράς – Ζήλεψε τη δόξα του Μανιαδάκη, Ο βουλευτής του ΛάΟΣ Κυριάκος Βελόπουλος χέρι-χέρι με τον διαβόητο υπουργό του Μεταξά
http://xyzcontagion.wordpress.com/2011/10/09/dimitris-psarras-zilepse-doxa-maniadaki/

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, την οποία είχε δώσει στον Αλέξη Τσίπρα, το 2009, στο περιοδικό ‘ΕΨΙΛΟΝ’ της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, είχε πει ο Λάκης Σάντας:

Ντοκουμέντο της περιόδου του Εμφυλίου. Ο Λάκης Σάντας, που σύμφωνα με τον στρατηγό Σαρλ Ντε Γκολ ήταν μαζί με τον Μανόλη Γλέζο 'οι πρώτοι αντιστασιακοί της Ευρώπης' υπέστη διάωξεις που παραλίγο να τον στείλουν στο απόσπασμα -το ίδιο και ο Γλέζος. Εδώ, η σταρτιωτική του ταυτότητα, Δεκέμβριος του 1948, έγκλειστος στη Μακρόνησο στο σκληρό Γ' Τάγμα Σκαπανέων.

Ντοκουμέντο της περιόδου του Εμφυλίου. Ο Λάκης Σάντας, που σύμφωνα με τον στρατηγό Σαρλ Ντε Γκολ ήταν μαζί με τον Μανόλη Γλέζο ‘οι πρώτοι αντιστασιακοί της Ευρώπης’ υπέστη διάωξεις που παραλίγο να τον στείλουν στο απόσπασμα -το ίδιο και ο Γλέζος. Εδώ, η στρατιωτική του ταυτότητα, Δεκέμβριος του 1948, έγκλειστος στη Μακρόνησο στο σκληρό Γ’ Τάγμα Σκαπανέων.

 

«Εμείς είμαστε δρακογενιά. Κοιμηθήκαμε πάνω στο χιόνι κι ανάμεσα στα σκίνα, δεχτήκαμε ιατρικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό, ζήσαμε στα ξερονήσια και τις φυλακές, μάθαμε εν ολίγοις ν’ αντέχουμε».

Ο Λάκης Σάντας στον ΕΛΑΣ, το 1943 ή 1944

Ο Λάκης Σάντας στον ΕΛΑΣ, το 1943 ή 1944

 

Ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας έφυγε από τη ζωή ένα μήνα πριν από τη συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της σημαίας με τη σβάστικα από την Ακρόπολη, μαζί με το Μανώλη Γλέζο,  και παραμονή της εργατικής Πρωτομαγιάς, κλικ εδώ.

Τρίτος από αριστερά στην επάνω σειρά είναι ο Λάκης Σάντας. Είναι 'Η φρουρά του ασυρμάτου' στην Πάρνηθα. Δεξιά του είναι ο καπετάν-Ρήγας (Γιάννης Ορφανός), πρώτος από αριστερά στη μεσαία σειρά ο γιατρός Μανώλης Αρούχ, δεύτερος από αριστερά ο θρυλικός Σαλβατόρ Μπακόλας ('Σωτήρης') και ένας απ' όλους λογικά πρέπει να είναι ο 'Μακαμπής', που μάλλον λεγόταν Ιντο Ιμσι και ήταν από τη Θεσσαλονίκη. Οι τρεις (Σάντας, Ρήγας, Μακαμπής) έκαναν πολύ παρέα και ήταν οι πιο έμπιστοι της διοίκησης, σύμωνα με το βιβλίο του Λάκη Σάντα.

Τρίτος από αριστερά στην επάνω σειρά είναι ο Λάκης Σάντας. Είναι ‘Η φρουρά του ασυρμάτου’ στην Πάρνηθα. Δεξιά του είναι ο καπετάν-Ρήγας (Γιάννης Ορφανός), πρώτος από αριστερά στη μεσαία σειρά ο γιατρός Μανώλης Αρούχ, δεύτερος από αριστερά ο θρυλικός Σαλβατόρ Μπακόλας (‘Σωτήρης’) και ένας απ’ όλους λογικά πρέπει να είναι ο ‘Μακαμπής’, που μάλλον λεγόταν Ιντο Ιμσι και ήταν από τη Θεσσαλονίκη. Οι τρεις (Σάντας, Ρήγας, Μακαμπής) έκαναν πολύ παρέα και ήταν οι πιο έμπιστοι της διοίκησης, σύμωνα με το βιβλίο του Λάκη Σάντα.

 

Το βιβλίο του Λάκη Σάντα, με τίτλο ‘Μια νύχτα στην Ακρόπολη, Μνήμες από μια σπουδαία εποχή’, κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις ‘Βιβλιόραμα’, κλικ εδώ. (περισσότερα…)


Σπύρος Μαρκέτος, Τάσος Κωστόπουλος και Κώστας Παλούκης, μια συζήτηση για το φασισμό, 2011-02-04

Σπύρος Μαρκέτος, Πως φίλησα τον Μουσσολίνι, Το εξωφυλλο του βιβλίου.

Σπύρος Μαρκέτος, Πως φίλησα τον Μουσσολίνι, Το εξωφυλλο του βιβλίου.

 

Οι οργανώσεις Θεσσαλονίκης της νεολαίας ‘Κομμουνιστική Απελευθέρωση’ και του ΝΑΡ, στα πλαίσια των πολιτικών-πολιτιστικών εκδηλώσεων ‘ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ’ διοργάνωσαν την παρουσίαση του βιβλίου:’Πώς φίλησα τον Μουσσολίνι! Τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού‘, εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα, 2006, κλικ εδώ, του Σπύρου Μαρκέτου, επίκουρου καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011, στο κτίριο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Για το βιβλίο μίλησαν ο Τάσος Κωστόπουλος, συγγραφέας και δημοσιογράφος του (πρώην) ‘Ιού\ της Ελευθεροτυπίας, (για τα βιβλία του, κλικ εδώ), ο νέος ιστορικός Κώστας Παλούκης, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, (ειδικός τροτσκιστολόγος, αρχειομαρξιστολόγος και τεταρτοδιεθνιστολόγος, θα προσθέταμε εμείς, -για το ιστολόγιό του, κλικ εδώ) και ο συγγραφέας Σπύρος Μαρκέτος, (για τα βιβλία του, κλικ εδώ).

(περισσότερα…)


Τάσος Κωστόπουλος – Κριτική στο βιβλίο Σπύρος Καράβας, “Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού” (άρθρο στην “Ελευθεροτυπία” 2010-12-28)

Ο Σπύρος Καράβας είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου “Η ταξική «καρδιά» του «Μακεδονικού», Μακάριοι οι κατέχοντες την γην. Γεωκτητικοί σχεδιασμοί προς απαλλοτρίωση συνειδήσεων στη Μακεδονία 1880-1909” (εκδόσεις Βιβλιόραμα), Αθήνα 2010.

Από το εξώφυλλο του βιβλίου, Σπύρος Καράβας, Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού, Aγρόκτημα στην Κορφούλα (Νοβοσέλο) Καστοριάς.

Από το εξώφυλλο του βιβλίου, Σπύρος Καράβας, Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού, Aγρόκτημα στην Κορφούλα (Νοβοσέλο) Καστοριάς.

 

Μικρή πρόταση: Το βιβλίο αυτό, για το οποίο ο Τάσος Κωστόπουλος, εκ των φορέων του ‘Ιού‘ υπογράφει την κριτική, μαζί με κάποια ακόμη βιβλία, όπως π.χ. τη ‘Μακεδονική διαμάχη‘ του Loring Danforth, το ‘Μακεδονικές ιστορίες και πάθη (1870-1990)‘ της Αναστασίας Καρακασίδου, και τα ‘Απαγορευμένη γλώσσα, Κρατική καταστολή των σλαβικών διαλέκτων στην ελληνική Μακεδονία‘, αλλά και το ευρύτερου ιστορικού πεδίου ‘Πόλεμος και εθνοκάθαρση, Η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης 1912-1922‘ του ίδιου του Τάσου Κωστόπουλου, κατά τη γνώμη μας, μπορούν να αλλάξουν μια για πάντα την τυχόν κοντόφθαλμη εθνικιστική οπτική όσων αναγνωστών ζουν μέσα στην άγνοια, και εάν είναι ανοιχτόμυαλοι και καλοπροαίρετοι, να καταλάβουν πολλές αλήθειεςτην αλήθεια για τους εθνικά Μακεδόνες και το Μακεδονικό έθνος.

Τα στοιχεία του βιβλίου εδώ και τα στοιχεία του συγγραφέα εδώ, από την Βιβλιονέτ.

Διαβάστε την κριτική, όπως δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία” στις 28 Δεκεμβρίου 2010.

(περισσότερα…)