Β.Μ. | 8 Μαρτίου 2011

Σπύρος Μαρκέτος, Τάσος Κωστόπουλος και Κώστας Παλούκης, μια συζήτηση για το φασισμό, 2011-02-04

Σπύρος Μαρκέτος, Πως φίλησα τον Μουσσολίνι, Το εξωφυλλο του βιβλίου.

Σπύρος Μαρκέτος, Πως φίλησα τον Μουσσολίνι, Το εξωφυλλο του βιβλίου.

 

Οι οργανώσεις Θεσσαλονίκης της νεολαίας ‘Κομμουνιστική Απελευθέρωση’ και του ΝΑΡ, στα πλαίσια των πολιτικών-πολιτιστικών εκδηλώσεων ‘ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ’ διοργάνωσαν την παρουσίαση του βιβλίου:’Πώς φίλησα τον Μουσσολίνι! Τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού‘, εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα, 2006, κλικ εδώ, του Σπύρου Μαρκέτου, επίκουρου καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011, στο κτίριο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Για το βιβλίο μίλησαν ο Τάσος Κωστόπουλος, συγγραφέας και δημοσιογράφος του (πρώην) ‘Ιού\ της Ελευθεροτυπίας, (για τα βιβλία του, κλικ εδώ), ο νέος ιστορικός Κώστας Παλούκης, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, (ειδικός τροτσκιστολόγος, αρχειομαρξιστολόγος και τεταρτοδιεθνιστολόγος, θα προσθέταμε εμείς, -για το ιστολόγιό του, κλικ εδώ) και ο συγγραφέας Σπύρος Μαρκέτος, (για τα βιβλία του, κλικ εδώ).

Με αφορμή την ανάλυση του συγγραφέα για το φασιστικό φαινόμενο, συζητήθηκαν οι σημερινές τάσεις κρατικού και κοινωνικού αυταρχισμού, το ενδεχόμενο ανάδυσης νέων συντηρητικών κινημάτων καθώς και η απάντηση του εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Ο φασισμός δεν ήταν ένα περιθωριακό φαινόμενο του Μεσοπολέμου, αλλά είχε πανευρωπαϊκές διαστάσεις και λίγο έλειψε να επιβληθεί. Βρήκε όμως απήχηση στην Ελλάδα την ίδια εποχή; Ποια κινητήρια πάθη και ποια πολιτικά συναισθήματα διευκόλυναν την ανάπτυξή του; Πώς συνδεόταν η άκρα δεξιά αυτής της περιόδου με την παλαιότερη αντικοινοβουλευτική παράδοση και με τις ιδέες του Περικλή Γιαννόπουλου και του Ίωνα Δραγούμη; Σε ποιό βαθμό παρέπεμπε στον φασισμό το αντιβενιζελικό καθεστώς του 1921-1922, και πώς τον απηχούσαν τα στρατιωτικά κινήματα των επόμενων χρόνων; Για ποιούς λόγους απέτυχε να ριζώσει η άκρα δεξιά τη δεκαετία του 1920, και ποιοι παράγοντες διευκόλυναν την ανάπτυξή της την επόμενη δεκαετία; Πώς αναπτύχθηκαν, τόσο μεταξύ των Φιλελευθέρων όσο και στο αντιβενιζελικό στρατόπεδο, οι φασιστικές τάσεις που εξέφραζαν ο Κονδύλης, ο Πλαστήρας και ο Μεταξάς, και πώς απέσπασαν την πρωτοβουλία κινήσεων από τις δημοκρατικές ομάδες; Η απάντηση σ’ όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί παρά να δοθεί σε αντιπαραβολή με τις μορφές που πήρε την ίδια εποχή ο φασισμός στην Ιταλία του Μουσσολίνι και στις μικρές χώρες της Ευρώπης».

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση εδώ:

http://vimeo.com/20377802

 

[vimeo 20377802 w=600 h=491]

 

NOF και Πάβελ Ράκοφσκι – Ιδεολογικές βάσεις του NOF, εισήγηση στο 2ο Συνέδριο του NOF, 1949
Αντα Ψαρρά – Το «κίνημα» (πολιτικό παρασκήνιο στην “Ελευθεροτυπία” 2011-03-08)

Comments

  1. Κλέων Νεμέας
    8 Μαρτίου 2011 - 02:03

    Για περαιτέρω διάβασμα:
    Ο Κώστας Παλούκης για το βιβλίο:
    http://raskolnikovgr.blogspot.com/2011/02/blog-post_08.html

    Κριτική από το περιοδικό “Σοσιαλισμός από τα κάτω”,
    Σεραφείμ Ρίζος, Φασισμός αλά ελληνικά, Περιοδικό “Σοσιαλισμός από τα Κάτω”, τχ. 76, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2009
    http://www.sek-ist.gr/SAK/home.php?article_ID=115

    Και πολλές-πολλές μελέτες από τον ίδιο τον Σπύρο Μαρκέτο:
    http://www.scribd.com/experimentalis/documents

  2. Βασιλική Μετατρούλου
    17 Οκτωβρίου 2011 - 15:01

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published / Required fields are marked *