Β.Μ. | 31 Δεκεμβρίου 2013
Το 2013 στο ιστολόγιό μας (2013 in review) + Τα 20 πιο δημοφιλή άρθρα του 2013
Μερικά στατιστικά για τη φετινή χρονιά, το 2013, όπως τα παρουσιάζει η WordPress:
The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2013 annual report for this blog.
Ενα απόσπασμα:
The Louvre Museum has 8.5 million visitors per year. This blog was viewed about 380,000 times in 2013. If it were an exhibit at the Louvre Museum, it would take about 16 days for that many people to see it.
Κλικ εδώ για την πλήρη παρουσίαση (έχει πλάκα!!!)
Για το περσινό, κλικ εδώ.
Κι εδώ το αντίστοιχο του 2011, κλικ εδώ!!!
laskaratos
31 Δεκεμβρίου 2013 - 19:20
Εύχομαι να συνεχιστεί και το 2014 η τόσο χρήσιμη, σοβαρή και καρποφόρα αρθογραφία σας, που σε μεγάλο μέρος της αποτελεί πραγματικό ντοκουμέντο, πηγή στοιχειοθέτησης δικών μας άρθρων και σημείο αναφοράς.
Βασιλική Μετατρούλου
31 Δεκεμβρίου 2013 - 19:30
Σ’ ευχαριστούμε θερμά, φίλε Λασκαράτε!!!
Γνωρίζεις ότι η εκτίμηση και τα αισθήματα είναι αμοιβαία -το ίδιο που έγραψες εσύ, ακριβώς, αποτελεί και δική μας σκέψη για σένα.
🙂
Για να δούμε τι θα βγάλει και ετούτη η χρονιά τώρα εδώ, που έρχεται …
sppetro
31 Δεκεμβρίου 2013 - 22:14
έχω ξαναγράψει για την μεγάλη προσφορά σας στη διαδικτυακή πέρα για πέρα ωφέλιμη και άρτια αρθρογραφία σας, με την ευκαιρί αναρτήσεών σας και στο Φ/Β. Πολλές φορές στο σύνολο τους αρθρα και σχολιασμοί αποτελούν πολύτιμες πηγές γνώσης, υπενθύμισης και αφύπνισης. Σας ευχαριστούμε. δΔεν μπορούν, ωστόσο, οι μεγαλύτεροι να μην θυμούνται πως κι άλλες φορές η μαμμή ιστορία ξεγέννησε τέρατα. Γιαυτό μαζι με αγωνιστικές, ανατρεπτικές ευχές, μια αχτίδα μνήμης με τη βοήθεια του Γ. Θεοτοκά:
από τα Τετράδια Ημερολογίου του Γιώργου Θεοτοκά:
22 Νοεμβρίου 1941
Το θέαμα ανθρώπων που πέφτουν στο δρόμο από την πείνα έχει γίνει κάτι απλό, καθημερινό. Μερικοί στέκουνται, προσπαθούν να βοηθήσουν με κάτι φαγώσιμα ή με λίγα χρήματα, ξέροντας πόσο ασήμαντη είναι η βοήθειά τους. Οι περισσότεροι κάνουν πως δε βλέπουν. Με τι εκπληκτική ευκολία γίναμε αναίσθητοι!
Σε ορισμένες στιγμές νιώθω τόση ντροπή, σα να ήμουνα εγώ ο υπεύθυνος για ό,τι συμβαίνει.
4 Δεκεμβρίου 1941
Χειμώνας δυνατός και πρόωρος.
Η πείνα έχει απλώσει τη φοβερή σκιά της παντού.
Η Αθήνα γίνεται ένας τόπος φρίκης.
Στην οδό Κηφισίας, στην οδό Σταδίου, στην οδό Πανεπιστημίου άνθρωποι πέφτουν αναίσθητοι από την πείνα.
Το κάρο που κουβαλά τους πεθαμένους.
Dimitrios
5 Ιανουαρίου 2014 - 00:40
Χαίρομαι, που σας ανακάλυψα, αν και κάπως καθυστερημένα. Πολύ σημαντική η προσφορά σας στους “αναγνώστες” της αρθρογραφίας σας. Σας εύχομαι υγεία και πολύ κουράγιο για τη νέα χρονιά.
Βασιλική Μετατρούλου
5 Ιανουαρίου 2014 - 01:00
@3
Ευχαριστούμε, Σπύρο, νάσαι καλά. Το βιβλίο του Θεοτοκά, αν και νιώθω να το ξέρω, αφού έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σε παραπομπές κ.λπ. και γνωρίζω σχεδόν απ’ έξω κάποια αποσπάσματα (όπως εκεί που περιγράφει τις δυο διαφορετικές πορείες μετά την Απελευθέρωση, τη μια μέρα του ΕΑΜ και του λαού, και την άλλη των δεξιών οργανώσεων και των αστών), δυστυχώς δεν μπόρεσα να το διαβάσω ακόμα.
Αν θυμάμαι καλά, είναι και η τιμή του απαγορευτική, καθώς είναι και ογκώδες και πολυσέλιδο.
@4
Επίσης, σ’ ευχαριστούμε, θα τα χρειαστούμε όλα αυτά που λες!!!