Αν προσέξει κανείς τα σύμβολα που επέλεξαν για να βεβηλώσουν το μνημείο του Ολοκαυτώματος οι ‘γνωστοί άγνωστοι’, θα διαπιστώσει ότι δίπλα στη λέξη ‘ψέματα’ -που αναφέρεται βέβαια στην αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος- και στην απαραίτητη σβάστικα, έχει χαραχτεί και το άστρο του Δαβίδ. Για την ακρίβεια, έχει αποτυπωθεί δύο φορές με μαρκαδόρο η εξίσωση ‘άστρο του Δαβίδ ίσον σβάστικα‘.
Αλλά αυτό το ‘μήνυμα’ δεν μας είναι καθόλου άγνωστο. Για την ακρίβεια είναι σχεδόν κοινός τόπος στον ελληνικό δημόσιο λόγο και ανασύρεται κάθε φορά που θέλει κάποιος να επικρίνει έντονα την πολιτική του Ισραήλ.
Ο Δημήτρης Ψαρράς, εκ των φορέων του ‘Ιού‘, σε ένα άρθρο του με τίτλο ‘Η εξίσωση του μίσους‘, από την εφημερίδα ‘Ελευθεροτυπία’ της Πέμπτης 23 Ιουνίου 2011.
Παρέμβαση
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ
Η εξίσωση του μίσους
Με δημόσιες καταγγελίες και δηλώσεις αποτροπιασμού υποδέχτηκαν οι τοπικές δημοτικές παρατάξεις τη βεβήλωση του μνημείου του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη την περασμένη εβδομάδα.

Θεσσαλονίκη, Πλατεία Ελευθερίας, Μνημείο για τους Εβραίους του Ολοκαυτώματος, Ιούνιος 2011
Ηταν ακόμα μία πράξη ακραίου αντισημιτισμού και μάλιστα παραμονές μιας εκδήλωσης του Δήμου Θεσσαλονίκης κατά την οποία θα τιμώνταν για πρώτη φορά οι 30 επιζώντες όμηροι των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης που κατοικούν σήμερα στην πάλαι ποτέ «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων». (περισσότερα…)
Πρόκειται για την χρονική περίοδο από το 1864 έως την αλλαγή του αιώνα και λίγο πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους και την απελευθέρωση/προσάρτηση της Θεσσαλονίκης το 1912.
Οι εφημερίδες που μετρήθηκαν στην στατιστική αυτή έρευνα παρουσίαζαν συνεχή και συμπαγή εκδοτική δραστηριότητα σε αυτό το διάστημα, ενώ αρκετές από αυτές, κυκλοφορούσαν έως και πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο σύνολο, είναι 206 τίτλοι.

Η εφημερίδα “Ασρ” (=Αιών), έτος έκδοσης 1895
Εξ αυτών:
Τουρκόφωνες: 33
Εβραιόφωνες (λαντίνο, δηλαδή διάλεκτος των μεσαιωνικών ισπανικών με εβραϊκούς χαρακτήρες): 67
Γαλλόφωνες: 38
Βουλγαρόφωνες: 30 *
Αρμενόφωνες: 11
Ρωσόφονες: 3
Σερβόφωνες: 7
Ιταλόφωνες: 2
Αλβανόφωνες: 3
Ρουμανόφωνες: 2
Γερμανόφωνη: 1
Αγγλόφωνη: 1
Αραβόφωνη: 1
Και ελληνόφωνες;;; -θα ρωτήσει ο αναγνώστης.
Αν δεν κάνατε την πρόσθεση, το άθροισμα των μη ελληνόφωνων εφημερίδων είναι 189.
Συνεπώς, προκύπτει ότι οι ελληνόφωνες ήταν μόλις 17 σε ένα σύνολο 206 τίτλων!!!

Η εφημερίδα ‘Αβάντι’ της Φεντερασιόν του Αβραάμ Μπεναρόγια, γραμμένη στα λαντίνο (ισπανοεβραϊκά) τα οποία μιλούσε το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων κατοίκων
Τα στοιχεία προέρχονται από
- Εργασία του ερευνητή του Τύπου στη Θεσσαλονίκη, Μανώλη Κανδυλάκη, και είναι τμήμα εισήγησής του σε επιστημονική ημερίδα του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης του Δήμου Θεσσαλονίκης, το 1992
- Δρούλια Λουκία, Κουτσοπανάγου Γιούλα (επιμέλεια), Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου 1784-1974, 4 τόμοι, εκδόσεις Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.) και Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών (ΙΝΕ-ΕΙΕ), Αθήνα 2008.
- Ερευνα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης
* Σημείωση: Δεν γνωρίζουμε εάν στις 30 βουλγαρόφωνες εφημερίδες υπήρχαν κάποιες στην (σλαβο)μακεδονική γλώσσα. Το ερώτημα μένει να απαντηθεί.
-
-
Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης, η σφραγίδα.
-
-
Το εβραϊκό νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης Καρτ-ποστάλ του τέλους του 19ου αιώνα.
-
-
Θεσσαλονίκη, Ισραηλιτικό Νεκροταφείο Cimetiere Israelite [William A. Rosenthall Judaica Collection Postcards 1929].
-
-
Πρώτη δεκαετία 20ού αιώνα: Θεσσαλονίκη – Καπνεργοστάσιο Μονοπωλίου Οθωμανικού Καπνού Rejie.
-
-
Η εβραιόγλωσση εφημερίδα “Αβάντι” της Φεντερασιόν του Αβραάμ Μπεναρόγια
-
-
Πρώτη δεκαετία 20ού αιώνα: Θεσσαλονίκη, Πλατεία Συντριβανίου, Κτίριο Γενικής Ασφάλειας πρώην Καταδίωξης στην πρώην πλατεία Καλαμαριάς
-
-
Θεσσαλονίκη Πυρκαγιά του 1917, τα ερείπια
-
-
Νοσοκομείο Βαρώνου Χιρς, Θεσσαλονίκη.
-
-
Δεκαετία 1920: Θεσσαλονίκη Συνοικισμός 151, Συναγωγή Μπεθ Ισραέλι. Εγκαινιάστηκε το 1923, την ανατίναξαν οι Γερμανοί το 1943.
-
-
Εβραϊκό Νεκροταφείο: Ελληνίδες δουλεύουν σε σπάσιμο πέτρας στο λατομείο, κατά τον Α’ ΠΠ.
-
-
Δεκαετία 1930: Θεσσαλονίκη Συνοικισμός 151, Παραπήγματα και παιδάκια που παίζουν.
-
-
Δεκαετία 1930: Θεσσαλονίκη, Τενεκέ Μαλέ (Μαχαλάς) Αστεγες εβραϊκές οικογένειες.
-
-
Μακεδονία, 30/06/1931:Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης έδωκαν χτες το σύνθημα, Επεισόδια στο συνοικισμό Κάμπελ.
-
-
Ριζοσπάστης, 13/07/1935: Οι εθνικές μειονότητες στενάζουν κάτω από το ζυγό, Επιστολή από Ομάδα Ισραηλιτών Εργατών Θεσσαλονίκης.
-
-
10/05/1936: Θεσσαλονίκη, Απεργία Καπνεργατών, Η έφιππη χωροφυλακή χτυπά τους απεργούς.
-
-
Στρατιώτες και αύρες της εποχής: Η πόλη στρατοκρατείται και αστυνομοκρατείται: 10/05/1936: Θεσσαλονίκη, Απεργία Καπνεργατών.
-
-
Τα ακατανόμαστα αίσχη των χωροφυλάκων, Το αγωνιώδες τριήμερον, Μάιος 1936
-
-
Μάιος 1936, Θεσσαλονίκη: Εδώ εδολοφονήθη μια εργάτρια, Η Αναστασία Καρανικόλα
-
-
Θεσσαλονίκη Γκέτο Εβραίων Συνοικισμός Βαρώνου Χιρς, Λήψη από Σιδηροδρομικό Σταθμό
-
-
Νέοι Καιροί τχ#05, 14/09/1942: Ο Εβραίος Σκιά ύποπτος πανταχού παρούσα Μορφή ανθρώπινη που προκαλεί την απέχθειαν Μια ζωντανή σκιαγραφία του.
-
-
Νέα Ευρώπη: Επίκαιρη Σάτυρα, Συμφωνία του Ατλαντικού, Ο φαύλος κύκλος.
-
-
Εβραϊκός γάμος στη Θεσσαλονίκη, Ζευγάρι Εβραίων και συγγενείς, 1943. Στις αρχές του 1943, πολλά ζευγάρια Εβραίων παντρεύτηκαν βιαστικά νομίζοντας ότι σαν οικογένεια θα είχαν καλύτερη τύχη.
-
-
Θεσσαλονίκη,1943: Ζευγάρι Εβραίων φωτογραφίζεται στο σπίτι του και στο γκέτο με το κίτρινο αστέρι. Τα ονόματά τους: Joseph και Rachel Hassid. Πέθαναν στο Αουσβιτς, μάλλον στις πρώτες αποστολές. Η κόρη τους Margot με τον άντρα της Henri Mallah κρύφτηκαν στην Αθήνα και σώθηκαν.
-
-
Θεσσαλονίκη, 1943, το γκέτο: Εβραίοι με κίτρινο αστέρι.
-
-
Θεσσαλονίκη, το γκέτο: Ελληνες Εβραίοι συγκεντρωμένοι με αστέρια στο στήθος.
-
-
Θεσσαλονίκη, 09/04/1943: Φάλαγγα Εβραίων στην Εγνατία οδό κατά την μεταφορά τους στον Σιδηροδρομικό Σταθμό.
-
-
Γιάννης Ταμτάκος τη δεκαετία του 1950.
-
-
Μωυσής Μπουρλάς: Εδώ σε ηλικία 87 ετών, εξηγεί σε ένα ντοκιμαντέρ για τη Θεσσαλονίκη, ότι προπολεμικά η κοινή γλώσσα Εβραίων και Χριστιανών λιμενεργατών ήταν τα ισπανοεβραϊκά.