[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Μια μάλλον άγνωστη φωτογραφία των Χαλυβδόκρανων της ΕΕΕ στη Φλώρινα. Δεξιά, ο αρχηγός τους Γ. Κοσμίδης.
Κάτι πρέπει να συμβαίνει με την ψυχοπαθολογική κατάσταση και την ισορροπία των χρυσαβγιτών, τελευταία. Υπάρχουν πολλά γεγονότα -αδιαμφισβήτητα-, που δεν εξηγούνται με την λογική. Για παράδειγμα, τώρα τελευταία κυκλοφορούν ευρέως στους χρυσαβγίτικους κύκλους κάποιες δοξασίες, ότι λέει ο ‘αγώνας’ τους δεν γίνεται, λέει, εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά ή εναντίον της «αριστερής ηγεμονίας». Αυτοί όλοι, λένε οι χρυσαβγίτες, είναι μαριονέτες, είναι ανδρείκελα και αναλώσιμοι υπάλληλοι. Ο πραγματικός εχθρός, με τον οποίο η ΧΑ συγκρούεται (ή θα συγκρουστεί, τέλος πάντων) είναι οι «παγκόσμιοι εντολοδότες» και οι «σιωνιστές», ο πανάρχαιος εχθρός του Ελληνισμού, κι έτσι από την μια πλευρά (θα) βρίσκονται οι Εβραίοι -αυτό εννοούν- κι από την άλλη ο Αριος χρυσαβγίτικος ελληνικής κοπής εθνικοσοσιαλισμός. Μετράνε, φαίνεται, την σκιά τους παραπάνω απ’ το μπόι τους, και πιστεύουν ότι ήλθε η ώρα να ταχτοποιήσουν τις ονειρώξεις τους σε πλανητικό επίπεδο. Δεν είναι αστείο: Οποιος αντέχει να διαβάζει τέτοιες ανοησίες, θα βρει αρκετούς ημιπαράφρονες στις επίσημες ιστοσελίδες τους και στα επίσημα έντυπά τους που να εκφράζουν τέτοιους ευσεβείς πόθους.
Ολα αυτά ίσως και να οφείλονται σε ένα άλλο παρατηρημένο γεγονός: Οι χρυσαβγίτες επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια ψέματα, σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς εάν στο τέλος τα πιστεύουν κιόλας. Για παράδειγμα ο Κασιδιάρης. Δίνει πρόσφατα μια συνέντευξη σε ένα από αυτά τα περιθωριακά μέσα με τους ανυπόληπτους (αν όχι στημένους και πληρωμένους) -υποτίθεται- ‘δημοσιογράφους’, με τις αβανταδόρικές ερωτήσεις. Τον ρωτάνε για ποιο λόγο δεν βγαίνουν μαζί με τη Λεπέν και γιατί η Λεπέν δεν αναγνωρίζει τη ΧΑ, αφού οι κατευθύνσεις του Εθνικού Μετώπου και της ΧΑ είναι οι ίδιες. Και απαντάει ο εκπρόσωπος Τύπου του τρίτου κόμματος:
«Οχι, θέλω να πω πράγματα που δεν είναι ευρέως γνωστά […] Η Λεπέν επειδή θέλει να κυβερνήσει στη Γαλλία, τηρεί αυτή την πολιτική γραμμή, δηλαδή δημοσίως δεν ανακοινώνει επισήμως ότι υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ των δύο κομμάτων».
(περισσότερα…)
Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής
Αυτό το κείμενο είναι, ουσιαστικά, ο πρόλογος στο επόμενο (τέταρτο) άρθρο της σειράς ‘Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά‘ με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘, που μπορεί να διαβαστεί σε τμήματα (‘Σκηνές’) αρχίζοντας από την ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)’.
[Σ.Σ: Στο μεταξύ, μπορείτε να δείτε και την παρουσίαση εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘].
Και ο πρόλογος αυτός φιλοδοξεί να απαντήσει σε δυο στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους ερωτήσεις:
– Ενας αιώνας φασιστικές οργανώσεις: Πως τοποθετείται η ναζιστική συμμορία στο timeline της γενεαλογίας της ελληνικής ακροδεξιάς;
– Και πως συνέβη τελικά να εκτιναχτεί σε τέτοιο βαθμό και να φτάσει να έχει κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια;
Τα θύματα επιθέσεων της Χρυσής Αυγής για το διάστημα 2011-2013, μέχρι τον Παύλο Φύσσα. Το γραφικό από την Εφημερίδα των Συντακτών
Φοβόμαστε πως αυτές οι δύο ερωτήσεις δεν είναι ανεξάρτητες η μία απ’ την άλλη, και συνεπώς, δεν είναι εφικτό να απαντηθούν αυτόνομα.
Ας προσπαθήσουμε ένα σχέδιο απάντησης:
# Πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι η μελέτη της ελληνικής ακροδεξιάς στην υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν έχει φτάσει σε ικανοποιητικά επίπεδα και δεν έχουν απαντηθεί τα ιστορικά ερωτήματα με σχετικά ολοκληρωμένο τρόπο. Ή αλλιώς, υπάρχουν πολλά κενά στην σχετική αφήγηση.
Η οποία απαντάται συνήθως με ένα σχήμα που σε γενικές γραμμές μοιάζει κάπως έτσι:
Επίστρατοι ——> Τρία Εψιλον ——> Καθεστώς 4ης Αυγούστου ——> Τάγματα Ασφαλείας ——> Χούντα ——> ‘Τρίτο κύμα’ ακροδεξιάς με Καρατζαφέρη, και τώρα με την χιτλερική, ναζιστική, εθνικοσοσιαλιστική εγκληματική οργάνωση ΧΑ
# Δεν θα διαφωνήσουμε. Απλά θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε -με τις μικρές μας δυνάμεις και όπου αυτό είναι εφικτό- κάποια κενά. Από την δεκαετία του 1910 και μετά, πράγματι, μπορούμε να μιλάμε για φασιστικές οργανώσεις, και μάλιστα μαζικές. Ολοι αρχίζουν από τους Επίστρατους.
Κατόπιν, κάθε δεκαετία (λίγο-πολύ) έχει τα δικά της οργανωμένα φασιστικά μορφώματα:
# Στις δεκαετίες του 1920 (προς τα τέλη) και 1930, έχουμε τα ‘Τρία Εψιλον‘ (Χαλυβδόκρανοι, ΕΕΕ, 3Ε) και διάφορα άλλα μικρά φασιστικά/εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα, κομματίδια και οργανώσεις, πολλά εκ των οποίων απαριθμούνται στο βιβλίο ενός στελέχους των κομμάτων αυτών, του Π. Ι. Στεριώτη, με τίτλο ‘Προσπάθειαι άξιαι τιμής – Τα φασιστικά κινήματα στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου’, στα βιβλία ενός Ιάκωβου Χονδροματίδη, αλλά -κυρίως- στην πολύ προσεγμένη δουλειά που μπορεί να βρει κανείς σε μικρά εναλλακτικά βιβλιοπωλεία με τίτλο ‘Σπουδές στο Γαλανόμαυρο, Ο Ελληνικός Φασισμός στο Μεσοπόλεμο Περί της Ιστορίας του Φασισμού και της σημερινής της χρήσης‘, εκδόσεις Antifascripta, 2013.
(περισσότερα…)
Κλέων Ι. 16 Μαΐου 2014
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
Ακροδεξιά,
Δωσίλογοι,
Εμφύλιος,
Επικαιρότητα,
Ιστορία,
Κατοχή,
Μακεδονικό,
Μεσοπόλεμος,
Μεταπολίτευση,
Μετεμφυλιακή Ελλάδα 1950-1967,
Ντοκουμέντα,
Σκελετοί στη ντουλάπα,
Χούντα,
Κάποιες λίγες σκέψεις, που γράφτηκαν σε σχόλιο σε μια άλλη σχετική συζήτηση, εδώ, για τις οποίες θεωρήσαμε σκόπιμο να υπάρχουν σε ξεχωριστή ανάρτηση, ίσως για να μπορέσουν να χρησιμεύσουν ως παραπομπή/ές.
Το παράδοξο της ανοχής του Καρλ Πόππερ (Karl Popper)
(περισσότερα…)
Στην προσπάθεια του ιστολογίου να παρουσιάζει άγνωστες ιστορίες και πρωτότυπο υλικό, εγκαινιάζουμε σήμερα, με μεγάλη μας χαρά, τη συνεργασία μας με έναν καταπληκτικό ερευνητή, τον φίλο Γιώργο Βραζιτούλη από το Βερολίνο (Περισσότερα για τον Γιώργο Βραζιτούλη στο τέλος του παρόντος κειμένου). Στην πρώτη του συνεργασία με το ιστολόγιό μας, φέρνει στο φως για πρώτη φορά άγνωστα μέχρι σήμερα γεγονότα από την εποχή του Εμφύλιου: Τις επισκέψεις ελληνικών αντιπροσωπειών του ΔΣΕ στο Ανατολικό Βερολίνο και σε άλλες πόλεις της (τότε) Ανατολικής Γερμανίας το 1949 (η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ιδρύθηκε μερικούς μήνες αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου 1949). Στις 19+2 σπάνιες φωτογραφίες από τα γερμανικά κρατικά αρχεία εμφανίζονται πρόσωπα της μεταπολεμικής ιστορίας της Ελλάδας (Γρηγόρης Φαράκος, Πέτρος Κόκκαλης κ.ά.), αλλά και απλοί (“άγνωστοι”) μαχητές του ΔΣΕ. Η επίσκεψη πραγματοποιείται, ενώ το Δυτικό Βερολίνο βιώνει τον ιστορικό αποκλεισμό του και οι έλληνες αντάρτες εξαπολύουν την τελευταία και καθοριστική επίθεσή τους.
Ο λόγος στον Γιώργο Βραζιτούλη:
Στρατηγοί και αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού στην Ανατολική Γερμανία, 1949
Του Γιώργου Μ. Βραζιτούλη, Βερολίνο
[Επεξεργασμένη αναδημοσίευση του ειδικού αφιερώματος από την εφημερίδα Ηπειρωτικός Αγών, από την 10η Ιουνίου 2010]
Από την κεντρική εκδήλωση στη Κρατική Όπερα του Βερολίνου (30.1.1949). (Από αριστερά προς τα δεξιά): Σικαβίτσας, Υποστράτηγος Λάμπρος (Κανακαρίδης), Πέτρος Κόκκαλης, Ερνστ Κρίγκερ (γεν. γραμματέας της Επιτροπής Βοήθειας στη Δημοκρατική Ελλάδα), Αντιστράτηγος Κικίτσας (Πρωτόπαππας). Πίσω τους η χορωδία του FDJ.
Τον Ιανουάριο του 1949 μια ελληνική αντιπροσωπεία καταφθάνει στο ανατολικό Βερολίνο και γίνεται δεκτή με τιμές από την γερμανική ηγεσία της τότε Σοβιετικής Ζώνης Κατοχής (η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ιδρύθηκε μερικούς μήνες αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου 1949). Η αντιπροσωπεία αυτή αποτελείται από τον γιατρό Πέτρο Κόκκαλη, Υπουργό Παιδείας και Υγιεινής της λεγόμενης Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Ελλάδας, τον αντιστράτηγο του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας (ΔΣΕ) Κικίτσα (Σαράντη Πρωτόπαπα), τον υποστράτηγο Λάμπρο (Νίκο Κανακαρίδη) και τον δάσκαλο Αντώνη (Αντον) Σικαβίτσα, με την ιδιότητα του μέλους του κεντρικού συμβουλίου της μακεδονικής οργάνωσης ‘Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο’ (ΝΟΦ), που αγωνίζονταν στις γραμμές του ΔΣΕ.
Σκοπός της επίσκεψης αυτής είναι η τόνωση της βοήθειας, που παρείχε το ανατολικογερμανικό κομμουνιστικό κόμμα SED προς τον ΔΣΕ, μέσω μιας διαφημιστικής εκστρατείας για τον αγώνα των ανταρτών στα ελληνικά βουνά. Την αντιπροσωπεία συνόδευε σε όλη την διάρκεια της παραμονής της στη χώρα, στις διάφορες περιοδείες και εκδηλώσεις, ο δημοσιογράφος Θανάσης Γεωργίου, ο οποίος είχε σταλθεί εκεί μερικές μέρες νωρίτερα από το Γράμμο, όπου υπηρετούσε. (Μαζί με τον συγγραφέα Δημήτρη Χατζή και άλλους διανοούμενους, όπως ο Μάνος Ζαχαρίας, ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο Αλέξης Πάρνης, ο Τάκης Αδάμος, ο Παρίσης Αγγελίδης, ο Σπύρος Μονδάνος κ.α., αποτελούσαν το δημοσιογραφικό επιτελείο του ΔΣΕ). Ο Θανάσης Γεωργίου, ο οποίος ζει σήμερα (Φεβρουάριος 2013) 98ετής στο Βερολίνο, ήταν τότε και για τα δυο επόμενα χρόνια, ο άτυπος εκπρόσωπος του ΚΚΕ στην Ανατολική Γερμανία.
(περισσότερα…)
Τι σημαίνει ‘ΛΟΖΑ’;
«’ΛΟΖΑ’ σημαίνει ‘κληματαριά’ στα μακεδονικά.’ΛΟΖΑ’, επίσης, είναι το όνομα ενός περιοδικού που εκδίδεται στην Ελλάδα, από εθνικά Μακεδόνες, με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων».
ΛΟΖΑ, το λογότυπο
Είχαμε ανεβάσει, για ιστορικούς λόγους, τα 5 πρώτα τεύχη του περιοδικού, κλικ εδώ, αλλά σήμερα, με τη βοήθεια και πάλι του γνωστού διαδικτυακού μας φίλου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανεβάσουμε, για ιστορικούς λόγους, όπως είπαμε, όλα τα τεύχη, και τα 18 του περιοδικού ‘ΛΟΖΑ’ (ή ‘Μακεδονικό Ενημερωτικό Δελτίο’, όπως λεγόταν όταν πρωτοξεκίνησε), από το πρώτο του Ιανουαρίου του 2000 ως το τελευταίο 18ο τεύχος του Οκτωβρίου του 2011, συν το μοναδικό τεύχος της ‘ΒΙΕΝΑ ΛΟΖΑ’.
Ακολουθεί κατάλογος με τα links όλων των τευχών του περιοδικού ЛОЗА (περισσότερα…)
Β.Μ. 13 Ιουλίου 2012
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
Επικαιρότητα,
Καταστολή,
Κοινωνικά κινήματα,
Μακεδονικό,
Μειονότητες,
ΜΜΕ + Δημοσιογράφοι,
Ντοκουμέντα,
Περιοδικά,
Σπάνιες εκδόσεις,
Τέχνες και πολιτισμός,
Μέχρι στιγμής, έχοντας ξεκινήσει την ψηφιοποίηση όλων των τευχών του περιοδικού “ΛΟΖΑ” (ή “Μακεδονικό Ενημερωτικό Δελτίο“, όπως λεγόταν τότε που πρωτοξεκίνησε), έχουμε αναρτήσει:
Γράφαμε τότε:
«“ΛΟΖΑ” σημαίνει “κληματαριά” στα μακεδονικά. “ΛΟΖΑ”, επίσης, είναι το όνομα ενός περιοδικού που εκδίδεται στην Ελλάδα, από εθνικά Μακεδόνες, με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων».
Σήμερα, με τη βοήθεια και πάλι του γνωστού διαδικτυακού μας φίλου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανεβάσουμε, για ιστορικούς λόγους, και το πέμπτο τεύχος του περιοδικού, από τον Δεκέμβριο του 2001.
Μπορείτε να το διαβάσετε ή/και να το “κατεβάσετε” στον σκληρό σας δίσκο, εδώ παρακάτω: Continue Reading →
Β.Μ. 6 Ιουνίου 2011
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
Επικαιρότητα,
Καταστολή,
Κοινωνικά κινήματα,
Μακεδονικό,
Μειονότητες,
ΜΜΕ + Δημοσιογράφοι,
Ντοκουμέντα,
Περιοδικά,
Σπάνιες εκδόσεις,
Τέχνες και πολιτισμός,
Από την ιστοσελίδα του “Ιού”: Πρόκειται για ένα πολιτικο παρασκήνιο από την Αντα Ψαρρά, το οποίο, σύμφωνα με την ιστοσελίδα, δεν χώρεσε στην ύλη της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία”, μετά και από την κατάργηση της στήλης του “Ιού”.
Πρόκειται για το θέμα που (μάλλον πρώτο) έθιξε το ιστολόγιό μας, στις 09 Μαΐου 2011, με τίτλο “Εθνομηδενιστές μαθηματικοί προτρέπουν τους μαθητές να συμπληρώσουν εθνομηδενιστικά ραβδογράμματα”
http://www.iospress.gr/texts_2011/20110523.htm
Ιστορία μου αμαρτία μου
της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ
Το επίμαχο κείμενο στο βιβλίο Μαθηματικών. Λέγαμε τότε: «Εθνομηδενιστές μαθηματικοί προτρέπουν τα παιδιά να συμπληρώσουν εθνομηδενιστικό ραβδόγραμμα»
“Μαύρη προπαγάνδα υπέρ λαθρομεταναστών” ανακάλυψε το “Πρώτο Θέμα” του τηλεπαρουσιαστή Θέμου Αναστασιάδη με αφορμή -αυτή τη φορά- το βιβλίο μαθηματικών της έκτης δημοτικού. Δεν διστάζει μάλιστα ο συντάκτης του άρθρου να χαρακτηρίσει μέθοδο Γκέμπελς το ερώτημα του βιβλίου για το ποια ήταν η πολυπληθέστερη κοινότητα της Θεσσαλονίκης πριν από 100 χρόνια. Βάζοντας την ιστορική αλήθεια στο απόσπασμα υποδεικνύει στους συντάκτες του βιβλίου άλλο ερώτημα που να έχει οπωσδήποτε σαν απάντηση τους Ελληνες και όχι τους Εβραίους που συμπτωματικά ήταν η πρώτη σε πληθυσμό κοινότητα της Θεσσαλονίκης πριν από 100 χρόνια. Προχωράει μάλιστα παρακάτω διαφωνώντας με την αναγκαιότητα να οριστεί η ξενοφοβία σαν κάτι αρνητικό και ξένο με την ελληνική κουλτούρα. Διαφεύγει ίσως στον αγανακτισμένο υπερέλληνα το ότι αν ζούσε ο Γκέμπελς θα έφτιαχνε σίγουρα το βιβλίο του με βάση τις υποδείξεις του Πρώτου Θέματος μια και δεν… συμπαθούσε και πολύ τους Εβραίους. Continue Reading →
Μέχρι στιγμής, έχοντας ξεκινήσει την ψηφιοποίηση όλων των τευχών του περιοδικού “ΛΟΖΑ” (ή “Μακεδονικό Ενημερωτικό Δελτίο“, όπως λεγόταν τότε που πρωτοξεκίνησε), έχουμε αναρτήσει:
Γράφαμε τότε:
«“ΛΟΖΑ” σημαίνει “κληματαριά” στα μακεδονικά. “ΛΟΖΑ”, επίσης, είναι το όνομα ενός περιοδικού που εκδίδεται στην Ελλάδα, από εθνικά Μακεδόνες, με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων».
Σήμερα, με τη βοήθεια και πάλι του γνωστού διαδικτυακού μας φίλου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανεβάσουμε, για ιστορικούς λόγους, και το τέταρτο τεύχος του περιοδικού, από τον Ιούνιο του 2001.
Μπορείτε να το διαβάσετε ή/και να το “κατεβάσετε” στον σκληρό σας δίσκο, εδώ παρακάτω: Continue Reading →
Κλέων Ι. 11 Μαΐου 2011
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
Επικαιρότητα,
Καταστολή,
Κοινωνικά κινήματα,
Μακεδονικό,
Μειονότητες,
ΜΜΕ + Δημοσιογράφοι,
Ντοκουμέντα,
Περιοδικά,
Σπάνιες εκδόσεις,
Τέχνες και πολιτισμός,
Λίγο πριν το 2010 δώσει τη θέση του στο 2011, στις 18 Δεκεμβρίου, ο Аргир Ковачев-Αργκιρ Κοβάτσσεβ (Αργύρης Κοβάτσης–Δημητρίου), άφησε την τελευταία του πνοή στα 92 του χρόνια. Γεννήθηκε στις 21 του Μάη 1918 στο χωριό Зралци-Ζράλτσι-Αμπελόκηποι Καστοριάς, από τους γονείς Τάνας και Γιάννα. Το επώνυμο Δημητρίου του το επέβαλε το καθεστώς Μεταξά, όταν το 1936, εκτεταμένα άλλαζε τα «μακεδονοφανή», ήδη από νωρίτερα ελληνοποιημένα επώνυμα. Ο Άργκιρ ήταν πνεύμα ανήσυχο και αμέσως άρχισε τον αγώνα εναντίων των φασιστικών δυνάμεων κατα τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Μετά το τέλος του πολέμου αυτού και την έναρξη του Εμφυλίου πολέμου, εντάχθηκε στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού, όπου πολέμησε μέχρι το τέλος με το βαθμό του Ταγματάρχη.
Ο Αργύρης Κοβάτσης τη δεκαετία του 1940 και ΄τη δεκαετία του 1990.
Μετά τη ήττα του ΔΣΕ,αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στην Πολωνία, όπου με την σύζυγό του Ελένη, απέκτησαν τέσσερα παιδιά και μετέπειτα εγκαταστάθηκαν στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Πολλά χρόνια αργότερα, κατάφερε μετά από πολλές δυσκολίες να επαναπατριστεί και να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στα πατρικά του εδάφη, για τα οποία τόσο σκληρά αγωνίστηκε. Λίγους μήνες πριν το θάνατό του, εξέδωσε τα απομνημονεύματά του, με το βιβλίο ‘Ο Ατίθασος Ταγματάρχης‘.
(Πηγή: NovaZora.gr)
Εδώ μπορείτε να δείτε το ‘Ατομικό Βιβλιάριο Αξιωματικού του ΔΣΕ’ του Αργύρη Κοβάτση: (περισσότερα…)
Β.Μ. 1 Μαΐου 2011
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
ΔΣΕ,
Εθνική Αντίσταση,
Εις μνήμην,
Ελληνοϊταλικός πόλεμος 1940-1941,
Εμφύλιος,
Επικαιρότητα,
Ιστορία,
Κατοχή,
Μακεδονικό,
Μειονότητες,
Μεσοπόλεμος,
Μετεμφυλιακή Ελλάδα 1950-1967,
Ντοκουμέντα,
Σπάνιες εκδόσεις,
Πριν λίγο καιρό, είχαμε ανεβάσει το πρώτο τεύχος (Ιανουάριος 2000) και το δεύτερο τεύχος (Αύγουστος 2000) του περιοδικού “ΛΟΖΑ” (ή “Μακεδονικό Ενημερωτικό Δελτίο“, όπως λεγόταν τότε που πρωτοξεκίνησε, το 2000, κλικ εδώ και εδώ.
Γράφαμε τότε:
«“ΛΟΖΑ” σημαίνει “κληματαριά” στα μακεδονικά. “ΛΟΖΑ”, επίσης, είναι το όνομα ενός περιοδικού που εκδίδεται στην Ελλάδα, από εθνικά Μακεδόνες, με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων».
Σήμερα, με τη βοήθεια και πάλι του γνωστού διαδικτυακού μας φίλου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανεβάσουμε, για ιστορικούς λόγους, και το τρίτο τεύχος του περιοδικού, από τον Ιανουάριο του 2001.
Μπορείτε να το διαβάσετε ή/και να το “κατεβάσετε” στον σκληρό σας δίσκο, εδώ παρακάτω:
[scribd id=52663257 key=key-v06kyjljo4npbuv7p6i mode=list]
Β.Μ. 13 Απριλίου 2011
Το άρθρο ανήκει στις κατηγορίες:
Επικαιρότητα,
Καταστολή,
Κοινωνικά κινήματα,
Μακεδονικό,
Μειονότητες,
ΜΜΕ + Δημοσιογράφοι,
Ντοκουμέντα,
Περιοδικά,
Σπάνιες εκδόσεις,
Τέχνες και πολιτισμός,
