[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες].
Πρώτα μια εξαιρετικά σημαντική στιγμή:
Η μοναδική φορά που οι ολυμπιακοί οπαδοί πανηγύρισαν έξαλλα ΤΗΝ ΗΤΤΑ τους. Επαιζε Ολυμπιακός-Μικτή Μακρονήσου και το νικητήριο γκολ της άτυπης dream-team εθνικής των αριστερών ποδοσφαιριστών το έβαλε ο κανονικά ‘δικός τους’ Πειραιώτης παίκτης ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕ δήλωση μετανοίας. Οι ολυμπιακοί οπαδοί πήγαν στο γήπεδο της Λεωφόρου με την κρυφή ελπίδα να δουν ή να μιλήσουν από μακριά με κάποιον δικό τους εξόριστο, και το αποτέλεσμα του αγώνα βρισκόταν σε δεύτερη μοίρα. Ωστόσο, όταν το 1-1 έγινε 2-1 υπέρ της Μακρονήσου με γκολ του δικού τους Πειραιώτη παίκτη, όλοι οι ολυμπιακοί πανηγύρισαν τρελά.
Την ήττα τους.
Αθλητική Ηχώ, 27/01/1949: Ο Ολυμπιακός υπέκυψε στη Μικτή Μακρονήσου 2-1
Η συνέχεια του ρεπορτάζ και η ‘κριτική του αγώνος’ στις μέσα σελίδες.
Ναι και η ‘κριτική του αγώνος’ από τις μέσα σελίδες.Δαρίβας, Γεωργάτος και ο θρυλικός Παπαντωνίου του ΠΑΟ που επίσης δεν υπόγραψε, αλλά όταν αρνήθηκε να παίξει προς τιμήν της Φρειδερίκης, έφαγε πολύ ξύλο, και ίσως σε αυτό να οφείλεται ότι πέθανε νεότατος, μόλις 39 ετών, σύμφωνα με τον αδελφό του, επίσης παίκτη του ΠΑΟ.
Η ομάδα της Μακρονήσου με τους παίκτες του Ολυμπιακού, στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, το 1949
Η ομάδα της Μακρονήσου με τους παίκτες του Ολυμπιακού, στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, το 1949
Ποδοσφαιρικοί αγώνες «προς ενίσχυσιν και υπέρ των συμμοριοπλήκτων», Φθινόπωρο του 1949
Φθινόπωρο 1949. Ο Εμφύλιος έχει τελειώσει τυπικά, αλλά υπάρχουν ακόμη ‘ανταρτόπληκτοι‘ (ή ‘συμμοριόπληκτοι‘). Είναι οι κάτοικοι των χωριών που έχουν εκκενωθεί λόγω των πολεμικών επιχειρήσεων μεταξύ Εθνικού Στρατού και ΔΣΕ.
(περισσότερα…)
Τις πρώτες ώρες της Μεταπολίτευσης, το ενδεχόμενο στρατιωτικού πραξικοπήματος θεωρούνταν κάτι παραπάνω από σοβαρό και τα στελέχη της κυβέρνησης εθνικής ενότητας φρόντιζαν να παίρνουν στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας.
Διαβάζουμε στα απομνημονεύματα του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή:
«Το πρωί της 11ης Αυγούστου (1974) επληροφορούμην ότι δυνάμεις ελεγχόμεναι από τον Ιωαννίδην επρόκειτο το βράδυ της ιδίας ημέρας να επιχειρήσουν πραξικόπημα (…). Είπον εις τους αρχηγούς των Επιτελείων ότι είναι ζήτημα αξιοπρεπείας και δι’ εμέ και δι’ αυτούς να εξουδετερώσουν εντός της ημέρας τα καρκινώματα αυτά ή άλλως να παραιτηθούν. Τους έταξα προθεσμίαν έως τας 2 μ.μ. διά να μου είπουν εάν αναλαμβάνουν ή όχι την ευθύνην αυτήν και τους εδήλωσα ότι εάν δεν συνεμορφώνοντο θα ήμην υποχρεωμένος ή να παραιτηθώ ή να καλέσω εντός της ημέρας τον λαόν εις την Πλατείαν Συντάγματος και να ζητήσω από αυτόν να κάμει αυτό που εκείνοι θα ηρνούντο ή δεν θα ηδύναντο να μου εξασφαλίσουν -δηλαδή να εξουδετερώσει τους συνωμοτούντας κατά της κυβερνήσεως και του λαού» (“Αρχείο Καραμανλή“, εκδόσεις Ιδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1997τ. 8ος, σ. 68).
Πράγματι, με το φόβο της σύλληψης, ο Εθνάρχης συχνά δεν κοιμόταν στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία”, φιλοξενούνταν σε οικίες φιλικών του προσώπων, ακόμη και σε πλοία!
Ομως, αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι η εξής πληροφορία, από τις αναμνήσεις ενός αξιωματικού της ΥΠΕΑ (=Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας): Continue Reading →
«Επί των απροσίτων κορυφών του Γράμμου, ετηρματίσθην δια δευτέραν φοράν η πολεμικήν μηχανήν των εξ Αλβανίας ορμηθέντων Σλαυοκομμουνιστών, και εταπεινώθην και πάλιν η θρασύτης των […] Ιδού και οι άνθρωποι που προξένησαν τόσες καταστροφές. Οι άνθρωποι που πρόδωσαν την πατρίδα τους και θέλησαν να την παραδώσουν εις τους προαιώνιους εχθρούς της. Μια ματιά στα πόδια τους [Σ.Σ.: Απεικονίζονται γυμνά] δείχνει το μέγεθος της οργανώσεως του δήθεν στρατού τους. Και οι μορφές τους δείχνουν τον πολιτισμό τους […] Η ελληνική όμως ευγένεια και μεγαλοψυχία εθαυματούργησε και εδώ. Συνεγκέντρωσε όλα αυτά τα άθλια πλάσματα, τα καθάρισε, τους παραχώρησε σκηνές και προσπαθεί να τους κάνει να συναισθανθούν είναι άνθρωποι.. Συγκεντρωμένοι καθ’ ομάδας εις τον περίβολον του στρατοπέδου, περιμένουν με την σειρά των ο καθένας να λάβει το συσσίτιον του […] Πλούσιο και υγιεινό το συσσίτιο τους, αποδεικνύει ότι οι όροι της διαβιώσεως τους είναι εκείνοι τους οποίους ορίζει το ιπποτικό και ανθρωπιστικό ελληνικό πνεύμα […] Εις ανθρώπινον υλικόν η συγκομιδή της νίκης υπήρξε πλουσία. Συλληφθείσαι συμμορίτισσαι και συμμορίται, ευχαριστημένοι κατά βάθος διότι εγλύτωσαν από τα δεινά του άνευ ελπίδος προδοτικού αγώνος τους, ποζάρουν προ του φακού».
Με ανατριχιαστική περιγραφή, σε αυτό το φιλμ του 1949, από την Γ.Υ.Σ. (Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού), παρακολουθούμε για πρώτη φορά, αιχμάλωτους αντάρτες του ΔΣΕ, άνδρες και γυναίκες, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Εθνικού Στρατού, μάλλον κάπου κοντά στην Αλβανία.
Φάκελος στην Ασφάλεια (για τα ηγετικά στελέχη).
Από την περιγραφή:
Φάλαγγα φορτηγών κινείται σε ορεινό δρόμο στο Γράμμο μεταφέροντας άνδρες και πυρομαχικά του Εθνικού Στρατού, ενώ το σπικάζ αναφέρεται στην επιτυχή απόκρουση εισβολής ανταρτών από την Αλβανία
Ο φακός καταγράφει ομάδα αιχμάλωτων ανταρτών και ανταρτισσών που φρουρείται από στρατιώτες. Οι αιχμάλωτοι ποζάρουν στο φακό. Συσσίτιο στο στρατόπεδο.
Ο φακός καταγράφει ομάδες αιχμαλώτων ανταρτών. Σε στρατόπεδο με σκηνές έχουν συγκεντρωθεί συλληφθέντες, μεταξύ των οποίων διακρίνονται πολλές γυναίκες. Παραταγμένοι σε ανοιχτό χώρο οι κρατούμενοι προσέρχονται ένας-ένας στο συσσίτιο που τους διανέμεται.
Συλληφθέντες συμμορίτες και συμμορίτισσες ποζάρουν προ του φακού.
Μεταξύ τους, αιχμάλωτος Αλβανός συνεργάτης του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) δίνει πληροφορίες σε αξιωματικούς του Εθνικού Στρατού.
(Το υλικό αυτό τεκμηριώθηκε από το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο). (περισσότερα…)
Το εξώφυλλο του ςξωφρενικού κόμικ με «τα όργια των ΕΑΜοσλάβων και τον θυελλώδη Εθνικόν Εκδικητήν».
Ενα μοναδικό στο είδος του κόμικ, με αισθητική που παραπέμπει στους αμερικανικής εμπνεύσεως σούπερ ήρωες, όπως ο Σούπερμαν, ο Μπάτμαν, ο Σπάιντερμαν, ο Μασκοφόρος Εκδικητής κ.ο.κ., με τίτλο ‘Τα όργια των ΕΑΜοσλάβων και ο θυελλώδης Εθνικός Εκδικητής‘, από την εποχή του ελληνικού εμφύλιου, γύρω στο 1948, ή ίσως και λίγο μετά.
(περισσότερα…)
Β.Μ. 31 Ιανουαρίου 2011
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
Ακροδεξιά,
Βιβλία,
ΔΣΕ,
Εμφύλιος,
Ιστορία,
Κόμικ + Γελοιογραφία + Χιούμορ,
Ντοκουμέντα,
Περιοδικά,
Σκελετοί στη ντουλάπα,
Σπάνιες εκδόσεις,
Τέχνες και πολιτισμός,
