Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες].
Για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Το τελευταίο σημείωμα» που έχει θέμα της την εκτέλεση των διακοσίων κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, και ειδικότερα την ηρωική μορφή του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, διαβάζουμε στην HuffPost:
«Ο Σουκατζίδης όμως δεν άφησε μόνο ένα σημείωμα πριν την εκτέλεσή του. Η ταινία αναφέρεται σε ένα ακόμα αποχαιρετιστήριο σημείωμα, προς τον πατέρα του, αλλά υπήρξε κι ένα τρίτο που δεν αναφέρεται στην ταινία: ο Ναπολέων το απηύθυνε στην αδερφή της αρραβωνιαστικιάς του, την πολύ αγαπητή του Μαρία Λιουδάκι, ένα είδος μέντορά του, σπουδαία μάρτυρα κι αυτή της εθνικής αντίστασης».
Εχουμε τη χαρά να παρουσιάσουμε τα δύο από τα τρία αυθεντικά σημειώματα του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, γραμμένα λίγες ώρες πριν την εκτέλεσή του, μαζί με τους 200 κομμουνιστές στη Καισαριανή, την Πρωτομαγιά του 1944:
Στην αρραβωνιαστικιά του:
«Δίδα Χαρά Λιουδάκη, καθηγήτρια Αναμορφωτικής Σχολής Θηλέων, Δρομοκαΐτιον, Αθήναι.
Η τελευταία μου σκέψη μαζί σου. Θάθελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Να βρεις σύντροφο της ζωής σου άξιό σου άξιό μου.
Κάτι ενθύμια θα σου δώσει ο Ζήσης».
Ναπολέων Σουκατζίδης: Σημείωμα προς την αρραβωνιαστικιά του Χαρά Λιουδάκι, Πρωτομαγιά 1944.
Στην κουνιάδα του:
«Δίδα Μαρία Λιουδάκη. Ιεράπετρα Κρήτης.
Αδελφούλα μου, πάω για εκτέλεση. Σε λάτρευα πολύ, όσο λάτρευα και τη γυναίκα μου. Δεν μπόρεσα να σάς κάνω ευτυχισμένες. Λίγη αγάπη στον μπαμπά όσο να ζει. Γειά σου, γειά σου λατρευτή μου αδελφούλα.
Ναπολέων 1-5-44».
Ναπολέων Σουκατζίδης: Σημείωμα προς την αδερφή της αρραβωνιαστικιάς του, Μαρία Λιουδάκι, Πρωτομαγιά 1944.
Για το τρίτο σημείωμα, προς τον πατέρα του, βρίσκουμε το κείμενο σε ένα βιβλίο που γράφτηκε επί χούντας, αλλά μπόρεσε να κυκλοφορήσει μόνο μετά την πτώση της, φυσικά, στα τέλη του 1974:
Τα αμερικανικά Εθνικά Αρχεία (‘National Archives’), που βρίσκονται στο Μέριλαντ των ΗΠΑ, έδωσαν πρόσφατα στη δημοσιότητα ένα φιλμ του αμερικανικού στρατού, από το 1944, διάρκειας 9.54′, με ημερομηνία 29/11/1944 και περιγραφή ‘Athens Greece / Surrender of 50,000 German Soldiers, Beaugency, France (Nov. 29, 1944)’, τμήμα της συλλογής ‘WWII Archive’, και με κωδικό ‘National Archives Identifier: 17222‘.
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 1944, το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας με τις σημαίες του ΕΑΜ και των τριών συμμαχικών δυνάμεων, η μέρα της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς
Οκτώβριος 1944, Παρέλαση του ΕΛΑΣ στο Χαλάνδρι, μετά την απελευθέρωση, ενώπιον του στρατηγού Στέφανου Σαράφη
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 1944, η μέρα της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς
Οκτώβριος 1944, Αθήνα, Απελευθέρωση, Σαράφης, Κανελλόπουλος, Μάντακας και άλλοι σε κατάθεση στεφάνου
Οκτώβριος 1944, Αθήνα, Απελευθέρωση, ο Παναγιώτης Σπηλιωτόπουλος ως Στρατιωτικός Διοικητής Αθηνών, ο Παυσανίας Κατσώτας (τέρμα δεξιά) και άλλοι
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 1944, στο ύψος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, Σταδίου 18, η μέρα της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 1944, οδός Σταδίου, η μέρα της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς
Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 1944, Μητροπόλεως & Ευαγγελιστρίας, η μέρα της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς
18 Οκτωβρίου 1944, ο αθηναϊκός λαός ζητωκραυγάζει για τον ερχομό του βρετανικού στρατού (Greek civilians crowd in the streets to welcome British paratroopers)
18 Οκτωβρίου 1944. Ο λαός στον δρόμο, δείχνει στους Αγγλους δείγματα του γερμανικού “πολιτισμού”: Μια κρεμάλα που λειτουργούσε μέχρι την τελαυταία μέρα, σύμφωνα με τον Αγγλο συγγραφέα του “The Filibusters The Story of the Special Boat Service which operated in the Mediterranean during the Second World War”, John Lodwick.
18 Οκτωβρίου 1944, Ρόναλντ Σκόμπι και Γεώργιος Παπανδρέου ελέγχουν τη βρετανική βοήθεια.
18 Οκτωβρίου 1944, Μέγαρα, πρώτες βοήθειες σε τραυματισμένο κατά την άφιξη των αλεξιπτωτιστών (A casualty is attended to on the drop zone)
18 Οκτωβρίου 1944, Μέγαρα: Τμήμα Αλεξιπτωτιστών δείχνουν ιδιαίτερα χαρούμενοι μεταφέροντας εξοπλισμό (A mortar team from the 4th Parachute Battalion look happy as they pull equipment)
Το δεύτερο τμήμα του τίτλου (‘Surrender of 50,000 German Soldiers, Beaugency, France, Nov. 29, 1944’) είναι βέβαια λάθος, αφού πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό φιλμ με σκηνές από τη Γαλλία.
Στο ελληνικού ενδιαφέροντος φιλμ, υπάρχουν σκηνές διάρκειας περίπου 4.30′, των οποίων η λήψη είχε γίνει στην Ελλάδα, κατά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Πρόκειται, σε μεγάλο βαθμό, για σκηνές άγνωστες μέχρι τώρα.
Και με μια πρόχειρη ταυτοποίηση (κάθε προσθήκη και κάθε διόρθωση ευπρόσδεκτες) μπορούμε να κάνουμε μια σύντομη περιγραφή του τι ακριβώς βλέπουμε. (περισσότερα…)
Μιχάλης Νικολινάκος – Ο σεμνός ζεν πρεμιέ και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, από το μπλόκο της Κοκκινιάς, κρυμμένος σε ένα ξεροπήγαδο, στη μεγάλη οθόνη να παίζει τον ρόλο του εαυτού του
Ο Μιχάλης Νικολινάκος στις εκλογές του 1946, περιμένει να ψηφίσει
Επέτειος του Μπλόκου της Κοκκινιάς, και, οπωσδήποτε, όλοι/ες θα έχουμε διαβάσει τα σχετικά αφιερώματα στο διαδίκτυο (για ‘αφιερώματα στην τηλεόραση’, που λέγαμε άλλες χρονιές, φέτος δεν μπορούμε να μιλήσουμε δυστυχώς, με την ΕΡΤ κλειστή), μαζί με την προτροπή να δούμε την εξαιρετική ταινία ‘Το μπλόκο’ του Αδωνι Κύρου. Εμείς εδώ, προτιμήσαμε να εστιάσουμε σε κάποιες μάλλον άγνωστες πτυχές των γεγονότων, και -κυρίως- σε ένα πασίγνωστο πρόσωπο, αλλά με πολλές πλευρές της δράσης του εντελώς άγνωστες.
Κατοχικό αντιστασιακό σκίτσο. Πηγή Ριζοσπάστης
Ο Μιχάλης Νικολινάκος το 1944 ήταν μόλις 21 ετών, και ήταν ήδη ένας καταξιωμένος ζωγράφος, σκιτσογράφος, εικονογράφος βιβλίων και περιοδικών, δημιουργός εξωφύλλων, πορτρέτων και κάθε είδους εικαστικής δουλειάς. Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, θέλησε να καταταχτεί εθελοντής, κι επειδή η ηλικία του ήταν απαγορευτική για κάτι τέτοιο, τελικά βρέθηκε να πολεμάει την ιταλική βία με τον δικό του τρόπο, με την πένα του και τις γελοιογραφίες του στο σατιρικό φύλλο ‘Εξόρμησις’. Είχε παρατήσει την Ανωτάτη Εμπορική για την Αρχιτεκτονική, και ήταν βασικός συνεργάτης της ‘Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς’, με ιδιαίτερο ταλέντο στις προσωπογραφίες και στις φυσιογνωμιστικές απεικονίσεις. Το ταλέντο αυτό, όμως, δεν το κρατούσε μόνο για τα νόμιμα έντυπα, αλλά το χρησιμοποιούσε και για τα παράνομα έντυπα της Αντίστασης.
Αγαπητή μου Λουίζα Σήμερον εφύγαμε με τα τρένα […]* … με Μποχώρ, Μπαμπά Σαμ, Εστερ, Ρένα, Ισαάκ. Σας φιλώ και καλή Αντάμοσιν.
Φιλιά εις τα παιδιά
Το τελευταίο σημείωμα του πατέρα Σούση, σε σελίδα σημειωματαρίου του 1937
* […] Λέξη που δεν βγάζουμε.
Ο γιός, Μάριος Σούσης, έξι ετών τότε, στη μαρτυρία του 70 χρόνια αργότερα, όπως αυτή καταγράφεται από μια ιστοσελίδα ενός project με θέμα τους βετεράνους και τους επιζώντες του Β’ΠΠ, θυμάται ότι το σημείωμα δόθηκε από τον πατέρα σε άνθρωπο του Ερυθρού Σταυρού με την παράκληση να δοθεί στη μητέρα, όπως κι έγινε:
When my father was taken away by train, he gave a note to a member of the Red Cross to give to my mother. It said: ‘Today, April 2, 1944, we left by train.’ Listing the names of everyone with him. ‘Φιλιά εις τα παιδιά …’ The man from the Red Cross gave it to the doorkeeper of the building we had lived in, and that man got it to my mother. We heard nothing from my father after that.
Η δύναμη του Σοντερκομμάντο στις 07/10/1944. «Of the 663 who serviced the five crematoria, at least one-third were Greek Jews. A number of them are known by name, and in fact eleven of them survived not only the revolt but even Auschwitz itself».
Πρόκειται για μια σχεδόν άγνωστη ιστορία, που με σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων παρουσιάζουμε εδώ στο ιστολόγιό μας. Το ντοκιμαντέρ αυτό, παραγωγής 2009, για την άγνωστη εξέγερση των Εβραίων κρατουμένων, μεταξύ των οποίων και Ελλήνων, σε ένα από τα στρατόπεδα-κολαστήρια της ναζιστικής θηριωδίας.τον Οκτώβριο του 1944, θα πρέπει ο θεατής να το δει με κριτικό μάτι, διότι αν και σε γενικές γραμμές, η εξέγερση ήταν και έργο Ελλήνων Εβραίων, δεν ήταν αποκλειστικά έργο Ελλήνων Εβραίων.
«Στις 7 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα Σάββατο, οι Γερμανοί επιχείρησαν να απομακρύνουν επιπλέον 200 άνδρες (Έλληνες και Ούγγρους) που είχαν ήδη επιλεγεί για εξόντωση. Ήταν περίπου 14.30 το μεσημέρι, όταν μια ομάδα των Ες-Ες έφτασε με ονομαστικούς καταλόγους για τη δεύτερη διαλογή […] Όταν άρχισαν να εκφωνούν τα ονόματα των Ελλήνων, κανείς δεν απάντησε. Σε κάποια στιγμή μια φωνή (πιθανόν του Ιωσήφ Βαρούχ) στα ελληνικά: ‘θα γίνει ή όχι το ντου που λέγαμε;’ Αμέσως όρμησαν στους Γερμανούς φρουρούς, τους αφόπλισαν και οχυρώθηκαν μέσα στο κρεματόριο ΙΙΙ με τα λίγα όπλα που διέθεταν, αναμένοντας από τους συντρόφους τους να κινηθούν. Δυστυχώς, αν και μυημένοι στο σχέδιο της εξέγερσης, οι άνδρες στα άλλα κρεματόρια δεν κινήθηκαν [..]. Μέσα σε ελάχιστη ώρα, ισχυρές δυνάμεις της φρουράς με πολυβόλα και σκυλιά περικύκλωσαν την περιοχή και ξεκίνησε μια ηρωική αλλά απελπιστικά άνιση μάχη. […]
Από τους 300 Έλληνες Εβραίους που πήραν μέρος στην εξέγερση, επέζησαν μόνο οι 26. Οι περισσότεροι έπεσαν ηρωικά κάτω από τη βροχή σφαιρών, ενώ οι υπόλοιποι που παραδόθηκαν εκτελέστηκαν επί τόπου, όπως ο Μωύς Ααρών, ο Ιακώβ (Βίκο) Μπρούδο, ο Ισαάκ Βαρούχ (ανήκαν στο κρεματόριο IV) και ο Σαμ Καράσσο..
Όσοι Έλληνες Εβραίοι από τα άλλα κρεματόρια και το γειτονικό Kanada παρακολουθούσαν τα γεγονότα, ανήμποροι να αντιδράσουν, θυμούνται πως μέσα στους κρότους και τα ουρλιαχτά ακούγονταν ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος.
Μπορεί η εξέγερση εκείνη να απέτυχε- αν και ποτέ δεν διαλευκάνθηκε από ποιον προδόθηκε- αλλά, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μαρτυρία του διασωθέντα Μαρσέλ Νατζαρή: ‘Eστω και διά ολίγα λεπτά ευρέθησαν ελεύθεροι’».
[Απόσπασμα από το βιβλίο της Φωτεινής Τομαή, προϊσταμένης της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών, “Ελληνες στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου”, εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 2009 (κλικ εδώ).
Μάλλον όχι πολλές πληροφορίες και στοιχεία υπάρχουν στα ελληνικά, για όποιον όποιον ψάξει την άγνωστη αυτή ιστορία. Εκτός από το βιβλίο της Φωτεινής Τομαή, το οποίο όμως ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό για τις ανακρίβειες και τις υπερβολές του, ο Σπύρος Κουζινόπουλος έχει αφιερώσει ένα ολιγοσέλιδο υποκεφάλαιο στο βιβλίο του Υπόθεση Αλόις Μπρούνερ΄’, εκδόσεις Ιανός, Θεσσαλονίκη, 2005 (κλικ εδώ) και ορισμένα στοιχεία για τους Εβραίους κρατούμενους Sonderkommando υπάρχουν στο βιβλίο του Σλόμο Βενέτσια με τίτλο ‘Sonderkommando’, εκδόσεις Πατάκη, 2008 (κλικ εδώ).
Τα ονόματα 60 περίπου συμμετεχόντων:
Maurice Aron
Baruch Baruch (born in Arta in 1915)
Isaac Barouch
Iosif Barouch (born in Corfu)
Aaron Barzilai
Daniel Bennahmias
Matys Bitali (born in Arta in 1913)
Jacob Broudo
Henri Nehama Capon
Lean Cohen
Raoul Djahon (born in Thessaloniki in 1919)
Alberta Moissi Errera (born in Larissa)
Dario Gabai
Albert Gani (born in Preveza in 1916)
Joseph Gani (born in Preveza in 1926)
Moise Gani (born in Preveza in 1913)
Pepo Gani (born in Preveza)
Albert Jachon
Haim Cohen
Joseph Levy
Samuel Levi (born in Ioannina in 1906)
Sabetay Levis (born in Constantinople in 1910)
Mois Levy (born in Constantinople in 1914)
Michael Matsas (born in Corfu in 1909)
Elia Mazza (born in Ioannina in 1902)
Menasche (born in Xanthi in 1908)
Mechoulam Eliezer (born in Xanthi in 1908)
Abroum Meli (born in Kavala in 1902)
Haim Misan (born in Arta in 1922)
Moissis Misan (born in Arta in 1924)
Albertos Misrachi (born in Chios in 1910)
Mois Misrahis (born in Chios in 1911)
Moissis Negrin (born in Ioannina in 1909)
Dani Marc Nachmias
Yossif Namer (born in Athens in 1924)
Marcel Nadjary (born in Thessaloniki in 1917)
Eugen Nakamoulis (born in Constantinople in 1904)
David Persiadis
Salomone Pinhas (born in Thessaloniki in 1924)
Isaac Samuel Rousso
Erikos Sevillias
Selomo brothers
Moissis Serris (born in Ioannina in 1919)
Samuel Sidis (born in Trikala in 1904)
Isaac Soussis (born in Arta in 1902)
Jacques Soussis (born in Athens in 1909)
Moissis Sabbetai (born in Arta in 1909)
Giosepos Sabas (born in Arta in 1912)
Pesos Sabas (born in Arta in 1912)
Savas Sabetai (born in Trikala in 1911)
Albert Salvado
Alberto Tzachon
Joseph Varouh (born in Corfu in 1910)
Hugo Barouh Venezia
Isaak Venezia
Mois Venezia (born in Thessaloniki in 1921)
Salomone (Shlomo) Venezia (born in Thessaloniki in 1923)
Menahem Zakar (born in Patras in 1918)
Yozef Zakar (born in Arta in 1924)
Είναι μάλλον ειρωνία της τύχης, η είδηση στον επίσημο ιστότοπο του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, για την έναρξη των γυρισμάτων της νέας του ταινίας, αναρτήθηκε μόλις λίγες ώρες πριν από τον άδικο θάνατό του. Διαβάζουμε εδώ
Η Άλλη Θάλασσα
Θεόδωρου Αγγελόπουλος (1935-2012)
Τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου με τίτλο, «Η Άλλη Θάλασσα», ξεκίνησαν στις αρχές Ιανουαρίου.
Πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων ο Τόνι Σερβίλο και η Ειρήνη Στρατηγοπούλου.
Τα γυρίσματα της ταινίας θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα, την Κύπρο και θα διαρκέσουν 10 εβδομάδες, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων θα γίνουν στον Πειραιά και θα συνεχιστούν στην Πάτρα και στο θέατρο Ρέξ.
Καταχώριση είδησης: 24/01/2012 – 12:34:05
# Θυμηθήκαμε όταν το 1990, ο Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης είχε αφορίσει τον σκηνοθέτη, απλά και μόνο διαβάζοντας το σενάριο της ταινίας ‘Το μετέωρο βήμα του πελαργού’. Ηταν τότε που τον αποκαλούσε ‘Διαβολόπουλο’.
Ενα γαλλικό ντοκυμανταίρ, για πρώτη φορά με ελληνικούς υπότιτλους, που αναδεικνύει τον εθνικιστικό παροξυσμό που πυροδότησε στη Φλώρινα το βαθύ κράτος και ο μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου ‘Το μετέωρο βήμα του πελαργού’. Εχει τίτλο ‘Ταινία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης’ (το πρωτότυπο στα γαλλικά, εδώ):
Γνωρίζετε τον τον Κώστα Καραγιώργη (ή Γυφτοδήμο ή Λιάσκοβα);
Εχουμε ακούσει ότι ήταν πολύ ωραίος άνδρας, γυναικοκατακτητής, με πολλές επιτυχίες στο γυναικείο φύλο. Μέχρι βιβλίο έχει γραφτεί, από αντιπάλους του, για τα ‘οικογενειακά του ΚΚΕ’ (ακριβής τίτλος) και για τις ερωτικές του, λέει, περιπέτειες του και για το τι έκανε, λέει, στην εξορία με τις άλλες γυναίκες-εξόριστες.
Ποτέ, όμως δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα βλέπαμε φωτογραφία του Κώστα Καραγιώργη από σκηνή σοφτ-πορνό (‘αισθησιακή ταινία’, που λέγανε κάποτε, δηλαδή ελληνική τσόντα των σέβεντιζ).
Αν δεν πιστεύετε, δείτε στο παρακάτω λινκ ή στο σχετικό screenshot από το tvxs.gr του κ. Στέλιου Κούλογλου
Μάλιστα, το άρθρο για τον Κώστα Καραγιώργη έχει και απόλυτα ταιριαστό τίτλο:’Ένας έρωτας μια ζωή: Κώστας Καραγιώργης (1905 – 1955)‘, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας και την θρυλική ταινία του Κώστα Καραγιώργη με τον παρεμφερή τίτλο ‘Ερωτισμός και πάθος‘.
Για να αποφύγετε τη σύγχυση (ή για να συγχιστείτε περισσότερο) δείτε το λινκ:
http://tvxs.gr/node/67262
Κώστας Καραγιώργης, λέει, ‘1905-1955’. Απίστευτο. Πρωταγωνιστής και στις ταινίες ‘Εγώ… και το πουλί μου’, ‘Ο παρθενοκυνηγός’, ‘Ο Μήτσος της Αραβίας’, στο ‘Διαμάντια στο γυμνό σου σώμα’ και στο ‘Διαμάντια στο γυμνό κορμί της’.
Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 84 ετών, ο «καλός άνθρωπος» του ελληνικού κινηματογράφου Θανάσης Βέγγος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός».
Έφυγε από τη ζωή διακριτικά έτσι όπως έζησε, παρά τη φήμη του και το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και κάμερες τον πολιορκούσαν στενά τα τελευταία χρόνια.
Αθόρυβος, σχεδόν ανθρωποφοβικός, ο Θανάσης Βέγγος ανήκει στους τελευταίους της γενιάς που χάρισε στη μεταπολεμική Ελλάδα άφθονο γέλιο.
Απέφευγε τις συνεντεύξεις και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του οι δημοσιογράφοι κρέμονταν από τα χείλη του κυριολεκτικά.
Καλός οικογενειάρχης, καλός επαγγελματίας, καλός συνάδελφος αφοσιώθηκε με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας σχεδόν τη μικρή οθόνη, την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές.
Μακρόνησος, 1949, ο Νίκος Κούνδουρος με τον Θανάση Βέγγο
Ο Γιάννης Σολδάτος συγγραφέας και εκδότης ασχολήθηκε με το φαινόμενο Βέγγος και παρουσίασε την εξαιρετική βιογραφία με τίτλο ‘Ένας άνθρωπος παντός καιρού’, την οποία μετέφερε στον κινηματογράφο με αυτό το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ που αξίζει να δούμε όλοι. Δεκάδες σημαντικοί άνθρωποι του κινηματογραφικού στερεώματος αλλά και φίλοι του ‘Θανάση’ εμφανίζονται και καταθέτουν τις απόψεις τους αλλά όλα τα λεφτά είναι αναμφίβολα η εμφάνιση του ίδιου του Βέγγου, γεγονός που από μόνο του απογειώνει την ταινία.
https://www.youtube.com/watch?v=8wZRjvEzVUw
Και τα αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ του Γιάννη Σολδάτου: Continue Reading →
Ο George Magarian, γεννημένος το 1895 σπούδασε στο ‘Αμερικανικό Κολλέγιο’ στο Ικόνιο (Konya) της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝΘ ΧΕΝ ΧΑΝ(=Χριστιανική Αδελφότης Νέων, ΧΑΝΘ για τη Θεσσαλονίκη, γνωστή ως YMCA, Young Men Christian Association και ΧΕΝ=Χριστιανική Ένωσις Νεανίδων, YWCA, Young Women Christian Association το γυναικείο τμήμα). Αν και η YMCA δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης των θυμάτων της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, την ίδια στιγμή, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 60 και πλέον χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Ολοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο, το έσωσε από τη φθορά του χρόνου, και έτσι, είμαστε τώρα σε θέση να δούμε αυτά τα μοναδικά σπαράγματα της μνήμης:
Πρόκειται για το σύνολο της παραγωγής σε φιλμ από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ, (ή ορθότερα, το φωτοκινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ), που έχει διασωθεί. Κάτι λιγότερο από 11 λεπτά. Δόθηκαν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας από την Ολυμπία και τον Κώστα Παπαδούκα, αδερφό του Θανάση Παπαδούκα, του οπερατέρ του κινηματογραφικού συνεργείου του ΕΛΑΣ, από το φθινόπωρο του 1944 μέχρι λίγο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Πριν από τον Θανάση Παπαδούκα, την δουλειά αυτή έκανε ο οπερατέρ Ιωάννης Νισυρίου, με μία μηχανή που είχαν βρει «σε κάτι κιβώτια γερμανικά μαζί με φιλμ, τραβηγμένα και ατράβηχτα», όπως διηγείται ο Θανάσης Παπαδούκας.
Ισως η πιο κλασική φωτογραφία με αντάρτες του ΕΛΑΣ. Οκτώβριος 1944, στα βουνά κοντά στην Αθήνα. Ο πρώτος άνδρας δεξιά είναι ο Σαλβατόρ Μπακόλας, 1922-2012, ή ‘Σωτήρης’, ο μοναδικός από την οικογένειά του που επέζησε από το Ολοκαύτωμα.
Το συνεργείο, υπό την εποπτεία του ζωγράφου Δημήτρη Μεγαλίδη, και με τη συμμετοχή του Κώστα Μακρή, γύρισε αρκετά μέτρα φιλμ, από τα οποία έχουν διασωθεί αυτά τα αποσπάσματα που μπορείτε να δείτε παρακάτω στο βίντεο.
Τα μέλη του συνεργείου:
Δημήτρης Μεγαλίδης, προϊστάμενος
Ιωάννης Νισυρίου, οπερατέρ
Θανάσης Παπαδούκας, οπερατέρ
Κώστας Μακρής
Περιγραφή των σκηνών:
Συνεδρίαση της ΠΕΕΑ στην Ευρυτανία, άνοιξη του 1944. Διακρίνεται ο Σπύρος Μελετζής, φωτογράφος του αγώνα [Οι φωτογραφίες των μελών του συνεργείου, στους τίτλους στην αρχή είναι του Σπύρου Μελετζή].
Ο Αρης Βελουχιώτης και οι Μαυροσκούφηδες, έφιπποι, τέλη του 1944 ή αρχές του 1945
Η Ταξιαρχία Ιππικού στη Λάρισα, με τα άλογα που ο ΕΛΑΣ είχε πάρει λάφυρα από τους Ιταλούς, τέλη του 1944 ή αρχές του 1945, επίσης.
Ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης με τους Μαυροσκούφηδες του, όλοι έφιπποι, πιθανόν στα Ιωάννινα, φθινόπωρο του 1944.
Ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης με τα στελέχη του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ποζάρουν στην έδρα του ΓΣ.
Πορεία ανταρτών μέσα στο χιόνι, μετά από μάχη με του Γερμανούς. Κουβαλάνε τραυματισμένους συντρόφους τους. Οταν ο ένας πεθαίνει, τον θάβουν στο χιόνι, χειμώνας 1943-1944.
Αντάρτες έπειτα από πορεία φτάνουν σε ορεινό χωριό, όπου οι γυναίκες του χωριού τους κερνούν και τους φιλεύουν.
Σκηνοθετημένη μάχη-ναυμαχία του ΕΛΑΝ. Οι Γερμανοί “ηθοποιοί” είναι πραγματικοί αιχμάλωτοι, που μάλιστα, μη γνωρίζοντας για τη σκηνοθεσία, νόμιζαν ότι οι ΕΛΑΝίτες επρόκειτο να τους εξοντώσουν.
Θεατρική παράσταση από ερασιτέχνες ηθοποιούς των πολιτιστικών ομάδων των ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ στην πλατεία του χωριού. Παρακολουθούν αξιωματικοί και οπλίτες του ΕΛΑΣ, και όλος ο πληθυσμός του χωριού, που μάλλον βλέπει για πρώτη φορά θέατρο.
Σκηνές απελευθέρωσης άγνωστο ποιας πόλης ακριβώς.της Πάτρας.
Παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ, μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Διακρίνονται και Βρετανοί ένστολοι που επιτηρούν την παράδοση των όπλων.
Στο κλείσιμο, οι τραγικές σκηνές με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ να κλαίνε την στιγμή που παραδίδουν τα τιμημένα άρματά τους.
Ντοκιμαντέρ της Ρένας Χριστάκη, με τίτλο ‘Οι ζωγράφοι στα βουνά της ελεύθερης Ελλάδας, 1941-1945′, εδώ.
Οι σελίδες και τα ιστολόγια του ερευνητή της φωτογραφίας, Μανώλη Κασιμάτη, από την ‘Πολιτιστική Εταιρεία Φωτογραφίζοντας’, κλικ εδώ ή π.χ. εδώ.
Μάιος 1944, Εδρα ΠΕΕΑ, Αίθουσα συνεδριάσεων – Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός, Σμήναρχος Μίχος και Εθνοσύμβουλοι Πελοποννήσου. Πίσω οι 4+1 πιο σημαντικές σημαίες της εποχής.
Μάιος 1944, Εδρα ΠΕΕΑ, Υπαίθριο τραπέζι: Παπασταματιάδης, Μακρίδης (ή Παπαθεοδωρόπουλος, Εθνοσύμβουλος Πελοποννήσου), Λευτέρης Αποστόλου. Στον τοίχο σύνθημα ‘Ψηφίστε όλοι ΕΑΜ’.
Μάιος 1944. Εξω από το σχολείο κυκλικά: Τσολιάδες, Αντάρτες και παπάδες. Στο πλατύσκαλο ο Ηλείας Γερμανός, ο Σμήναρχος Μίχος και Εθνοσύμβουλοι Πελοποννήσου.
Μάιος 1944, Βίνιανη, Ο γερο-Τσεκούρας ψυχοπατέρας του Αρη Βελουχιώτη μιλάει για τις εκλογές του 1944.
Μάιος 1944, Εδρα ΠΕΕΑ, Κεράσοβο Ευρυτανίας: Υπαίθριο τραπέζι, πιθανόν εορτασμός Πάσχα. Ο Στέφανος Σαράφης όρθιος ομιλητής και σύνθημα ‘Ψηφίστε όλοι ΕΑΜ’
Ευρυτανία Εδρα της ΠΕΕΑ – Αετόπουλα με πανό
Δείτε επίσης παλαιότερα άρθρα με συγκλονιστικές φωτογραφίες και φιλμ
# Αγνωστο σπάνιο φιλμ από τις μέρες της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς, Οκτώβριος 1944
# Σπάνιες φωτογραφίες από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τη ναζιστική Κατοχή, 30 Οκτωβρίου 1944
http://xyzcontagion.wordpress.com/2012/10/30/spanies-foto-uessaloniki-apelef8erosi/
# Οι κινηματογραφιστές του ΕΛΑΣ – Ολα τα φιλμ-ντοκουμέντα
http://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/24/kinimatografistes-elas/
# Μετά 69 χρόνια, η μοναδική ανφάς χαμένη φωτογραφία με το κομμένο κεφάλι του Αρη Βελουχιώτη από τον φανοστάτη της πλατείας στα Τρίκαλα + Βιβλιογραφία http://xyzcontagion.wordpress.com/2014/02/17/
# 1976-2000 – Συλλογή φωτογραφιών από 25 χρόνια διαδηλώσεων και συγκρούσεων με τα ΜΑΤ και με τους «αγανακτισμένους πολίτες»
# Τελικά υπάρχουν δύο ταινίες για “την αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας” στον Εμφύλιο!
http://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/18/telika-yparxoun-dyo-tainies/
# Αρχειακό υλικό – Αιχμάλωτοι του ΔΣΕ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Εθνικού Στρατού
http://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/06/arxeiako-yliko-aixmalotoi-tou-dse/
# Από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ελλάδας, Ιωάννινα, 25 Μαρτίου 1944, όλη η σειρά των 19 φωτογραφιών
http://xyzcontagion.wordpress.com/2013/05/25/ioannina-ebraioi/
# Ντοκιμαντέρ – Η άγνωστη εξέγερση των Ελλήνων Εβραίων στο Αουσβιτς τον Οκτώβριο του 1944
http://xyzcontagion.wordpress.com/2012/05/12/ntokimanter-agnosti-eksegersi-ellines-ebraioi/
# Οι δωσίλογοι δημοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης – 1942: «Αρκετά εβραϊκά όντα έμειναν στον τόπο» – 1943: «Αι ελληνικαί γεννεαί θα εορτάσουν όταν αποκαθαρθή η γάγγραινα με τους κίτρινους αστέρας» (Από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ελλάδας, το “Μαύρο Σάββατο” της 11ης Ιουλίου 1942)
http://xyzcontagion.wordpress.com/2015/01/13/mavro-sabbato/
# Μιχάλης Νικολινάκος – Ο σεμνός ζεν πρεμιέ και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, από το μπλόκο της Κοκκινιάς στη μεγάλη οθόνη
http://xyzcontagion.wordpress.com/2013/08/18/nikolinakos/
# Κουίζ με δέκα άγνωστες σπάνιες φωτογραφίες – Δίνοντας εικόνα στα άγνωστα πρόσωπα γνωστών ιστορικών προσωπικοτήτων
http://xyzcontagion.wordpress.com/2013/02/25/quiz-me-deka-spanies-fotografies/
# Δύο φωτογραφίες, Θεσσαλονίκη, 1947 – Η στιγμή της εκτέλεσης αριστερών καταδικασθέντων εις θάνατον
http://xyzcontagion.wordpress.com/2012/06/27/dyo-fotografies-thessaloniki-1947-ektelesi/
