Το Υπουργείο Υγείας περικόπτει εν κρυπτώ το πενιχρό επίδομα-ψίχουλο στους θεραπευόμενους πρώην χρήστες ναρκωτικών, αλλοιώνοντας αντιεπιστημονικά επίσημο εγχειρίδιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας

Το κείμενο αυτό, το ρεπορτάζ θα λέγαμε καλύτερα, προέρχεται από μέλη του Συλλόγου Θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ.
Μπορείτε να βρείτε τα μέλη του Συλλόγου στο ιστολόγιο “Θεραπευόμενοι ΟΚΑΝΑ”, και στο ημέηλ okanatherapevomenoigr at gmail.com

Εμείς το δημοσιεύουμε με μεγάλη χαρά, και καλούμε όλους τους επισκέπτες του ιστολογίου μας να το διαδώσουν όπου και όπως μπορούν, μήπως και σταματήσει η αδικία αυτή.

*****************************************************

Με μια πρωτοφανή αντιεπιστημονική γραφειοκρατική κίνηση, με κύριο χαρακτηριστικό της την απανθρωπιά και την αδιαφορία, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης προχώρησε, εν κρυπτώ και στα μουλωχτά, στην περικοπή της πενιχρής οικονομικής ενίσχυσης-ψίχουλο που λάμβαναν οι θεραπευόμενοι πρώην χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Και το πέτυχε αυτό, ουσιαστικά αλλοιώνοντας (ή παραποιώντας, αν θέλετε) το επίσημο εγχειρίδιο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας που είναι γνωστό στους γιατρούς των Επιτροπών Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) με τον τίτλο “Διεθνής στατιστική ταξινόμηση νόσων και συναφών προβλημάτων υγείας ICD-10 (Δέκατη αναθεώρηση 2008)”, στο οποίο καθορίζονται τα ποσοστά αναπηρίας που αντιστοιχούν σε κάθε πάθηση ή ασθένεια.

Η ιστορία αυτή, στην Ελλάδα των Μνημονίων και της ολοκληρωτικής καταστροφής του φερόμενου “Κράτους Πρόνοιας”, με θύματα αυτή τη φορά τα λίγα παιδιά που είχαν την τύχη να βρουν μια θέση στα προγράμματα απεξάρτησης (π.χ. ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ, κ.λπ) έχει ως εξής:

Η εξάρτηση από ψυχοτρόπες ουσίες (ναρκωτικά) λογίζεται ως ασθένεια, σύμφωνα με το εγχειρίδιο “Διεθνής στατιστική ταξινόμηση νόσων και συναφών προβλημάτων υγείας ICD-10 (Δέκατη αναθεώρηση 2008)” (ελληνική έκδοση από Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Γενεύη + Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αθήνα + Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, Αθήνα), όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω εδάφιο που φωτοτυπήσαμε από το εγχειρίδιο αυτό.

Σελίδα 41 από την έκδοση ΠΟΥ & Υπουργείου Υγείας, Διεθνής στατιστική ταξινόμηση νόσων και συναφών προβλημάτων υγείας ICD-10, Δέκατη αναθεώρηση, 2008

Και είναι, μάλιστα, μια πολύ σκληρή ασθένεια, που συνοδεύεται σχεδόν πάντα από καταστρεμμένη υγεία και από μύριες όσες άλλες ασθένειες (ηπατίτιδες, κακό κυκλοφοριακό σύστημα, αποστήματα κ.λπ).

Τα λίγα παιδιά που είχαν την τύχη να εισαχθούν στα προγράμματα απεξάρτησης, για να μπορέσουν να αφήσουν πίσω τους τον κόσμο των ναρκωτικών και κυρίως της ηρωίνης, πρέπει (είναι επιβεβλημένο) να παρευρίσκονται σε καθημερινή βάση στις εγκαταστάσεις των προγραμμάτων, και φυσικά, είναι αδύνατον να ασκήσουν κάποιο επάγγελμα, τουλάχιστον στις πρώτες φάσεις της απεξάρτησης, πριν την “επανένταξη”.
Ετσι, η ελληνική Πολιτεία, σοφά ποιώντας, είχε καθιερώσει τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, μία μικρή οικονομική ενίσχυση για τους θεραπευόμενους, της τάξης του κατώτατου προνοιακού επιδόματος για τα ΑμΕΑ με ποσοστό αναπηρίας 67%, δηλαδή 313 ευρώ το μήνα (που όπως λέγται, τώρα με τα νέα μέτρα θα “διορθωθεί” στα επίπεδα του 2008, δηλαδή θα μειωθεί στα 250 ευρώ, ίσως και στα 200).
Φυσικά, λαμβάνονταν υπόψη και άλλα δεδομένα, όπως το εισόδημα του ενδιαφερόμενου, η οικογενειακή κατάσταση κ.λπ.
Η διαδικασία ήταν ως εξής,
Ο ΟΚΑΝΑ δίνει μια βεβαίωση συμμετοχής στο πρόγραμμα (μαζί με αποτελέσματα αιματολογικών εξετάσεων, όπου αναφέρεται και τυχόν ύπαρξη ηπατίτιδων).
Ο θεραπευόμενος πηγαίνει στην επιτροπή της Νομαρχίας με τους γιατρούς, που καθορίζει το ποσοστό αναπηρίας (τώρα είναι ΚΕΠΑ=Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας).
Οταν βγει η απόφαση, που πάντοτε ήταν “πάνω από 67%”, ο ενδιαφερόμενος πηγαίνει στην Πρόνοια και βγάζει Βιβλιάριο Απορίας.
Κατόπιν, με το Βιβλιάριο και με την Απόφαση (συν κάποια άλλα χαρτιά για εισόδημα κ.λπ) κάνει αίτηση στην ίδια Διεύθυνση Πρόνοιας και αυτή εγκρίνει για 12 μήνες μάξιμουμ την καταβολή των 620 ευρώ το δίμηνο (που ποτέ δεν ήταν 12 ολόκληροι μήνες, διότι πάντοτε μεσολαβούσαν 3-4 μήνες από την ημέρα έκδοσης του Πιστοποιητικού Αναπηρίας μέχρι την ημέρα έγκρισης της καταβολής του επιδόματος).

Ολα αυτά ίσχυαν μέχρι τον περασμένο Μάιο (του 2012). Μέχρι τον Μάιο του 2012, και για όλα τα τελευταία 15 περασμένα χρόνια, βρίσκονταν σε ισχύ ο “Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας”, δηλαδή ένας κατάλογος 200++ σελίδων με όλες τις παθήσεις και τα αντίστοιχα ποσοστά αναπηρίας.
Βλέπουμε στην προτελευταία σχετική υπουργική απόφαση (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης ο Γεώργιος Κουτρουμάνης), στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ΦΕΚ 2611 με ημερομηνία 08/11/2011 (Αριθμ Φ. 11321/οικ 26012/1718/31.10.2011), στο τμήμα “Ψυχικές διαταραχές”, στο λήμμα “Εξάρτηση”, ο πίνακας πράγματι δίνει ποσοστό 35-67% και “Πρόγνωση δυνητικά κακή”.

ΦΕΚ 2611, 2011-11-08, Ενιαίος πίνακας προσδιορισμού ποσοστού αναπηρίας, Σελίδα 38167, Λήμμα Εξάρτηση

Ομως, τον Μάιο του 2012, ο πίνακας αυτός αναθεωρήθηκε, εν κρυπτώ και στα μουλωχτά. Και χωρίς καμία εξήγηση ή επιστημονική τεκμηρίωση, η “Εξάρτηση” δίνει πλέον ποσοστό αναπηρίας 25-35% και μόνον. Είναι το ΦΕΚ 1506, με ημερομηνία 04 Μαΐου 2012 (Αριθμ Φ 11321/οικ 10219/688), που υπογράφεται από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γεώργιο Κουτρουμάνη και τον Υπουργό Οικονομικών Φίλιππο Σαχινίδη.
Μπορείτε να δείτε μάλιστα στη φωτοτυπία που παραθέτουμε την διαφορετική γραμματοσειρά (εκεί που λέει Π.Α. 25-35%), σαν να έγινε διόρθωση επάνω σε φωτοτυπία με τη χρήση μπλάνκο.

ΦΕΚ 1506, 2012-05-04, Ενιαίος πίνακας προσδιορισμού ποσοστού αναπηρίας, Σελίδα 23413, Λήμμα Εξάρτηση.
Προσοχή στη διαφορετική γραμματοσειρά.

Με ποσοστό αναπηρίας 35%, ασφαλώς δεν δίνεται κανένα επίδομα, και με αυτόν τον τρόπο, τους τελευταίους μήνες πολλά μέλη των προγραμμάτων απεξάρτησης έχουν χάσει το πενιχρό επίδομα, και μάλλον έχει ανοίξει ο δρόμος ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ για να το χάσουν ΟΛΟΙ. Οι γιατροί, από την άλλη πλευρά, που στελεχώνουν τις Επιτροπές Πιστοποίησης Αναπηρίας, όντας προφανώς καλυμμένοι από το άθλιο νομοθετικό μέτρο, απορρίπτουν ουσιαστικά τις αιτήσεις των πρώην χρηστών, και μάλιστα, έχουν έλθει εις γνώση μας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες οι γιατροί κάνουν στους υπό κρίση θεραπευόμενους περίεργες ερωτήσεις, που δεν δικαιολογούνται και που δεν έχουν άμεση σχέση με το θέμα, (που είναι εάν ο άλλος μπορεί να δουλέψει ή εάν είναι ανίκανος για εργασία). Επίσης, κάτι πολύ σχετικό είναι το εξής: Σε όλες τις επιτροπές που βγάζουν ποσοστά αναπηρίας, δόθηκε εγκύκλιος που λέει ότι οι γιατροί “πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ του ασθενούς“. Μιλάμε για όλους τους ανάπηρους τώρα, όχι μόνο για τους χρήστες. Με λίγα λόγια, είναι απολύτως στο χέρι του γιατρού τι ποσοστό θα δώσει, ανάλογα πως θα του φανεί  ο υπό εξέταση. Δηλαδή, για να είμαστε ακριβείς, πάντα ήταν στο χέρι του γιατρού αλλά τώρα έχει μεγαλύτερη ευχέρεια να αποκλείσει όσον κόσμο θέλει (ή όσον κόσμο του πούνε).

Ομως, για τι ποσό μιλάμε;;;
Τα μέλη των προγραμμάτων του ΟΚΑΝΑ υπολογίζονται πανελλαδικά σε 7.500 περίπου. Συν κάποιες εκατοντάδες στα “στεγνά προγράμματα”, ας πούμε το πολύ 9.000 πρώην χρήστες. Ομως δεν είναι όλοι δικαιούχοι του επιδόματος, είναι πολύ λιγότεροι, διότι άλλοι έχουν εισοδήματα από αλλού, άλλοι δεν είναι καν ασφαλισμένοι στην Πρόνοια, άλλοι δεν έχουν κάνει τις διαδικασίες κ.λπ. Επί 313 ευρώ το μήνα, επί 10 μήνες, προκύπτει ένα ποσό στην χειρότερη (για το κράτος) περίπτωση γύρω στα 20.000.000 ευρώ (είκοσι εκατομμύρια).
Για ένα τέτοιο, λοιπόν, αστείο ποσό, κινδυνεύουν πλέον οι πρώην χρήστες που δίνουν έναν άνισο αγώνα ΖΩΗΣ να βρεθούν ξανά στο πεζοδρόμιο και στην παρανομία.

Καλούμε κάθε αρμόδιο να σκύψει επάνω στο πρόβλημα αυτό. Απευθύνουμε έκκληση στα συναρμόδια υπουργεία, στους σχετικούς με το ζήτημα της απεξάρτησης φορείς, στους Ιατρικούς Συλλόγους, στις οργανώσεις πολιτών, στα κόμματα, σε κάθε πολίτη.

Οπως λέει και το σύνθημα
Εσείς μιλάμε για λεφτά, εμείς μιλάμε για ζωές!!!

**********************************************************************

Θυμίζουμε, όλα τα προηγούμενα σχετικά δημοσιεύματα βρίσκονται εδώ, στην κατηγορία “Απεξάρτηση“.